تبیان، دستیار زندگی
در بیماری پارکینسون ، رعشه یا لرزش اکثرا شامل دست ها می شود و اکثرا زمانی اتفاق می افتد که مریض در حال آرامش و عادی است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

درمان پارکینسون با چاقوی گاما

پارکینسون

در بیماری پارکینسون ، رعشه یا لرزش اکثرا شامل دست ها می شود و اکثرا زمانی اتفاق می افتد که مریض در حال آرامش و عادی است.

در رعشه ، دستها معمولا در هنگام عادی و آرامش بدون لرزش هستند اما وقتی بخواهند کاری را انجام دهند (مانند بلند کردن یک لیوان آب یا نوشتن چیزی) لرزش زیاد می شود. رعشه گاهی شامل سر و گردن نیز می شود و گاهی نیز پا ها را در بر می گیرد. رعشه با بسیاری از اعمال عادی تداخل می کند. بیماران ممکن است قادر به نوشتن نام خود نباشند ، یا نتوانند امضا کنند، یا با چاقو چیزی را ببرند، موهایشان را شانه کنند و یا هماهنگی دست و بازو و انگشتانشان از بین می رود.

در "رعشه ارثی" و "رعشه ذاتی" ، اختلال در حرکت فقط علامت بیماری است. تنها تفاوت بین رعشه ذاتی و رعشه ارثی سابقه خانوادگی رعشه در نسل های قبل می باشد که در رعشه ذاتی این امر وجود ندارد.

در پارکینسون، اختلالات دیگر حرکتی به رعشه اضافه می شود. ازجمله "bradykinesia" (آهستگی در حرکت) و یا خشکی و سختی عضلات ، که حرکت را سخت می کنند. همچنین در بیماری پارکینسون، راه رفتن بدلیل عدم تعادل دشوار می شود.

علت بیماری

بیماری پارکینسون به خاطر از بین رفتن تعادل بین دو هورمون استیل کولین و دوپامین ، به خاطر کاستی ترشح دوپامین است. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی در بین سلول های عصبی پستانداران است. این هورمون در قسمت "بسل گانگلیا"ی مغز ترشح می شود.

درمان کاستی دوپامین توسط تجویز داروی ال-دوپا انجام می گیرد.

روش درمان توسط اشعه

چاقوى گاما در درمان مریضهایى كه اختلال هاى مغزى دارند به كار گرفته مى شود . در واقع این اصلا چاقو نیست بلكه یك دستگاه پزشكى است كه از آن 201 باریكه پرتو گاما روى دقیقا یك نقطه متمركز ، تابش مى كند. این باریكه ها به طور هم زمان در یك نقطه دقیقا تعیین شده در محل اختلال مغز بیمار بهم رسیده و درمان با كمترین اثر روى بافتهاى طبیعى و جانبى اطراف و بدون ریسكهاى معمول در جراحى ها ، یا بریدگى صورت مى پزیرد . چاقوى جراحى گاما ، آسایش مریض را افزایش داده و می تواند ضایعاتى را كه در دسترس نیستند یا به جراحى سنتى ، شیمى درمانى و حتى پرتو درمانى پاسخ نداده اند را درمان كند.این روش به صورت سرپایى است و نیازى به جراحى و بیهوشى ندارد و حدود 2_3 ساعت به طول مى انجامد ، دوره نقاهت ندارد و مریض مى تواند به كارهاى روزانه اش بپردازد.

ازمزایای زیاد آن به صرفه جویی در هزینه ها ، بدلیل حضور و بستری کمتر بیمار در بیمارستان ، همچنین مصونیت مریض از خطرات عفونت و خونریزی و واکنش های منفی بدن به بیهوشی، باید اشاره کرد.

اما از سوی دیگر تصور می رود که نقایص حرکتی بیماران مبتلا به پارکینسون به علت پیام های غیر طبیعی از گلبوس پالیدوس به تالاموس است. برای رفع این نقیصه می توان این مسیر را دچار اختلال کرد.

بی نظمی در عملکرد دو قسمت از مغز باعث بوجود آمدن اختلال حرکتی می شود. این فعالیت بیش از حد، در قسمتی از تالاموس و گلوبوس پالیدوس مشخص می شود. دو روش برای از بین بردن این حالت وجود دارد :1- تالاموتومی 2- پالیدوتومی

پارکینسون

1- تالاموتومی

فعالیت  بیش  از  حد  سلول  های  مغز  در  بخش  کوچکی  از  تالاموس که "ventral intermediate nucleus) " VIM) نامیده می شود ، در بوجود آمدن اختلال حرکتی پارکینسون و رعشه موثر است. روش معمولی درمان رعشه اینست که گروه کوچکی از این سلول ها از بین بروند (تالاموتومی) این کار بوسیله گذراندن یک سوزن ویژه به محل و بعد گرم کردن سوزن بوسیله فرکانس رادیویی و جریان الکتریکی است.

کاری که چاقوی گاما انجام می دهد این است که گروهی از سلول های اشاره شده را از بین ببرد.

2- پالیدوتومی

همانگونه که گفته شد بخش دیگر مغز که عهده دار اعمال حرکتی بدن است، "گلوبوس پالیدوس" می باشد. فعالیت بیش از حد این قسمت سبب کندی در حرکت می شود. در این روش در مسیرهای خروجی گلبوس پالیدوس بوسیله اشعه گاما (یا روش های دیگر) یک ضایعه تخریبی ایجاد می کنند و مسیر رو به تالاموس را قطع می نمایند.

برگرفته از سایت پرتوپزشکی

گردآوری: مژده اصولی