هزینه های مربیان لیگ برتر

مهدی تاج نایب رییس فدراسیون فوتبال ایران دو فصل پیش گفت که در سال بالای 120 میلیارد تومان برای لیگ برتر و لیگ ایران هزینه می‌شود. اگر به این رقم افزایش هزینه‌ها را بیست درصد حساب کنیم به رقم درشتی نزدیک به 150 میلیارد تومان می‌رسیم. رقمی که با توجه به وضعیت باشگاه‌های ایران، قطعا از جیب دولت خارج می‌شود.

در این میان بیشترین بخش این پول به جیب بازیکنان و مربیانی ریخته می‌شود که شاید در نگاه نخست بیشترین فعالیت را در فوتبال باشگاهی دارند. معمولا همه ساله در آستانه شروع رقابت‌های لیگ برتر، مطالب گوناگونی پیرامون رقم‌های دریافتی بازیکنان و مربیان منتشر می‌شود؛ رقم‌های کاذبی که بعضا صدای مسوولان دولتی و حتی نمایندگان مجلس را هم درآورده است.

گروه ورزشی تبیان در این گزارش به رقم‌های دریافتی مربیان لیگ برتری خواهد پرداخت. البته ذکر این نکته هم ضروری است که در فوتبال ایران بر خلاف فوتبال حرفه‌ای دنیا رسم نیست که باشگاه‌ها رقم دقیق قرارداد بازیکنان و مربیان‌شان را اعلام ‌کنند و این هم یک دلیل بیشتر ندارد و آن هم فرار از مالیات است.

با این حال در این گزارش سعی شده با استناد به منابع مختلف رقم‌های دریافتی مربیان لیگ برتری با هم مقایسه شود و در پایان به این پرسش پاسخ داده شود که "گرانترین و ارزان‌ترین سرمربیان لیگ ایران در فصل جدید کیست؟"

در لیگ امسال تعداد مربیان خارجی به کمترین حد در ده سال گذشته رسیده است. امسال تنها دو مربی خارجی در لیگ برتر حضور دارند. یکی مربی استیل آذین است و دیگری مربی صنعت نفت آبادان.

از کاسیمیرو سرمربی تیم صنعت نفت آبادان اطلاعاتی در دست نیست و کسی نمی‌داند برای یک فصل کار در لیگ ایران چه قدر می‌گیرد اما درباره لومیسا تومباکوویچ سرمربی صرب استیل آذین گفته می‌شود که رقم دریافتی این سرمربی در یک سال چیزی حدود یک میلیارد تومان است تا سرمربی پیشین تیم پارتیزان بلگراد یوگسلاوی سابق با اختلاف نسبت به سایر همکارانش عنوان "گرانترین" سرمربی لیگ دهم را کسب کند. با این حال مسوولان باشگاه استیل آذین در شرایطی این سرمربی صرب را جذب کردند که پیش از این گفت‌وگوهایی را با چندین گزینه دیگر انجام داده بودند و احتمالا تومباکوویچ ارزانترین مربی خارجی بوده که پذیرفته در استیل آذین کار کند. پیش از حضور تومباکوویچ در استیل آذین مسوولان این باشگاه خصوصی مذاکراتی را با مربیان بزرگی همچون سنول گونش و فرانک رایکارد انجام داده بودند که این گفت‌وگوها احتمالا به دلیل رقم‌های پیشنهادی بالای این مربیان به نتیجه‌ای نرسید.

در میان مربیان داخلی با اختلاف فراوان امیر قلعه‌نویی گرانترین مربی لیگ است و علی دایی پشت سر سرمربی قهرمان لیگ نهم قرار دارد.

سال گذشته گفته شد که قلعه‌نویی با پاداشی که به خاطر قهرمانی سپاهان گرفته بالای ششصد میلیون تومان برای سپاهان آب خورده و اگر بخواهیم به حرف‌های قائم مقام باشگاه سپاهان که گفته رقم قرارداد قلعه‌نویی سی درصد نسبت به سال قبل اضافه شده استناد کنیم به رقمی نزدیک به 900 میلیون تومان می‌رسیم؛ رقمی که از قلعه‌نویی گران‌ترین مربی لیگ برتری می‌سازد.

البته در سپاهان نوع قراردادها مشروط است و با توجه به میزان موفقیت پرداخت می‌شود که قلعه‌نویی هم از این قاعده مستثنی نیست. مثلا اگر پارسال قلعه‌نویی با سپاهان قهرمان لیگ نمی‌شد، بیشتر از 450 میلیون تومان گیرش نمی‌آمد.

نفر سوم رده‌بندی گران‌ترین مربیان لیگ در فصل 89-90 علی دایی است. البته حتی منابع غیر رسمی هم رقم قرارداد تقریبی دایی را اعلام نکرده‌اند اما اگر به یاد بیاوریم که او برای حضور یک ساله در تیم ملی رقمی حدود 700 میلیون تومان گرفت، باید به این نتیجه برسیم که دایی سومین مربی گران لیگ برتر در فصل جدید است. با این حال درباره رقم دریافتی دایی همه چیز در حد حدس و گمان است.

پرویز مظلومی هم با حضور در استقلال در رقم قراردادش با جهشی قابل توجه روبه‌رو شد. در شرایطی که او در سال‌های گذشته رقمی معمولی از باشگاه‌ها می‌گرفت، با حضور در استقلال به رقم قابل توجهی نزدیک به 500 میلیون تومان رسید که این رقم دریافتی، مظلومی را در جایگاه مربیان گران‌قیمت قرار داده است.

در رده‌های بعدی مربیان ایرانی مربیانی نظیر منصور ابراهیم‌زاده و مجید جلالی قرار دارند که مبلغ دریافتی آنها برای یک فصل از ذوب آهن و فولاد 400 میلیون تومان است. صمد مرفاوی، فراز کمالوند، محمد احمدزاده، علی اصغر مدیرروستا، حسین فرکی و اکبر میثاقیان هم برای یک فصل 350 میلیون تومان می‌گیرند و دستمزد رسول کربکندی، محمد مایلی‌کهن و محمود یاوری هم همین حول و حوش است. به نظر می‌رسد با این شرایط ارزان‌ترین سرمربی لیگ دهم فرهاد پورغلامی سرمربی جوان ملوان باشد. همه این رقم‌ها نشان می‌دهد که کمتر باشگاهی سقف قرارداد را برای امضای قرارداد با مربیان رعایت کرده است.

با این وجود نکته‌ای که نباید از آن غفلت کرد این است که معمولا بین دستمزد دریافتی و موفقیت تیم‌ها رابطه مستقیمی وجود ندارد چه اینکه اگر این طور بود در جام جهانی 2010 فابیو کاپلوی گران قیمت ناکام نمی‌شد و تابارس اروگوئه‌ای با سیصد هزار دلار تیم‌اش را به مقام چهارمی نمی‌رساند.