«چهل سالگی»؛ احیاگر اقتباس ادبی در ایران

یك منتقد گفت: فیلم سینمایی «چهل سالگی»، اقتباس ادبی را به عنوان یكی از سنت‌های منسوخ در سینمای ایران را احیاء می‌كند و به همگونی قابل قبولی میان بازیگران و بازی‌های‌شان شكل می‌دهد.

«امیر قادری» عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار سینمایی فارس در مورد فیلم سینمایی «چهل سالگی» ساخته علیرضا رئیسیان، اظهار داشت: به نظر من فیلم سینمایی «چهل سالگی»، بهتر از ساخته‌های قبلی «علیرضا رئیسیان» است كه در مجموع فیلم احترام‌برانگیزی است كه ساخته شدن آن در شرایط امروز سینمای ایران دور از ذهن به نظر می‌رسید.

وی در ادامه تاكید: فیلم سینمایی «چهل سالگی»، اقتباس ادبی را به عنوان یكی از سنت‌های منسوخ در سینمای ایران را احیاء می‌كند و به همگونی قابل قبولی میان بازیگران و بازی‌های‌شان شكل می‌دهد.

قادری در ادامه به فارس، گفت: به نظر من مشكل اصلی فیلم سینمایی «چهل سالگی»، كیفیت نه‌چندان یكدست سكانس‌هایش است.صحنه‌های مربوط به «نگار» (فرزان اطهری) شخصیت كودك فیلم با «قاضی موید» (عزت‌الله انتظامی)، با درام اصلی جفت نمی‌شود و بین ماجراها فاصله می‌اندازد، اما در مجموع با تمام این اوصاف، فیلم سینمایی «چهل سالگی»، سرو شكل قابل قبول‌تری نسبت به فیلم‌های قبلی «علیرضا رئیسیان» مانند «پرونده هاوانا» و «ایستگاه متروك» دارد.

این منتقد ادامه داد: دغدغه مطرح شده در فیلم سینمایی «چهل سالگی»، بخشی از اما و اگرهای اجتماع امروز ما به حساب می‌آید. در میان خیل آثار پیش‌پا افتاده و ریاكارانه سینمای امروز ایران، اكران فیلمی مثل: «چهل سالگی» یك فرصت برای تماشاگران سینمای ایران است، به‌خصوص كه سازنده اثر در انتهای داستان به كلیشه‌های رایج تن در نمی‌دهد و نقطه چالش‌برانگیز داستان را حفظ می‌كند.

وی خاطرنشان كرد: كاش فیلم سینمایی «چهل‌سالگی» بیش از اینها بر درام مركزی‌اش متمركز نمی‌شد تا بشود به خیال راحت به تماشاگر این سینما، نمایشش را توصیه كرد. در شكل فعلی از هسته مركزی ملتهب فیلم، فاصله می‌گیریم تا به دیالوگ‌های گاه طولانی شخصیت‌ها گوش كنیم.

قادری در پایان این گفت‌و‌گو به فارس گفت: به نظر من «علیرضا رئیسیان» هنوز بهترین اثرش را نساخته است.

تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی