دیروز و امروز

شدم ترا دامن از دیروز و امروز

ندارم خفتن از دیروز و امروز

همه ترسند از فردا شگفتا

که می ترسم من از دیروز و امروز

موج پیشانی

دو چشمم ابر بارانی چرا شد

دلم دریای طوفانی چرا شد

ز جزر و مد غم در دیده و دل

چنین پر موج، پیشانی چرا شد

مبادا

مبادا خویشتن را واگذاریم

امام خویش را تنها گذاریم

ز خون هر شهیدی لاله ای رست

مبادا روی لاله پا گذاریم

شهیدان

شهیدان را به نوری ناب شوییم

درون چشمه مهتاب شوییم

شهیدان همچو آب چشمه پاکند

شگفتا آب را با آب شوییم؟

مطالب مرتبط

طلوع

آسایش آفتاب در سایه توست

به تو می بالم

دستم را بگیر دلتنگ توام

ما به اندازه هم سهم ز دریا بردیم

بالن دعا

نجوای طبیعت

آسمان هنوز آبى است

زیر سایه ی درخت

شعرهای ناتمام