تبیان، دستیار زندگی
هر روز با صدای زنگ های مختلف از ساعت گرفته تا گوشی های موبایل، چشمهایمان باز می شود و این یعنی شروع یک روز جدید، اما این روز نو، با روزهای پشت سرش خیلی هم فرقی ندارد، و شاید تکرار صبحانه، کار، نهار، خانه، شام، خواب باشد...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

انتظار منتظَر

امام زمان

هر روز با صدای زنگ های مختلف از ساعت گرفته تا گوشی های موبایل، چشمهایمان باز می شود و این یعنی شروع یک روز جدید، اما این روز نو، با روزهای پشت سرش خیلی هم فرقی ندارد، و شاید تکرار صبحانه، کار، نهار، خانه، شام، خواب باشد، دوباره دیدن صحنه های همیشگی خیابانهای، شلوغ، صف های طولانی اتوبوس، صدای گوش خراش بوق و دعوای دو نفری که خودشان هم نمی دانند از هم چه می خواهند. و دوباره فردا و فردا و فردا ...

اما میان این فرداها یک روز هست که شاید کمی با بقیه روزها فرق می کند، روی برگ مخصوص این روز در تقویم با رنگ قرمز نوشته شده: ولادت حضرت قائم عج(عج). این روز خیابانها مثل همیشه نیست، همه جا چراغانی است، بوی گل و اسپند همه جا پخش است، در همه ی خیابانها شربت و شیرینی می دهند و مردم سخن از عید می زنند و به هم تبریک می گویند، همه بر لب دعای نزدیکی فرج امامشان را دارند. روز که شب می شود، شب که دوباره لباس روز می پوشد، همه چیز دوباره تکرار می شود. همان روزهای قبل از دیروز.

امام زمان(عج)

اما یک سوال باقی می ماند، "شادی برای میلاد امامی که ولی زمان ماست، حاضر و ناظر بر زندگی ماست، همان انتظار برای فرج اوست؟! یعنی با چراغانی شهر، شیرین کردن کام، آن هم در یک روز خاص همه چیز برای انتظار کشیدن برای فرج مهیاست؟!"

شادی برای ولادت ولی عصر از احسن کارهاست، اما فراموشمان نشود. اگر امروز، هستیم، وجودمان قائم به وجود ولایتی است دُردانه، که او منتظَر است و ما منتظِر او، و به حتم او نیز بر هدایت ما منتظِر است، نیمه شعبان روز میلاد قائم آل محمد است، اما تمام روزهای سال، تمام جمعه های غریب سال، لحظه، لحظه، تبلور انتظار ماست و انتظار جز، حضوری ---- و فارغ از روز مرگی در عرصه های فردی و اجتماعی، برای رسیدن به فردای ظهور نیست.

الهم عجل لفرجک

گروه مدرسه اینترنتی سایت تبیان - تهیه: گروه باران

تنظیم: نسرین صادقی