تبیان، دستیار زندگی
صحبت های یک مجری تلویزیونی از دنیای عجیب تهیه کنندگان تلویزیونی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دنیای عجیب تهیه کنندگان تلویزیون

"در برنامه ای، یکی از تهیه کنندگان محترم، از من خواست که حرفی را اشتباه بگویم تا مهمان کم سواد برنامه، حرفم را اصلاح بکند و به اصطلاح، خودی نشان بدهد". این ها را، محمد سادات اخوی می گوید، مردی که 36 سال سن دارد و در حوزه رسانه و فرهنگ و ادب، فرد شناخته شده ای است.

محمد سادات اخوی

همیشه و همه جا، نشستن پای صحبت کسانی که از اتفاقات پشت پرده تلویزیون و سینما خبر دارند، خوشایند و جذاب است. این بار هم قرعه به نام محمد سادات اخوی، مجری خوب تلویزیونی افتاده، تا ترمز را ببرد و نقدهایی را متوجه عمومی ترین رسانه کشور بکند. این مرد، که خودش هم یک جورهایی تلویزیونی حساب می شود، این بار تعارف و احترام به دیگران را کنار گذاشته و اسراری را از دنیای پشت پرده تلویزیون برملا کرده است.

در یکی از برنامه های تلویزیون، مهمانی را دعوت کرده بودند. مهمان برنامه، مرا شناخت. روی آنتن گفت که "جایی که شما و آثار مکتوب تان هست، بنده لایق حرف زدن نیست". تهیه کننده محترم برنامه، به خاطر همین جمله، مرا از اجرا حذف کرد.

سادات اخوی، که بیشتر برنامه های مذهبی تلویزیون را اجرا می کند، بروز توانایی های مجری ها را، وابسته به نگاه و

سواد تهیه کنندگان برنامه ها می داند. او، روایت های تلخی هم از نوع نگاه این تهیه کنندگان و سطح سواد و درخواست های آن ها ارائه می کند. با همدیگر، چند تایی از این روایت های عجیب و غریب را مرور می کنیم:

• یکی از روایت ها، همانی بود که در صدر مطلب خواندید؛ درخواست از مجری برای بیان یک اصطلاح غلط.

• در یکی از برنامه ها، مدام از راه گوشی به من تذکر می دادند که با مهمان برنامه همراهی کنم و همپای او پیش بروم تا یک وقت این شائبه پیش نیاید که مجری محترم بخش قبلی، بی سواد بوده.

• قرار بود یک برنامه مذهبی را اجرا کنم. مناسبتی هم بود، فکر کنم شهادت یکی از ائمه اطهار بود. وقتی که می خواستم یک واقعه تلخ تاریخی را تعریف کنم، لبخند تلخی به لبم نشست. مرا به خاطر همین لبخند تلخ کنار گذاشتند. تهیه کننده محترم، اعتقاد داشت که لبخند تلخ من، باعث تمسخر مناسبت شهادت شده!

• در یکی از برنامه ها، از من خواسته شد که مثل مجری دیگر برنامه، کتم را در بیاورم و مدام به راست و چپ استودیو بدوم.

• در یکی از برنامه های تلویزیون، مهمانی را دعوت کرده بودند. مهمان برنامه، مرا شناخت. روی آنتن گفت که "جایی که شما و آثار مکتوب تان هست، بنده لایق حرف زدن نیست". تهیه کننده محترم برنامه، به خاطر همین جمله، مرا از اجرا حذف کرد.

ماجرای احاطه تهیه کنندگان به حوزه های مختلف فرهنگ و هنر و سهل انگاری ها و سطحی نگری هایشان، البته سر درازی دارد. مثل اینکه تهیه کنندگان تلویزیون هم در این یک مورد، دارند جا پای تهیه کنندگان سینمایی می گذارند؛ کسانی که نگاه و دانش لازم را ندارند، ولی به هر حال و در حال حاضر، در این جایگاه قرار گرفته اند.