احتمالاً تمام دانسته‌های شما درباره سینما اشتباه بوده !

نوشته : نیك جیمز

ویراستاری: سایت اندساند

ترجمه: اكرم ورشوچی

(Ultimate Film chart (1 جدول نهایی فیلم‌ها نشان می‌دهد كه انگلیسی‌ها واقعاً فیلم‌های انگلیسی دوست دارند. آیا چنین چیزی صحت دارد؟ آیا انگلیسی‌ها همیشه‌ فیلم‌ های هالیوود را به فیلم های خود ترجیح نمی‌دهند؟

بیشتر در موردش فكر كنید. اعداد و ارقام فروش گیشه و موفقیت های شاهكارهای عظیم سینمای هالیوود ، طبق گفته رسانه‌ها، طی سالها نقل تمام محافل بحث و گفتگو در انگلستان است. اما می‌توان گفت كه امروزه چنین نیست. البته مشهورترین شاهكارها و موفقیتهای هالیوود نظیر بر باد رفته(2) و جنگ ستارگان(3) در صدر هر جدولی است.

اما چه اتفاقی می‌افتد اگر بگوئیم فیلم Spring in park laneمحصول 1948 (4)، فرصت خوبی بود برای هنرپیشه انگلیسی، آنا نیگل(5) با داستان طبقات بالا و پائین اجتماعی به كارگردانی همسرش رابرت ویلكاكس(6) كه در صدر جدول در كنار این فیلم‌ها قرار دارد؟ مطمئناً هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

خوب ، بله درسته. و ما امروز اینها را می‌دانیم چون تحقیق جدیدی توسط مؤسسه فیلم بریتانیا(7) رای كانال 4 (Channel 4) صورت گرفته كه می گوید آنقدری كه فكر می‌كنیم، دانسته‌های انگلیسی‌ها درباره سلایق سینما درست نیست. شماره جدید Ultimate Film chart ، فیلم Spring in the park lane را دقیقاً در جایگاه پنجمین فیلم بزرگ بریتانیا در طول تاریخ قرار داده است. چطور چنین چیزی ممكن است؟

100عنوان فیلم پر فروش، اغلب بر مبنای آمار گرد آوری شده از دهه 1970 است اما این جدول جدید با استفاده از بهترین ابزار و منابع در دسترس گردآوری شده تا دستیابی به تعداد تماشاچی‌های فیلم‌های سینمایی قبل از دهه 1970 و همین طور در طول این دهه را كه اساساً به 100 فیلم برتر به زغم فیلم ‌های انگلیسی محاسبه شده اند؛ میسر شود. به عنوان مثال ، می ‌توان سه اثر شگفت‌انگیز دیگر آنانیگل در 50 فیلم برتر را در ردیفهای زیر یافت ـ در ردیف شماره 17 ، فیلم خانواده كورتنی ساكن خیابان كوروزون(8) (محصول 1947) ، در ردیف 42 . فیلم حادثه پیكادلی(9) محصول (1946 ) و در ردیف 49 ، فیلم من در میدان گروس و نور زندگی می‌كنم (10) (محصول 1945 ) هستند كه احتمالاً باعث موفقیت نیگل در تاریخ سینمای بریتانیا شده‌اند.

و این یافته‌های جدید ، پدیده‌ای نیست كه تنها در مورد یك زن اتفاق افتاده باشد؛ مارگریت لاك وود(11) و جیمز میسون(12) را در فیلم پر ماجرای بانوی شریر(13) محصول (1946) در لباس راهزن در نظر بگیرید؛ این فیلم در ردیف نهم این جدول قرار دارد ؛ درست بعد از تایتانیك(14) یا فیلم دیگر میسون «پرده هفتم» (محصول 1945) كه باعث سقوط هری پاتر و سنگ كیمیا(16) به ردیف دهم این جدول می‌شود. هنرپیشه محبوب دیگر، درك بوگارد(17) را می‌توان در نقش قاتل كاكنی (انگلیسی ) در ردیف 29 جدول در فیلم چراغ آبی (18) (1950 ) مشاهده كرد كه از امثال (19)Loce و (20)Stock و (21)Two smoking Barrels كه حتی در جدول 100 عنوانی جایی ندارد، پیشی می‌گیرد.

پس ، كانال 4 و (22)bfi چطور به این نتایج رسیدند؟ این واقعیت كه تعداد تماشاچی فیلم‌های سینمایی در دهه 1940 تمام مدت درست قبل از ظهور تلویزیون خانگی به حداكثر تعداد رسیدند، كنجكاوی محققان bfi را بر انگیخت تا بهترین فیلم‌های آن دوره را با فیلم‌های موفق اخیر مقایسه كنند. در سال 1946 كه تعداد تماشاچی ها به اوج خود رسید، تعداد آنها به 1.635میلیون نفر رسید كه تا سال 1984 به 54 میلیون و تا سال 2002 با كمك انقلاب مولتی پلكس (سینمای چند سالنه) این تعداد به حدود 176 میلیون نفر رسید كه همچنان كسری از رقم سال 1946 است. بنابراین كاملاً مشخص است كه سینمای پر طرفدار دهه 1940 نسبت به سینمای امروز بسیار پیشتاز بوده ـ هر چند تعداد دفعات پخش فیلم آن زمان بسیار زیاد بود ـ بنابراین تفاوت آنها در این قیاس به اندازه‌ای كه تعداد كلی تماشاچی‌ها نشان می‌دهد نیست.

در صورت عدم دستیابی به اطلاعات گیشه فروش فیلم، مهم این بود كه تمام منابع معتبر موجود برای دستیابی به ارقام فروش احتمالی گیشه، از فیلم های تولیدی سال های قبل از دهه 1970 استفاده شود. قبل از ظهور ویدئو و DVD ، تكرار پخش فیلم‌ها زیاد بود ـ و آیتم‌های خبری درباره خانم های میانسالی كه برای هزارمین / صدمین بار «بر باد رفته » ـ یا «اشك ها و لبخندها»(23) را تماشا می‌كردند مرتباً اعلام می‌شد ـ و فقط با یك نگاه به موضوع شاهكارهای آنا نیگل می‌توان فهمید كه بیشتر تماشاچی‌ها ی فیلم‌های سینمایی دوره قبل از تلویزیون در بریتانیا زنان مسن بودند نه پسران نوجوان.

با این وجود موضوعات فیلم‌های كل لیست تأثیر فوق العاده‌ و چشمگیر آن را بر انتخاب و ارجح قرار دادن فیلم ها توسط مردم را نشان می‌دهد. یكی از تمام ، بهترین 30 فیلم، اگر لازم بود می‌توانست مدعی نیمی از موضوعات فیلم‌های بریتانیایی (با فرض این كه شما امثال هری پاتر، ارباب حلقه‌ها(24)، مری پاپینز(25) را به عنوان موضوعات اصالتاً بریتانیایی در نظر بگیرید ) ، باشد. چه چیزی صنعت فیلم بریتانیا را وادار می‌كند تا همیشه در صدد تقلید از آمریكایی‌ها باشند؟ شاید آنها بتوانند تماشاچی‌های زن مسن‌تر را با موضوعات و هنرپیشه‌های محبوب بریتانیایی نظیر جود لاو، مجدداً وسوسه كنند. هر چند هالیوود هم این روزها همین كار را می‌كند. نمایش فیلم‌های فیلم سازان بریتانیایی كه همیشه آرای خوب منتقدین من جمله سایت اندساند را از آن خود می‌كردند ، 10 سال یكبار است. فیلم «مرد سوم(26) » كارول رید(27) كه در نظر سنجی بهترین فیلمهای بریتانیایی سال 1999 در سایت اندساند، بالاترین رأی را از آن خود ساخت، در ردیف 26 این جدول قرار دارد. مایكل پاول(28) با چنین آماری كه به خصوصیات اخلاقی افراد می‌پردازد، نظیر «زندگی و مرگ كلنل بلیمپ(29) » كه در نظر سنجی منتقدیم بسیار قدر ظاهر شده و «چهل و نهمین پارالل(30) » نسبتاً كسل كننده در ردیف 63 این جدول قرار دارند. اما شاید غافلگیر كننده‌ترین مسئله این باشد كه فیلم عظیم آلفرد هیچكاك و تنها فیلمش كه در این جدول قرار دارد، اقتباس ربه‌ كا (31) ست كه در ردیف هفتاد و سوم این جدول قرار دارد.

منبع : سایت اندساند

1 – The ultimate film chart

2- Gone with the wind

3– Star wars

4– Spring in Park lane

5– Anna Neagle

6– Herbert Wilcox

7– British film institute

8– The Courteneys of Curzon street

9– Piccadilly Incident

10– I live in Grosvenor square

11– Margaret Lockwood

12– James Mason

13– The wicked lady

14– Titanic

15– The seventh veil

16– Harry potter and the Philosophers stone

17– Dirk Bogard

18– The Blue lamp

19– Lock

20– Stock

21– Two smoking Barrels

22– bfi

23– The sound of music

24– The lord of the rings

25– Mary Poppins

26– The Third man

27– Carol Reed

28– Michael Powell

29– The life and Death of Colonel Blimp

30– 49 the parallel

31- Rebecca