داروی همه کاره
دعا یک رفتار معنوی است و انسان در دنیای مادی امروز به کرات دارد تجربه می‌کند که به بن‌بست می‌رسد و نمی‌تواند مسایل را با جنبه‌های مادی حل کند.
خلاء در زندگی مادی بسیار زیاد است و معنویت میتواند در این بین کمک‌کننده باشد. وقتی انسان‌ها دچار مشکلاتی می‌شوند که پاسخی برای آن ندارند، معنویت جوابگو است و مراسم و مناسک معنوی و انواع دعاها که مخصوصا در دین ما از سوی امامان نهادینه شده است میتواند کمک‌کننده باشد.
انسان‌ها در دنیا دچار مشکلاتی می‌شوند که پاسخی برای آن نمی‌یابند اما معنویت جوابگوی آنهاست و آنها را از بی‌تابی نجات داده و سبب آرامش‌شان می‌شود. در واقع دعا دارویی است برای انواع مشکلات که رویکردی غیرزیستی و معنوی برای نگهداری روح دارد.
آرامش و ایمان داشتن و اینکه فرد حس کند پشتیبانی دارد و رها شده نیست و بتواند به خدا تکیه کند بسیار مهم است. افراد دارای حامی استرس کمتری داشته و از نظر جسمی و روحی سالم‌ترند. حمایت، سبب کاهش استرس و تحمل بیشتر ناملایمات زندگی شده و مانع از بروز بیماری‌های قلبی مغزی، سرطان‌ها و انواع بیماری‌های ایمنی می‌شود.
یک فرد وقتی به کمک دعا به پشتیبان بزرگی چون خدا متوسل می‌شود، احساس تنهایی کمتری کرده و راحت‌تر با ناملایمات و مشکلات، غم و ترس، حق‌کشی و محرومیت‌ها کنار می‌آید. آن هم وقتی که بدانی حامی تو و کسی که به او پناه آورده ای توان و قدرت هر کار و امری را دارد و تنها خواست او برای تحقق آرزوها لازم و کافی است.
یک فرد وقتی به کمک دعا به پشتیبان بزرگی چون خدا متوسل می‌شود، احساس تنهایی کمتری کرده و راحت‌تر با ناملایمات و مشکلات، غم و ترس، حق‌کشی و محرومیت‌ها کنار می‌آید
اعتماد به جهان اخروی و انجام دعا به معنی عمیق کلمه میتواند سبب کاهش شدید استرس و غم شود. چرا که افراد مذهبی معتقدند اتصال به منبعی که تا این حد توانمند است و از قرابت و نزدیکی فوق العاده ای برخوردار است هر گونه تصمیمی را به مصلحت و شایستگی برای بندگان خود می گیرد و بهترین ها را برای انها رقم می زند .
انسان هوشمند به خالق هستی رو می کند که تعیین‌کننده سرنوشت اوست. در رابطه با دعاهای دسته‌‌جمعی می‌بینیم که حتی در ادیان غیرآسمانی مثل ادیان موجود در تبت یا چین و یوگا دعا می‌کنند یا کارهایی که در اویش انجام می‌دهند. انسان‌ها وقتی مستأصل شده و ترس پیدا می‌کنند چون چاره دیگری نمی‌یابند برای آرام کردن خود رو به دعا می‌آورند. چون انسان از نظر اجتماعی در گروه تحت تاثیر جمع قرار می‌گیرد.
در کل دعاهای دسته‌‌جمعی برای افراد برون‌گرا و افرادی که تحت تاثیر دیگران قرار می‌گیرند و با دعا در گروه ایمان آنها قوی‌تر می‌شود، موثر است اما در کل دعاهای فردی مخصوصا برای افراد درون‌گرا مفید و موثرتر و بهتر است.
نه تنها دعا بلکه کلیه مراسم های مذهبی و گروهی میتواند روحیه امید و شادی را در افراد به وجود آورد که این کارکرد در اجتماع های غیر مذهبی وجود ندارد . البته شاید شادی آفرین باشند اما نمی توانند شادی های پایدار درونی و آرامش بخش را به همراه داشته باشند .
سلامت
تنظیم و تغییر برای تبیان: کهتری
مقالات مرتبط
