آنسان که تویی

آنسان که تویی هیچ کس آگه به تو نیست

راهی ز فراز عقل کوته به تو نیست

هر چند تو را هزار ره باشد، لیک

جز راه دل از هیچ رهی ره به تو نیست

هم صحبتی

از عمر دو روزی گذران ما را بس

یک لحظه وصل عاشقان ما را بس

هر چند دعای ما اجابت نشود

هم صحبتی تو در جهان ما را بس

آیه

ای عشق زمین و آسمان آیه توست

بنیاد ستون بی ستون پایه توست

چون رهگذری خسته که می آساید

آسایش آفتاب در سایه توست

نشانی

ای صاحب عشق و عقل دیوانه تو

حیران تو آشنا و بیگانه تو

دیدار تو را همه نشانی دادند

ای در همه جا، کجاست پس خانه تو؟

هنگامه

چون بوسه میان دو لبش بود نماز

همبازی

امشب سر مهربان نخلی خم شد

مهتاب گرفت، شهر در ماتم شد

در خانه دور، بیوه ای شیون کرد

همبازی کودک یتیمی غم شد

مطالب مرتبط

به تو می بالم

دستم را بگیر دلتنگ توام

ما به اندازه هم سهم ز دریا بردیم

بالن دعا

نجوای طبیعت

دوچرخه

آسمان هنوز آبى است

زیر سایه ی درخت

شعرهای ناتمام

رنگ بهشت