نهنگی به نام قشم
نام این نهنگ غول‌پیكر كه در خلیج فارس، در دهانه تنگه هرمز قرار دارد قشم است. جزیره‌ای آرام و زیبا که به جنگل حرایش معروف است و بندر لافت... به لاك‌پشت‌ها و دلفین‌ها و پرنده‌های بومی و مهاجر... به بازارهای پرهیاهو و مراكز تجاری بزرگ... به ساحل‌های صخره‌ای و مرجانی و ماسه‌ای و غارهای اسرار‌آمیز و به لنج‌هایش...
روزگاری نه چندان دور، وقتی هنوز قشم فرودگاه نداشت، لنج‌ها مهم‌ترین وسیله رفت‌وآمد و حمل‌ونقل میان قشم و بندرعباس یا شهرهای دیگر بودند.
و وقتی دریا این‌قدر وسیع باشد و این‌قدر بخشنده، روزیِ مردم می‌شود میوه‌های دریا؛ ماهی و میگو و مروارید. و لنج یكی از وسیله‌های صید است.
منظره ساحل صخره‌ای در قشم. چشم‌اندازهایی این‌چنین در جزیره قشم بسیار است؛ پهنه‌ای وسیع و آرام، تركیبی از آبی آب و خاكی صخره و خاك و سبزی درخت. و چه می‌شود اگر «باد بحری» بوزد؛ نسیمی كه روی دریا می‌گذرد و به جزیره می‌آید و فضا را خنك می‌كند. می‌شود كنار دریا زیر سایه این درخت نشست و به صدای موج‌ها گوش داد.
ماهی‌گیری یكی از پیشه‌های مهم مردم جنوب است و ماهی غذای اصلی آنها. دریای جنوب ماهی‌های بسیار متنوعی دارد. ماهی‌گیران قشم برای صید از دام استفاده‌می‌كنند. «گَرگور» قفسی سیمی است و از آن در عمق دریا، برای صید ماهی‌های كف‌زی استفاده می‌شود و «مُشتا» كه با شاخه‌های نخل می‌سازندش، برای صید ماهی‌های كوچكِ نزدیك ساحل به‌كار می‌رود. ماهی‌ها با مد دریا در دام می‌افتند و صیاد هنگام جزر آنها را می‌گیرد. این ماهی‌ها در دست‌های مرد ماهی‌گیر «ماهی مقوا» است.
ساختن لنج یكی از پیشه‌های قدیمی مردم در قشم بوده است؛ نوعی قایق بزرگ كه به جای بادبان با موتور رانده می‌شود. یادگیری حرفه لنج‌سازی تجربی بوده و از پدران به پسران منتقل می‌شده است. لنج‌ها را از چوب درختان مقاوم در برابر آب مانند ساج و گردو و سدر می‌سازند.
لنج‌سازی سنتی كه در زبان محلی به آن «گلافی» می‌گویند، این سال‌ها از رونق افتاده و لنج‌های فایبر‌گلاس جای لنج‌های سنتی را گرفته است.
گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی
برگرفته از: همشهری آنلاین
