قبر یک عالم در قصر پیامبر

بسم الله الرحمن الرحیم

چون شما همه بر ما حق دارید، آنچه خیر شماست وظیفه‌ی ماست كه گفته بشود. دو امر است: یكی شخصی، یكی نوعی.

در این تعطیل[تابستانی]، بهترین كار شخصی كه باید همه مشغول بشوید و هر كسی را هم به آن دعوت كنید، آن بهترین كار كه عصاره‌ی همه‌ی اخبار و روایات است، صرف وقت است در قرائت قرآن. این آن امر شخصی. دلیلش چیست؟ دلیل این است:

اگر مطلبی را پیغمبر به عنوان وصیت بفرماید، غیر از مطلبی است كه بدون این عنوان بگوید. این یكی. ثانیا: اگر وصیت به مثل امیر المؤمنین باشد، دیگر روشن است كه اعلا و اجل از این مطلب امری نیست. فرمود: یا علی اوصیك بقرائة القرآن علی كل حال. در هر حال به تو وصیت می‌كنم كه قرآن قرائت كنی.

كسی می‌فهمد ارزش این وصیت را كه بفهمد قرآن چیست. قرآن همان است كه خود خدا می‌فرماید: "قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِینٌ، یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَام". اولش این است. قرآن نوری است از نور. دیگر اعلا از این نمی‌شود. از آن نوری كه الله نور السموات والارض نوری [است] كه بر شما نازل شده[یعنی] قرآن است. این قرآن چه می‌كند. منتها عمر گذشت [و] ما فرصت را از دست دادیم. اگر با آن شرط: اتبع رضوانه، توأم بشود، آن وقت می‌شود هادی به چه؟ سبل السلام. آن سلام چیست؟ آن سلام كه در این آیه است آن، قلب سوره‌ی یس است. قلب سوره‌ی یس این جاست: "سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ".این قرآن مبدأش این است منتهایش هم آن است. پس وقت را به قرآن صرف كنید علی كل حال.

هستند [که] حافظ قرآن نیستند چه جور علی كل حال[به تلاوت قرآن باشند]؟ می‌شود: علی كل حال این است كه در غیر آن حال كه مصحف[در دست] نیست، مشغول باشید به سوره‌ی قدر و سوره‌ی اخلاص، كه اعظم سور از جهت توحید، سوره‌ی اخلاص است:"قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد".

اعظم از جهت ارتباط با رسول و ولیّ وقت، سوره‌ی قدر است. این یكی ربع قرآن است آن یكی ثلث قرآن است، آن هم[بر این مطلب] روایت معتبر است. اگر عمر ما این جور می‌گذشت ما حالا چیز دیگر بودیم!!! نكته‌ی مهم این است که همه‌ی قرآنی كه می‌خوانید، هدیه كنید به خود امام زمان. این كار چه می‌کند؟ نتیجه‌اش این می‌شود: این اشتغال شما به قرآن، آن هم هدیه به امام زمان، می‌شود عمل به وصیت خاتم: "انی تارک فیکم الثِقلین کتاب الله و عترتی لن یفترقا". قرآن خواندی[و] به امام زمان هدیه كردی، بین قرآن و عترت جمع شد. نتیجه‌اش این است كه وقتی شب قدر، دفتر عمل همچو آدمی كه یكسال این جور كرده، به امضاء او برسد، آیا[او] چه خواهد كرد؟ اینهاست كه از ما گذشت و به آن گوهرها نرسیدیم. این از جهت خصوصی.

از جهت عمومی چه كار باید بكنید؟ آن كاری كه از جهت عمومی اهم كارهاست، این است: در دین بالاتر از این كه یك كسی یك یتیم را سرپرستی كند بالاتر نیست. فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ. كفالت یتیم باب واسعی است. این كار اجرش چیست؟ خود پیغمبر فرمود: كسی كه یك یتیم را كفالت كند با من خواهد بود. این هم اجر كفالت یتیم.

حالا با این مقدمه این روایت را خوب گوش بدهید و[با این] برنامه كار كنید. این هم از جهت نوعی. روایت این است:

در احتجاج طبرسی از حضرت عسكری: " حدثنی ابی عن آبائه عن رسول الله، انه قال: اشد من یتم الیتیم الذی انقطع من ابیه...". اشد از یتیمی یتیمی كه پدرش را از دست داده،- "یتیم انقطع عن امامه"-، این مردمی هستند كه در عصر غیبت از امامشان منقطع شدند. این یتیم غیر از آن یتیم است. "ولا یقدر علی الوصول الیه". هم منقطع است از امام زمان، هم قدرتی بر وصول به او ندارد. "ولا یدری كیف حكمه فی ما یبتلی به من شرایع دینه". به این روز افتاده.

"الا..." و مهم این است، آن هم همچو حدیثی، آن هم با این شدت: كلمه‌ی تنبیه دو مرتبه: "الا فمن كان من شیعتنا عالما بعلومنا و هذا الجاهل بشریعتنا المنقطع عن مشاهدتنا یتیم فی حجره".

آنی كه مسئولیت شماها را سنگین می‌كند، این است كه این جهالی كه در عصر غیبت در دین جاهل اند این‌ها ایتام پیغمبر اند[که] در دامن شما هستند. "الا..." باز دو مرتبه. "الا فمن هداه وارشده وعلّمه شریعتنا..." كسی كه این یتیم را هدایت كند[و] تعلیمش كند[و] وظائف دینی را به او یاد بدهد [و] مبانی اعتقادی او را محكم كند [و] پیوند او را با امام زمان مستحكم كند، كسی كه این كار را بكند "...كان معنا فی الرفیق الاعلی"، این دیگر فوق تصور و ادراك است. همچو كسی با خود پیغمبر است، اما با پیغمبر بودن دو جور است: یكی با آفتاب است اما آفتاب كجا [و] او كجا. شعاع آفتاب این قدر دامنه دارد كه به او می‌خورد [و] با آفتاب است، اما تمام نكته این است كه فرمود: همچو كسی كه این شیعه‌ی جاهل را هدایت کند او با ماست در رفیق اعلا، یعنی در همان جایی كه قصر پیغمبر است قبر این عالم است.

اللهم كن لولیك الحجة بن الحسن صلواتک علیه وعلی آبائه فی هذه الساعة وفی کل ساعة ولیا وحافظا وقائدا وناصرا ودلیلا وعینا حتی تسکنه ارضک طوعا وتمتعه فیها طویلا