اشتباهات قرآن عثمان طه (6)

اشاره:

در شماره پنجم این نوشتار گفته شد که مشهورترین نسخه قرآن (به خط عثمان طه) از نظر املاء و نگارش (رسم الخط) كاستی‌های فراوانی دارد، اگرچه رسم‌الخط قرآن توقیفی نیست، و الزامی به رسم الخط معینی نداریم اما اصلاح این اشکالات، ضرورت دارد زیرا این اشتباهات گاه معنی را تغییر می‌دهد و گاه قرائت را مشكل می‌سازد.

تا کنون سه گروه از اشکالات مورد بررسی قرار گرفت.

1. رسم‌الخط‌هایی كه سبب تغییر معنا می‌شدند.

2. رسم‌الخط‌هایی كه سبب می‌شدند كلمات فاقد معنا گردند.

3. سبب دشواری فوق‌العاده در قرائت می‌شدند.

در مجال حاضر به نحوه نگارش و رسم‌الخط‌هایی خواهیم پرداخت که رسم‌الخط‌هایی كه سبب اضافة حروف نابجا میشوند:

توضیح اینكه در زبان عرب، به كلماتی كه به واو جمع، ختم می‌شود، «الف غیر ملفوظی» را به نام «الف فارقه» اضافه می‌كنند، اضافة این الف، در افعال لازم است و در فهم معنی كلمه و روشن ساختن این كه صیغة جمع است، تأثیر دارد.

اما در قرآن خط عثمان طه، مواردی وجود دارد كه فعل مفرد است با این حال، بعد از آن، الف جمع اضافه شده كه نباید اضافه می‌شد و چه بسا به فعل جمع اشتباه شود. برای نمونه، به كلمات زیر توجّه فرمائید:

در آیه 4 سوره یونس به این صورت آمده:

(و 6 بار تكرار شده) در حالی كه صحیح بدون الف جمع است.

در آیه 221 سوره بقره:

(8 بار تكرار شده) در تمام اینها رسم‌الخط صحیح بدون الف جمع است، زیرا فعل مفرد است در حالی كه در تمام اینها با الف جمع نوشته شده است.[1]

در آیة 85، سورة یوسف: (با الف جمع نوشته شده)

در آیة 39 سورة رعد:

در آیة 13 سورة قیامت:

همچنین كلمات  كه عموماً با الف جمع ذكر شده در حالی كه همه مفرد است.

و نوشتن این الف‌ها در نسخة عثمان طه ممكن است سبب اشتباه خوانندگان در فهم معنی شود.ان شاء الله در نوشتار آتی به رسم الخط هایی خواهیم پرداخت  که سبب حذ حروف لازم شده است.

[1] . بقره، آیة 221 و یونس، آیة 25 و حج، آیة 12 و 13 و فاطر، آیة 6 و زمر، آیة 8 و احقاف، آیة 5 و انشقاق، آیة 11 .