آشنایی مختصر با سنین مخاطبان
بحث قبل را اینجا ببینید
کودکان:
- کودکان سنین دبستانی فوق العاده به شخصیت و نحوه کلام و صلابت الگوهای خود توجه دارند..
- با کودکان همواره با کلام موجز، شیرین و گویا باید سخن گفت.
- توجه بیشتر به نیازهای عاطفی ایشان تا آن جا که شخصیت ما را منبع محبت دانند و تمایل درونی خود را برای معاشرت بیشتر نشان دهند.
- کودکان، بیش از گفتار، به رفتار و منش ما توجه دارند و رفتار ما را سرمشق خود قرار می دهند.
نوجوانان و جوانان:
- از نظر شخصیتی از حساسیت فوق العاده ای برخوردارند.
- بسیار جستجوگر و خریدار سخنان تازه و رفتارهای عاطفی - منطقی هستند.
- نیازها و انگیزه های متنوعی دارند.
- از کودکی بریده و در اندیشه پیوستن به دنیای بزرگسالان هستند.
- همواره در جستجوی هویت فردی و اجتماعی خود هستند البته در آئینه نگاه، رفتار و کلام دیگران.
- آرمان گرایی و مطلوب اندیشی از ویژگی های برجسته اینان است.
- نیازمند هدایت و حمایت هستند.
- سخن گفتن برای ایشان بسیار مهم است و لاجرم باید منطبق با ویژگی ها و نیازهای در حال تحول آن ها باشد.
- از صحبت های آمرانه، حاکمانه و تهدیدگر بسیار گریزانند (حذر از زبان تهدید و تحقیر)
- دوست می دارند با ایشان به زبان ساده، گیرا، صمیمی، حکیمانه، دوستانه و سینه به سینه سخن گفته شود.
- دوست می دارند به آن ها فرصت سؤال کردن، اعتراض و گاه مخالفت داده شود.
- دوست می دارند که شخصیت آن ها به گونه ای که هست، اگرچه از نظر ما مورد تایید نباشد، به عنوان یک واقعیت مورد توجه قرار گیرد.
- بر مبلغان و مربیان است که نقاط مثبت شخصیت آن ها را مورد تایید، تکریم و تشویق قرار دهند.
- همه انسان ها محبت پذیرند و تنبیه گریز، این مطلب در نوجوانان و جوانان به مراتب بیشتر است.
- استدلال کلامی همراه با احساسات را بیشتر می پسندند و می پذیرند.
- زبان روز دنیا را دانستن و نیازهای جوانان را درک کردن زمینه پذیرش روانی آنان را بیشتر می کند.
بزرگسالان
- نشستن در کنار بچه ها برای بزرگسالان سنگین می نماید.
- با عقایدی خاص خو گرفته و پیر شده اند.
- کم حوصله و پرتوقع اند.
- معمولا سن آن ها از سن مبلغ بیشتر است. لذا رعایت احترام آن ها ضروری است..
- وجود آن ها در مجالس غنیمت و قیمتی است.
- مبلغ مخاطبین را با نام بشناسد و در غیبت آن ها از احوال آن ها جویا شود.
علل خستگی و بی حوصلگی مخاطب و مستمع
- یکنواختی نوع بحث و عدم تنوع در مطالب.
- یکنواختی تن صدا و استفاده نکردن از زیر و بم صدا و سکوت به موقع و حرکات دست و سر...
- سنگینی نوع مطالب.
- عدم استفاده از لطایف و عواطف.
- طولانی شدن سخنرانی.
(پیش از آن که مستمعین برای تمام شدن سخنرانی لحظه شماری کنند، صحبت را تمام کنید)
- بدموقع بودن زمان سخنرانی.
- نامطلوب بودن مکان و جلسه برگزاری سخنرانی از نظر:
الف - تهویه هوا
ب - نور
ج - سرد و گرم بودن
د - سر وصدای بیرون جلسه و داخل جلسه
ه - نامناسب بودن صدای بلندگو.
و طول کشیدن برنامه های قبل از سخنرانی.
ز نامناسب بودن جای منبر، مثلا، مستمع واعظ را نمی بیند.
ه همزمان بودن زمان سخنرانی با یک برنامه دیگر مانند: پخش فیلم یا ورزش از تلویزیون.
ت فشار کار مستمعین و خستگی کار روزانه.
ی مسافت زیاد و فاصله زیاد محل سخنرانی و منزل مستمعین.
- کارآمد نبودن موضوع سخنرانی یا متناسب نبودن موضوع سخن با مستمعین.
ادامه دارد ... .
تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیه
منبع : مبلغان شماره 16
