این دنباله دار را رصد کنید

با دانشمندان (9)

پس از دنباله دار مکنات که هنوز در آسمان شامگاهی حضور دارد، دنباله داری از دسته دنباله دارهای با دوره تناوب به نام تمپل 10 پی (10P Tempel) در آسمان نیمه شب قابل رصد است. این دنباله دار هم اکنون در صورت فلکی "دلو" و نزدیکی مرز آن با صورت فلکی "حوت" قرار دارد و برای رصد آن به ابزار رصدی مناسب چون تلسکوپ و یا دوربین دو چشمی قوی نیاز است. دنباله دار "تمپل" در 4 جولای 1873 ( 12 تیر 1252 ) توسط دو رصدگر به نامهای Ernst Wilhelm و Leberecht Tempel کشف شد و نام آن را 10P/Tempel گذاشتند.

خسرو جعفری زاده، دبیر انجمن نجوم اهواز درباره این دنباله دار می گوید: این دنباله دار از زمان کشف تاکنون 13بار به ملاقات خورشید آمده است و همچنین در 4 جولای 2010 برابر با 13 تیرماه 1389 به حضیض مداری خواهد رسید و در این زمان، کمترین فاصله مکانی را با خورشید دارد. ضمن آنکه در این روز به بالاترین قدر (درخشندگی) خود خواهد رسید و با ابزار رصدی قابل رصد است.

البته «تمپل 10 پی» تنها جرمی نیست که این روزها مهمان ما شده است، به جز این دنباله دار، دانشمندان میزبان نمونه هایی از خاک سیارک ایتوکاوا هستند که توسط فضاپیمای هایابوسا به زمین آورده شده است.

نمونه هایی از یک سیارک در زمین

فضاپیمای ژاپنی "هایابوسا" در 13 ژوئن 2010 پس از سفر فضایی هفت ساله در منطقه ای دور افتاده در استرالیا به زمین نشست. آژانس فضایی ژاپن -ژاکسا- امیدوار است که کپسول هایابوسا حاوی نمونه هایی برگرفته از سطح سیارک "ایتوکاوا" باشد. در این صورت این اولین باری خواهد بود که نمونه خاک یک سیارک به صورت مستقیم و توسط یک فضاپیما به زمین آورده شده است. اکنون برای کشف این پدیده، عملیات بازکردن کپسول توسط متخصصان "ژاکسا" آغاز شده است.

تا کنون ژاکسا از ردیابی گاز کم فشاری در درون کپسول گزارش داده است اما تا به حال ماهیت این گاز و فرازمینی بودن یا نبودن منشا آن آشکار نشده است. انتظار می رود متخصصان برای باز کردن این کپسول و یافتن آنچه در خود پنهان کرده است، یک هفته یا بیشتر زمان صرف کنند.

یافته های این فضاپیمای ژاپنی در کنار سایر اطلاعاتی که تا به حال به دست آمده است ما را در رسیدن به پاسخ سوالاتی نظیر شرایط مناسب حیات در ورای جو زمین یاری خواهد کرد. یافتن شرایط مناسب جهت پیدایش حیات، امروزه به یکی از مهمترین اهداف سازمان های فضایی تبدیل شده است به صورتی که حجم زیادی از پروژه های این سازمان ها به یافتن آب در سایر کرات اختصاص پیدا کرده است. مطلبی که در ادامه آورده شده است نشان دهنده دستاورد یکی از همین پروژه هاست.

اقیانوسی از آب در گذشته مریخ

مدارگرد مریخ آژانس فضایی اروپا «مارس اكسپرس» و مدارگرد آژانس فضایی آمریكا به تازگی هیدرات سیلیكات معدنی را در شمال مریخ پیدا كرده‌اند كه نشان می‌دهد زمانی روی این سیاره سرخ میزان زیادی آب وجود داشته است.

«جین پیر بیبرینگ» از دانشگاه فرانسه می گوید: تحقیقات روی مریخ نشان داده كه روی این سیاره آب وجود دارد اما نه به شكل اقیانوس. همچنین ما می‌دانیم كه در شمال و جنوب این سیاره سرخ هیدرات وجود دارد.

گزارشی از تحقیقات ستاره‌شناسان آمریكایی در روز 13 ژوئن در مجله معتبر «نیچر ژئو ساینس» به چاپ رسیده كه نشان می‌دهد اقیانوسی بزرگ در حدود 3 و نیم میلیارد سال قبل سطح مریخ را پوشانده بوده است.

بیبرینگ می افزاید: هم اكنون مریخ، اتمسفر 3 و نیم میلیارد سال قبل را از دست داده و دیگر در سطح این سیاره آب مایع دیده نمی‌شود. تحقیقات ما وجود هیدارت سیلیكات معدنی روی مریخ را ثابت كرده است و این نشان می‌دهد كه شرایط برای وجود حیات روی مریخ موجود است.

منبع اخبار: مهر / فارس / آسمان شب ایران

تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر