سرزمین سبز دیدنیها
مالزی سرزمین سبزی است در جنوب شرقی آسیا که پایتخت آن کوالالامپور است. البته در این کشور شهر جدیدی به
نام «پوتراجایا» ساخته شده است که مراکز اداری و وزارت خانه ها به این شهر انتقال پیدا کرده است. این کشور دارای 13استان است و توسط دریای چین به دو بخش تقسیم می شود.
در این کشور، نژادهای مختلفی زندگی می کنند. اول مالایایی ها که 60 درصد جمعیت مالزی را تشکیل می دهند و بعد چینی ها با 27 درصد 12درصد هم هندی ها و یک درصد نژادهای دیگر هستند.
زبان رسمی این کشور، مالایایی است و انگلیسی نیز در آن رواج دارد اکثر جمعیت این کشور را مسلمان تشکیل می دهند.
دیدنی های مالزی
روز اول از کوالالامپور زیاد خوشم نیامد. هوای شرجی و گرم این شهر غیرقابل تحمل بود. اما به مرور زمان به این هوا عادت کردم. اطراف کوالالامپور پوشیده از جنگل است.
شهر نشان از توسعه یافتگی دارد. درآمد اصلی این کشور علاوه بر نفت از صنعت گردشگری است. مالزی از کشاورزی، جنگل ها و مواد معدنی خوبی برخوردار است. این کشور یکی از بزرگ ترین صادر کننده های کائوچو و خرمای روغنی است. چوب، کاکائو، فلفل سیاه، آناناس و تنباکو نیز از این کشور صادر می شود. مالزی به زودی جزو کشورهای پیشرفته (جهان اول) قرار می گیرد.
این کشور از نظر بهداشت و رفاه اجتماعی پیشرفت های خوبی داشته است. شاید لبخند آدم های شهر کوالالامپور نشان از این رفاه نسبی دارد. آن ها برای جذب گردشگر کارهای مختلفی کرده اند؛ از جمله ساختن دهکده فرانسوی اورانیم که به «بوکیت تینگی» معروف است؛ تنها جایی که می توانید یک کم هوای خنک استنشاق کنید و از هوای گرم شهر راحت شوید. این مجموعه که در ارتفاع 800 متری از سطح دریاست، تنها 45 دقیقه با کوالالامپور فاصله دارد.
هوای این منطقه بی نظیر است. روی ارتفاعات، برج هایی بزرگ ساخته شده است. از قلعه ای عجیب وارد ساختمان ها و هتل های این مجموعه 8 هکتاری، به سبک معماری قرن شانزدهم فرانسه، می شویم این جهانی دیگر است.
در راه اگر فرصت کردید، با یک تغییر مسیر کوتاه حتماً می توانید به دهکده ژاپنی ها نیز سر بزنید و از فضای سنتی و باغ های طراحی شده آن باز دید کنید. در این منطقه ماهی های طلایی و سرخ تنگ های عبد را به خاطر داشته باشید که در آب گیر های این دهکده ژاپنی غول پیکرند. بعد دلشان برای ماهی های تنگ می سوزد. در این جا باغ گلی هست با گل های متنوع.
از جاهای دیدنی مالزی «گنتینگ» یا «گنتینگ ها بلند» است. گینتینگ، بالای کوهی با ارتفاع حدود 1800 متر از سطح دریا واقع شده و با کوالالامپور یک کیلومتر فاصله دارد.
برای رسیدن به ارتفاعات گنتینگ تله کابینی با طول 38/3 کیلومتر وجود دارد که بلندترین و سریع ترین تکه کابین آسیایی جنوب شرقی است. سوار تکه کابین می شویم و از ارتفاعات سبز این منطقه عبور می کنیم. همه جا سبز سبز است. سیرک بزرگ گنتینگ، نمایشگاه «دنیای سنگ ها» و رستوران و فروشگاه های متنوع به جذابیت های گنتینگ افزوده است.
در سال 2007 میلادی بیش از 19میلیون نفر از این مجموعه بازدید کرده اند. در محوطه گنتینگ احساس می کنید وارد شهر عجیبی شده اید. سال نو چینی است و همه جا پر از چینی هایی است که در حال خرید هستند.
در مالزی مسجد های زیبایی هم می توان دید یکی از این مسجدها، مسجد «پوترا» است که بسیار زیبا ساخته شده است و در دل دریاچه پوتراجایا قرار دارد. معماری این مسجد از معماری مسجدهای مراکش و بغداد و ایران تأثیر گرفته است و رنگ غالب آن صورتی است. این مسجد مدرن 10 هزار نمازگزار را می تواند در خودش جا دهد.
مجسمه طلایی ایستاده الهه «مورگان» از خدایان هندوها هم از دیدنی ترین جاذبه های مالزی است. عجیب ترین مکان دیدنی کوالالامپور معبد «باتوکیو» است در غار معروف با توکیو که یکی از مهم ترین معابد هندوهاست.
به هر حال وقتی این سرزمین گرم و شرجی استوایی را ترک کردیم و به ایران باز گشتیم، این جا زمستان بود و هوا سرد... نمی دانم چرا از سوز هوا آن قدر لذت می بردم. ایران سرزمینی چهار فصل است و من چه قدر این تغییر فصل ها را دوست دارم.
مطالب مرتبط
