مرگاندیشی در آموزههای اسلامی
چاپ نخست کتاب «مرگاندیشی در آموزههای اسلامی» نوشته محمدحیدر مظفری ورسی از سوی نشر دفتر عقل منتشر و روانه بازار کتاب شد.
به گزارش ایبنا، این اثر، براساس آموزههای قرآن و روایات پیشوایان معصوم(ع) به مساله مرگ و حقیقت آن میپردازد و با برگرفتن از آموزههای تربیتی، مسیر زندگی انسانها را به گونهای ترسیم میکند که آثار مثبت مرگاندیشی در تمام ابعاد زندگی را آشکار کند.
برخی موضوعها همواره خارج از دسترس حس و تفکر آدمیاند و تلاش او برای حل آنها نیازمند ابزار و راهگشایانی است تا در مسیر اندیشهورزی و دست یافتن به واقعیتها او را یاری رسانند.
کتاب حاضر در چهار فصل کلیات، مرگاندیشی در اندیشه اسلامی و غیر اسلامی، موانع و راهکارها و آسیبهای مرگاندیشی، آثار مرگاندیشی و پیامدهای دوری از آن به رشته تحریر درآمده است
یکی از این موضوعهای پیچیده که افکار بشر را به خود مشغول ساخته، پدیده مرگ است. تمام انسانها پس از سیر کوتاهی در دنیا، به ناچار گرفتار مرگ میشوند و دنیا را برای همیشه رها میسازند. بر همین اساس، بشر از دیرباز در این اندیشه است که مرگ و واقعیت آن چیست؟ مرگ هرکس چه زمانی فرا میرسد؟ چگونه روح از بدن انسان خارج میشود؟ در لحظات جان دادن چه رخ میدهد؟ گیرنده روح کیست؟ چه عواملی در جدایی روح از بدن دخیل است؟
آیا انسان با مرگ فانی میشود یا زندگی جدیدی را آغاز میکند؟ این ندای درونی هر انسان است؛ «من کیستم؟»، «از کجا آمدهام؟» و «برای چه آمدهام؟»
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمدهام آمدنم بهر چه بود؟
به کجا میروم آخر، ننمایی وطنم؟
از آنجا که مرگ یکی از آیات حکیمانه خداوند در نظام خلقت است و حقیقت آن همانند حقیقت حیات ناشناخته است، بشر با وجود بسیاری از پیشرفتهای تحسین برانگیزش در رشتههای گوناگون علوم، هنوز به حقیقت مرگ و پرسشهای آن دست نیافته است. او در بیابان خشک اندیشههایش در پی سراب به ظلمات نیستانگاری رسیده است، تمام گمانها و معادلههای مادیگرایانهاش در هم ریخته و پرسشهایی بدون پاسخ در خزانه ذهنش باقی ماندهاند.
به اعتقاد پدیدآورنده این نوشتار، در این میان، تنها ابزار مهم و مطمئن، معارف دینیاند که منبع و راهگشای اصلی بشر در شناخت عوالم ماورایی و دور از دسترس اوست. دین، اندیشهورزی انسان را از دام تخیلات و نیستانگاریها نجات میبخشد و به رازهای ناگشوده او پاسخ میدهد. آموزههای وحی در قرآن و روایات پیامآوران الهی درباره مرگ و واقعیتهای آن، بسیار روشن و فهم پذیرتد و هریک میتوانند دفتر خردگرایی و اندیشهورزی انسان را بگشایند و گوشههایی از حقیقت مرگ را برایش آشکار سازند.
مرگ! این واژه ریشه فارسی دارد و به معنای مردن، جان سپردن، بیجان شدن، از دست دادن نیروی حیوانی و حرارت غریزی، فنا شدن و نابودی بدن است.
معادل عربی آن، واژگان موت، ممات و اجل است. در کتاب لغات، موت به معنای از دست رفتن توان هر چیزی و فوت، به معنای گرفتن چیزی به تمام و کمال یاد شده است. همچنین، اجل به معنای پایان مدت، در قرآن زیاد تکرار شده و مراد این است که هر موجودی وجودش محدود به مدتی است که خداوند آن را تعیین کرده است و هیچ کس از مدت خود فراتر نخواهد رفت.
مرگ در اصطلاح دینی، عبارت است از انتقال از جهانی به جهان دیگر. برخی با دیدگاه مادیگرایانه، مرگ را توقف حیات و نشانههای آن مانند قطع تنفس و ضربان قلب تعریف میکنند. اندیشمندانهترین راه برای ارزیابی ضرورت هرکاری، این است که به آثار و جایگاه کاربردی آن توجه کرد.
کتاب حاضر در چهار فصل کلیات، مرگاندیشی در اندیشه اسلامی و غیر اسلامی، موانع و راهکارها و آسیبهای مرگاندیشی، آثار مرگاندیشی و پیامدهای دوری از آن به رشته تحریر درآمده است.
چاپ نخست کتاب «مرگاندیشی در آموزههای اسلامی» در شمارگان 1400 نسخه، 135 صفحه و بهای 18000 ریال به بازار نشر راه یافت.
تنظیم از گروه کتاب تبیان- امیر مقیمی