تبیان، دستیار زندگی
60 كیلومتر مانده به شرق چابهار، در امتداد دریای عمان و رو به روی اقیانوس هند، روستایی بندری قرار گرفته که زیبایی اش را بندری های جنوب به چشم دیده اند. روستای بریس، درست ۴۴ كیلومتر تا دهستان نگور فاصله دارد و سال هاست که در پس كوه های مخروطی شکلی نفس می کش
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ایستاده بر ماسه ها

بریس

60 كیلومتر مانده به شرق چابهار، در امتداد دریای عمان و رو به روی اقیانوس هند، روستایی بندری قرار گرفته که زیبایی اش را بندری های جنوب به چشم دیده اند. روستای بریس، درست 44 كیلومتر تا دهستان نگور فاصله دارد و سال هاست که در پس كوه های مخروطی شکلی نفس می کشد که انگار تکه ای از زمین شهاب خورده هستند.

چیزی که بریس را از روستاهای دیگر ایران شگفت انگیزتر می کند بافت سنگی این روستا است. بریس روی لایه های ماسه سنگی متراكم و صدفداری تشکیل شده که عمر آن ها به دوران سوم زمین شناسی می رسد. اگر گذارتان به روستای بریس بیفتد، می توانید بیرون زدگی های این لایه های ماسه ای را در صخره های مشرف به ساحل جنوبی ببینید که زیبایی و کهنگی زمین را به رختان می کشند.

بریس

تالاب فصلی

بریس، روستای آفتاب زده است. جایی که درجه حرارت آن در تمام طول سال بین 16 تا 36 درجه سانتی گراد در نوسان است و این دلیل خوبی است تا اقلیم این روستا را از بارندگی جدا بیندازد. باران در بریس آنقدر نایاب است که اگر روزی در این روستا باران ببارد، در حد فاصل كوه های مشرف به بریس و نوار ساحلی، تالاب عظیمی شكل می گیرد. تالابی که اگر بتوانید آن را ببینید، بی شک یکی از زیباترین منظره های طبیعی دنیا بوده است که شانس دیدنش را داشته اید!

بریس

با این حال بریس جایی نیست که بخواهید به عنوان یک گردشگر مدتی در آن اقامت داشته باشید. برای دیدن بریس بهتر است یکی از شهرهای بزرگ اطراف را به عنوان اقامتگاه انتخاب کنید و نام این روستا را در لیست گشت و گذارهای چند روز آینده تان قرار دهید.

اما پیشنهاد ما این است که دیدن این روستا را با ویژگی های خاص فرهنگی و طبیعی اش از دست ندهید. به خصوص باقیمانده های مسجد باستانی این روستا را که اگرچه عمر دقیق آن مشخص نیست، اما یادگاری از چند صد سال سکونت مردمان  روستا به شمار می رود.

ماهیگیران خلیج

در امتداد ساحل دریای عمان، قبل از رسیدن به بندر بریس فعلی، چند خانه متروك را می بینید که روزگاری مأمن صیادان و بومیان بریس بوده اند. حدود صد سال پیش، بریس 35باب خانه و 30 شناور داشت که کفاف اقامت بلوچ ها و میدهای این روستا را می دادند. میدها ماهیگیران و لنج داران و ملوانانی بودند كه بر اوضاع اقتصادی روستا تسلط بیشتری داشتند و کارگران زیادی را برای صیادی به کار می گرفتند.

بریس

با این حال، این روزها اگرچه 35 خانه روستا جای خود را به صدها خانه داده اند و خانه های قدیمی روستا متروک مانده اند، اما صیادی هنوز هم در بریس حرف اول را می زند. قرار گرفتن این روستا در حاشیه ساحلی شمالی دریای عمان و در دهانه خلیجی كوچك از این دریا مهم ترین دلیل تبدیل این روستا به بندری صیادی بوده است. صیادان بریس، بیش از هر چیز به خاطر سید میگو و کوسه ماهی معروف هستند اما حلوای سفید و سیاه، سنگسر قباد، هوور، شیر، شوریده و سرخو صیدهای دیگری هستند که بریسی ها به کشورهای همسایه صادر می کنند.


گروه گردشگری تبیان- رستم زاد