غم دل با که بگویم
سازگاری با شکست در بارداری
از دست دادن بارداری یکی از ویران کننده ترین تجربیاتی است که یک زن می تواند در زندگی خود تجربه کند. با وجود آن که بارداری همراه با بروز شادی و توقعات فراوان است اما گاهی اوقات همه چیز طبق خواسته ها و آرزوهای افراد پیش نمی رود. عوامل مختلفی از جمله مشکلات ژنتیکی ممکن است زوج های جوان را وادار به آغاز تصمیم های دشوار درخصوص پایان دادن به دوران بارداری نماید و یا حتی ناخواسته و بنا به دلایل مشخص یا نامشخص بارداری زنان پایان می یابد . هر چند شکست در بارداری برای مادران دشوارتر از پدران است اما پدران نیز باید تلاش خود را برای درک صحیح و عمیق این موضوع بنمایند و از بروز رفتارهای نسنجیده مبتنی بر احساسات خودداری کنند. زیرا زنان در این ایام به شدت نیازمند مراقبت، عشق و علاقه همسرشان هستند. بسیاری از زندگی های زناشویی با وقوع این اتفاق دچار سردی و یا حتی جدایی می گردد زیرا زنان میزان درک و دلسوزی و حمایت عاطفی همسرشان در این دوره را معیار مهمی از میزان توجه و درک متقابل او ارزیابی می کنند.
هر چند شکست در بارداری برای مادران دشوارتر از پدران است اما پدران نیز باید تلاش خود را برای درک صحیح و عمیق این موضوع بنمایند و از بروز رفتارهای نسنجیده مبتنی بر احساسات خودداری کنند.
در ادامه این یادداشت سعی داریم به ارایه نکاتی به خانمها بپردازیم تا گذار از این مرحله سخت و شکننده را برای آنها آسان تر کند و از طرف دیگر توصیه هایی برای همسران این دسته از زنان داریم تا رفتاری فراخور حال همسرشان داشته باشند و او را در گذار از این دوران سخت یاری دهند:
توصیه به خانمها
- به یاد داشته با شید که گاهی اوقات مدت زمانی که طول می کشد تا شما به طور کامل بهبودی بیابید، به مدت زمان بارداری شما بستگی دارد و برای زنانی که در نیمه دوم این دوران یا بیشتر به سر می برده اند ممکن است یک سال یا
بیشتر طول بکشد تا مجددا به شرایط طبیعی قبل از بارداری خود بازگردند. بنابراین در برابر فشارهای دیگران ایستادگی کنید و سعی کنید با روش خود و در زمان مناسب و مختص خود بر این مشکلات فایق آیید.
- احتمال اینکه شما کاری را انجام داده باشید که باعث بروز این حادثه شده باشد خیلی کم است. اگر احساس گناه می کنید و خود را مقصر می دانید به یاد داشته باشید که این حادثه کاملا طبیعی اتفاق می افتد و به خودتان یادآوری کنید که در این مساله بی تقصیر هستید. بسیاری از سقطها علت مشخصی ندارد و یکبار از دست دادن آن، به معنای این نیست که مجددا این اتفاق خواهد افتاد. تقریبا نیمی از زنان در مرحله ای از زندگی شان با چنین رویدادی مواجه خواهند شد.
- در میان دوستان، اقوام، آشنایان دور یا نزدیک و ... به دنبال گروه حامی باشید که بتوانید احساساتتان را با آنها مطرح کنید. زنانی که قبلا تجربه مشابه داشته اند به خوبی احساس شما را درک خواهند کرد و قادر خواهند بود حمایت های بهتر و بیشتری از شما به عمل آورند.
- از دعا، مناجات و هر فریضه دینی که به شما احساس آرامش و آسایش می دهد غافل نشوید. انسان هنگام مناجات،از مشکلات زندگی به درگاه ایزد پناه می برد و با بازگو کردن مشکلات در حالت آرامش،منجر به رهایی از اضطراب می شود که شباهت زیادی به تکنیک آرام سازی یا تمدد اعصاب دارد. دراین حالت،مشکلات به تدریج قدرت اضطراب زدایی خود را از دست می دهد . بنابراین ،دعا و مناجات و بیان مشکلات موجب تخلیه هیجانات و اضطرابها می شود؛همچنین انسان هنگام دعا و نیایش احساس می کند که به حمایت و سرپرستی اوقرار دارد وهمین موجب برانگیخته شدن حس اعتمادبه نفس ،قدرت ،اهمیت آرامش،امیدواری وخوشبختی در او می شود و نیروی روانی خود را که برای حل تضادهای روانی مصرف کرده است دوباره به دست می آورد و با حالت شادابی و نشاط به کار و تولید می پردازد. انسان وقتی در مقابل قادر متعال می ایستد،از همه اشتغالات و مشکلات دنیا روی برمی گرداند و تمام حواس خود را متوجه خدا می کند،در نتیجه حالتی از آرام سازی کامل و آرامش روان در او ایجاد می شودکه از نظر درمانی تأثیر بسزایی در کاهش اضطراب و نگرانی او دارد. بنابراین توصیه اکید داریم که در این دوران پر از تنش و استرس حتما از دعا و نیایش و نماز غافل نشوید.
بسیاری از سقطها علت مشخصی ندارد و یکبار از دست دادن آن، به معنای این نیست که مجددا این اتفاق خواهد افتاد. تقریبا نیمی از زنان در مرحله ای از زندگی شان با چنین رویدادی مواجه خواهند شد.
- اگر در خود توانایی لازم را می بینید به فعالیتهای روزانه ای که قبل از بارداری نیز انجام میدادید، بپردازید.
چنانچه شاغل هستید و مشاهده کردید که قادر به تمرکز کردن بر روی فعالیتهای قبلی خود نیستید و یا برخی از آنها را به درستی انجام نمی دهید می توانید ازرییس تان تقاضای مرخصی کرده و یا از دوستان تان بخواهید در انجام کارهای روزمره و امور منزل به شما کمک کنند.
- توجه داشته باشید که شوهرتان به گونه ای متفاوت از شما با این اتفاق درگیر است. بسیاری از مردان بر خلاف زنان تمایل دارند به جای صحبت کردن با دیگران و به زبان آوردن مشکلات، آنها را در سینه خود نگه دارند و این به هیچ وجه بدان معنا نیست که آنان احساس غم و اندوه نمی کنند.
- برای بارداری از دست رفته سالگرد نگیرید، بلکه آن را درک کنید و بپذیرید. به خودتان اجازه دهید احساساتتان را بفهمید،گاهی کمی گریه از شدت احساسات شما می کاهد.
- از خودتان خوب مراقبت کنید. به چیزهایی که می توانید انجام دهید تا مجددا سلامت جسمی و روحی خود را به دست آورده و مجددا برای بارداری بعدی آماده شوید،(مانند خواب کافی، خوراک مناسب، استراحت و فعالیتهای منظم فیزیکی) اهمیت قایل شده و توجه کنید.
- کمی تمرین تمدد اعصاب کنید. اگر می بینید که این اتفاق آرامش روانی و عصبی شما را به هم ریخته تکنیکهای مراقبه و آرامش ورزی را بیاموزید و حتما در طی روز آنها را تکرار کنید. حتی توصیه می شود که در این شرایط به یک روان شناس مراجعه داشته باشید تا توصیه های لازم را به شما ارایه دهد.
توصیه به مردان
در ادامه به نکاتی اشاره می کنیم که به شوهران کمک می کند که همسرشان را در این دوره به خوبی درک کنند و مطمئن شوند که علی رغم وقوع این حادثه ناگوار زندگی زناشویی شان زنده و پابرجا خواهد ماند.
- حضور فیزیکی در کنار همسرتان داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که تمام کمکها و توجهات پزشکی مورد نیازش را به خوبی دریافت می کند.
- در خانه تا حد امکان شرایط آسودگی او را فراهم کنید. هر چیزی که نیاز دارد برایش مهیا کنید و اجازه دهید تا هر زمانی که مایل است به استراحت بپردازد.
- به محض آمدن از بیمارستان(البته اگر نیاز به بستری شدن وجود داشته) و مستقر شدن در خانه در کنار او باشید. او را نوازش کنید و با گریه های او همدردی کنید. به او بفهمانید که شما به هیچ وجه او را مقصر نمی دانید. به او بفهمانید که چقدر علاقمند به او بوده و این که شما نیز چقدر از وقوع این اتفاق ناراحت هستید. با همسرتان صادق و بی ریا باشید و از کنارش دور نشوید.
بسیاری از مردان بر خلاف زنان تمایل دارند به جای صحبت کردن با دیگران و به زبان آوردن مشکلات، آنها را در سینه خود نگه دارند و این به هیچ وجه بدان معنا نیست که آنان احساس غم و اندوه نمی کنند.
- در خصوص آنچه که اتفاق افتاده بسیار خلاصه و کوتاه صحبت کنید. با رفتار و گفتار خود او را مطمئن کنید که هنوز او تنها زن مورد علاقه شماست و شما در خصوص هیچ چیزی او را مقصر نمی دانید. این اتفاق ممکن است برای هر زنی رخ دهد و اغلب علت این رخداد آن است که در دوران بارداری ، احتمالا مرحله ای به درستی انجام نشده است. بنابراین هنگامی که از نظر شرایط جسمی و روحی وضعیت همسرتان بهتر شد اجازه دهید درباره احساسات درونی اش با شما صحبت کند. شاید در لابلای این صحبتها یک سری از نکاتی که باعث این رخداد شده است را پی ببرید. اما توجه داشته باشید که هرگز او را برای این گفتگو تحت فشار قرار ندهید و به او فرصت کافی بدهید.
- از صحبت کردن درباره نگرانی یا علاقمندی تان به داشتن فرزندان بیشتر و یا بارداری های آتی پرهیز کنید. ابتدا سعی کنید شرایط کنونی(از دست دادن بارداری) را طی کنید و اجازه ندهید با رفتارهای شما، همسرتان فکر کند که مراقب او نیستید و یا اتفاق محقق شده را فراموش کرده اید. مطمئن باشید هر وقت همسرتان از نظر جسمی و روحی به آمادگی لازم برسد در این باره با شما صحبت خواهد کرد.
گروه خانواده و زندگی سایت تبیان- مریم عطاریان
مقالات مرتبط
مطالعه کتاب ازدواج خاطره ها و تجربه ها موجود در فروشگاه اینترتی تبیان به شما کاربران محترم توصیه می شود.
همچنین توصیه می شود دیدگاههای خود در این زمینه را در بخش انجمنهای تخصصی تبیان به بحث بگذارید.
