میخوای تنهام بذاری؟

مادران شاغل و فرزندان!

امروزه بیش تر خانم ها پا به پای آقایان سر کار می روند، در نتیجه یکی از مسائلی که فکر و ذهن خانم های شاغل را درگیر می کند، این است که چطور پس از تولد فرزندشان. او را چندین ساعت در روز، از خود دور کنند؟ این نگرانی، به دلیل ارتباط عاطفی ست که در طول 9ماه دوران بارداری بین مادر و فرزند وجود دارد. اگر شما هم به تازگی مادر شده یا می شوید، بهتر است به این توصیه ها توجه کنید:

بازگشت به محیط کار، یکی از دغدغه های همیشگی مادران جوان است. پس از این که هفته ها کنار نوزاد خود بوده اید، مسلماً آسان نخواهد بود که هر روز از او جدا شوید. نگرانی های شما هم طبیعی ست. با این که مهدهای کودک برای همه کاملاً شناخته شده اما هنوز هم برای بسیاری از مادران، مشکل است که نوزادشان را به مربیان مهد بسپارند. برای این که جدایی، شما و فرزند دلبندتان را مضطرب و ناراحت نکند، باید هر کدام از شما کم کم به این مساله عادت کنید؛ دور شدن تدریجی از یکدیگر.

بهترین و ایده آل ترین حالت، این است که تقریباً یک ماه پیش از بازگشت مادر به محیط کار، هر دو به تدریج با این موقعیت کنار بیایند. در ابتدا گاهی برای چند ساعت از خانه بیرون بروید و فرزندتان را به یکی از نزدیکان بسپارید. اگر او را پیش همسرتان بگذارید، بسیار عالی است چرا که نوزاد با پدرش، ارتباط عاطفی عمیقی دارد. این کار موجب می شود کودک شما، احساس رها شدن نکرده و به آرامی با غیبت موقتی مادر، خود انس بگیرد.

حدوداً 15 روز بعد، شما می توانید مرحله بعد را ادامه دهید. حالا مادر می تواند کودکش را به مهد یا پرستار بسپارد و تقریباً یک ساعت، او را تنها بگذارد. این زمان، به مادر و کودک امکان سازگاری با محیط و شرایط جدید را می دهد.

طی چند روز بعد می توانید او را هر روز اما فقط برای مدتی کوتاه- حدود یک تا یک و نیم ساعت- تنها بگذارید. پس از این مدت 15 روزه، زمان سازگاری کودک تمام شده و شما می توانید از این به بعد، هر روز او را به مهد یا پرستار بسپارید.

صحبت کردن با فرزند- هر چند هنوز خیلی کوچک است- اما یکی از مهم ترین روش هایی است که این جدایی را راحت تر می کند، کودک هر آن چه اطرافش اتفاق می افتد را به خوبی درک می کند و لازم است مادر توضیح دهد که او را ترک نمی کند و خیلی زود همراه پدر، به دنبالش خواهد آمد. حتماً با او صحبت کنید، او را در آغوش بگیرید و به او اطمینان خاطر دهید.

هنگام جدایی از کودک، اگر گریه کرد، مضطرب و نگران نشوید، طبیعی است که کودک در نخستین لحظات تنهایی، گریه  کند. هم چنین توجه کنید که نگرانی و استرس خود را به فرزندان نشان ندهید چرا که او به سرعت، حالت شما را می فهمد. نکته دیگر این که مخفیانه خانه را ترک نکنید زیرا راه حل مناسبی نیست و فرزند شما احساس می کند گم شده است!

پس از این که او را در آغوش گرفتید و آرام شد، خداحافظی کنید و قول دهید که زود بر می گردید. برای خاطر جمع کردن او، یک عروسک یا روسری را به عطر همیشگی خود معطر کنید و کنار فرزندتان بگذارید. پس از این که به منزل بازگشتید، کودک دوباره  آسوده خاطر می شود و کم کم به بازگشت شما اطمینان پیدا می کند.

و سخن آخر این که:

به طور کلی اگر شما آرامش داشته باشید، فرزندتان نیز همین گونه خواهد بود. از این که کودک خود را هر روز به مهد یا پرستار می سپارید، احساس گناه نکنید چرا که این مساله واقعیت زندگی بسیاری از مادران و کودکان شده و به نظر می رسد که برای برخی از والدین مواجه شدن با چنین شرایطی، اجتناب ناپذیر است.

اما مادران عزیز !

باتمام این اوصاف، فراموش نکنید که بهترین و ایده آل ترین مراقب برای فرزندان، مادران هستند و هیچ مراقب و پرستاری جایگزین شما نخواهد شد. ضمن اینکه ما معتقدیم بهتر است تا قبل از سه سالگی هیچ فاصله ای بین مادر و کودک ایجاد نشده و یا حداقل کودکان تا قبل از این سن(سه سالگی) به مهدهای کودک سپرده نشوند و در غیاب مادر، توسط پدر و یا مادربزرگ مورد نگهداری قرار گیرند.

مقالات مرتبط

به فرزندتان بگویید:دوستت دارم

با تو بزرگ می شوم...پدر

آینه تمام نمای والدین

تهیه کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله موجود در فروشگاه اینترنتی تبیان به شما کاربران محترم توصیه می شود.