جام جهانی پول سازتر از صنعت
مقایسه ای ساده که نشان می دهد فوتبال چرا همچنان درآمدزا است.
میلاد حجت اسلامی: صادرات غیر نفتی بخش اعظمی از درآمدهای کشور را تشکیل می‌دهد و حاصل تلاش تمامی صنایع، صنوف، تجار و تمامی استعداد کشور در زمینه صادرات غیر از محصولات حوزه نفت و گاز است.
طبق آمارهای رسمی ایران در سال 1388 مبلغی در حدود 21 میلیارد و321 میلیون دلار درآمد از محل صادرات غیر نفتی کسب نموده و در مقابل رقمی بیش از 50 میلیارد دلار را به واردات اختصاص داده است.
بدون در نظر گرفتن مبلغ واردات غیر نفتی تنها رقم درآمدی کشورمان از صادرات فراورده‌ها در مقایسه با درآمد میزبان جام جهانی می‌تواند حاوی نکاتی دیدنی شود.
جام جهانی آلمان 2006:
در سال 85 درآمد یک ساله ایران از محل صادرات غیر نفتی 11 میلیارد دلار بود. حال آنکه کشور آلمان به عنوان میزبان مسابقات جام جهانی ظرف مدت یکماه برگزاری این مسابقات 6/16 میلیارد یورو درآمد داشت. از این مبلغ 6/1 میلیارد یورو آن سود خالص بوده است. در واقع ژرمن‌ها با میزبانی جام جهانی بیش از صادرات غیر نفتی ایران درآمد داشته‌اند. در شرایطی که در آن سال قیمت نفت در
آفریقای جنوبی 2010:
حال در شرایطی به سراغ آفریقای جنوبی می‌رویم که این کشور استعداد و پتانسیل کشور آلمان را برای بهره برداری تجاری از جام جهانی ندارد و طبق ارزیابی‌ها با توجه به بحران مالی در جهان طی سال گذشته مشارکت مالی و استقبال تماشاگران خارجی نسبت به دوره گذشته کاهش می‌یابد. با این حال تخمین‌های اولیه نشان می‌دهد که آفریقای جنوبی درآمدی فراتر از جام جهانی آلمان خواهد داشت. فیفا تاکنون بیش از 2 میلیارد دلار سود خالص پیش از برگزاری جام جهانی 2010 داشته است که بخشی از آن به آفریقای جنوبی می‌رسد.
50 حامی اصلی این مسابقات مبلغی بیش از 5 میلیارد پوند به این کشور می‌پردازند. آخرین برآوردها حاکی از آن است آفریقای جنوبی در طول جام جهانی میزبان 500 هزار توریست خارجی خواهد بود که هرکدام حداقل 15 روز در این کشور می‌مانند، ضمن آنکه 160 هزار فرصت شغلی تمام وقت یا نیمه وقت هم ایجاد می‌شود. در نهایت آنکه آفریقای جنوبی فراتر از یک میلیارد دلار سود خالص خواهد داشت. یعنی آنکه علاوه برجبران تمامی هزینه‌های سخت افزاری و نرم افزاری شامل توسعه منابع شهری، امکانات فرودگاهی و سایر خدمات حمل ونقلی، گسترش فضاهای تفریحی و توریستی و سایر هزینه‌ها یک میلیارد دلار سود به خزانه کشور ومردم آفریقای جنوبی واریز می‌شود تا آنها یک ماه شاد باشند.
هدفی والاتر از سود اقتصادی:
آفریقای جنوبی با میزبانی جام جهانی توسعه سیاسی و اقتصادی خود را اعلام می‌کند، درهای کشور را به سوی سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه صنعت توریسم می‌گشاید امکانات زیر بنایی‌اش را ارتقا می‌دهد و یکماه شادی و پایکوبی را در کنار اثرات مثبت زیستی، اجتماعی و فرهنگی به ملت خود هدیه می‌کند. این بزرگترین نکته‌ای است که نلسون ماندلا سالها قبل و در زمان استارت پروژه میزبانی جام جهانی برای کشورش در نظر گرفت و حالا آنها به آن رؤیا دست یافته‌اند. رویایی که شاید روزی در میان خواسته‌های مسولان ورزش ایران هم شکل بگیرد.
تنظیم برای تبیان: رضاسیگاری
