جای خالی ستارگان پارس

نوزدهمین جام جهانی فوتبال از روز جمعه در آفریقای جنوبی آغاز خواهد شد و تیم ملی فوتبال کشورمان یکی از غایبان بزرگ قاره آسیا در این نمایشگاه فوتبال خواهد بود.

تورنمنتی که با آغازش تمامی نگاه های دنیا را به خود جلب خواهد کرد و تب فوتبال را در سراسر دنیا به اوج خود خواهد رساند.

برای اینکه جای خالی تیم ملی فوتبال کشورمان در بازی های امسال زیاد احساس نشود تصمیم گرفتیم تا مطالبی جالب از حضور تیم ملی فوتبال کشورمان در این تورنمت را در اختیار شما قرار دهیم.

ایران پنجمین نماینده قاره آسیا

قبل از آنکه ایران در جام جهانی 1978 نماینده قاره آسیا شود، چند تیم به نمایندگی قاره کهن در جام جهانی حاضر بوده اند. کره جنوبی در سال 1954، کره شمالی در سال 1966، اسراییل غاصب در سال 1970 و استرالیا در سال 1974، چهار تیم مورد اشاره بوده اند. ایران، پنجمین تیم قاره در جام جهانی بود. تیم ملی ایران، اولین بار سال 1974 بود که در مسابقات مقدماتی جام جهانی شرکت کرد و با 4 برد، 2 مساوی و 2 باخت از حضور در مسابقات جام جهانی محروم شد. استرالیا که در آخرین مرحله تیم ملی ایران را حذف کرده بود، با پیروزی برابر تیم ملی کره جنوبی به جام جهانی فوتبال صعود کرد.

پیکار اول در یک میدان

اولین دیدار ایران در تاریخ مسابقات فوتبال جام جهانی و رقابت های مقدماتی آن، برابر کره شمالی انجام شده است. در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1974، تیم ملی فوتبال ایران برابر حریف به تساوی بدون گل رسید. نکته جالب و در واقع سوژه اصلی این مسابقه آن است که در استادیوم آزادی برگزار شد. از دیدار ایران و کره شمالی 70 هزار تماشاگر دیدن کردند. در دیدار برگشت ایران و حریف، برد 2 بر یک برای کشورمان ثبت شد. محمد صادقی و مهدی مناجاتی، 2 گل فوتبال کشورمان را در این دیدار به ثمر رساندند.

شایعه اطلاعات فروشی رایکوف

بعد از آنکه ایران از مرحله گروهی مقدماتی جام جهانی 1974 به مرحله پلی آف صعود کرد، به مصاف استرالیا رفتیم. سرمربی ایران، محمود بیاتی و سرمربی استرالیا رالف رازیک یوگسلاو بودند. دیدار رفت در استرالیا برگزار شد. ایران، در دیدار رفت 3 بر صفر بازنده شد اما نکته جالب اطلاعات کاملاً دقیقی بود که روز قبل از بازی مطبوعات استرالیا درباره بازیکنان ایران درج کردند. اطلاعاتی که 37 سال قبل باعث تعجب و هراس یاران ایران شد. بعدها معلوم شد که مرحوم رایکوف، دوست و هموطن سرمربی استرالیا که در این زمان سرمربی تیم تاج بود، اطلاعات تیم ملی ایران را به رازیک داده بود.

گربه سرهنگ مغرور

محمود بیاتی که در سال 1347، تیم ملی ایران را قهرمان جام ملت های 1968 کرده بود در سال 1351 هدایت تیم ملی ایران را برای دومین بار بر عهده گرفت. سرهنگ کلا مربی مغرور و البته با انظباطی بود، قوانین او حتی برای بزرگترهای تیم ملی مثل عرب، جباری، کاشانی و ... لازم الاجرا بود. وقتی ایران 3 بر صفر برابر استرالیا باخت، بیاتی فکر می کرد که در دیدار برگشت تماشاگران پرتعداد او را مورد توهین قرار می دهند، اما تماشاگران خوب و باوفای تیم ملی، وقتی یاران تیم برای برگزاری دیدار برگشت با تیم ملی استرالیا داخل میدان استادیوم آزادی آمدند، بیاتی را به شدت تشویق کردند. بیاتی که انتظار این تشویق را نداشت، متعجب شد و بعد از دقایقی از شوق گریه کرد.

چرا ریشت را نزدی

محمود بیاتی، سرمربی تیم ملی در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1974 آلمان و برادر کوچکترش محمد بیاتی که او هم مثل محمود بازیکن سابق تیم ملی و باشگاه تاج بود، روش های زیادی برای برقراری نظم در تیم ملی داشتند. یکی از قوانین آنها این بود که بازیکنان باید ریش خود را هر روز صبح می تراشیدند(!) در یکی از بازی های مقدماتی جام جهانی 1974، علی پروین به زمین خورد، از اینجا به بعد را از زبان پروین بخوانید: «دیدم سرهنگ به سرعت بالای سر من آمد. با خودم گفتم مصدومیت من که زیاد سخت نبود، چرا سرهنگ اینقدر نگران است. سرهنگ آمد و با فریاد گفت: «علی، ریشت را نزدی؟ چرا اینقدر بی انضباطی؟»

تلویزیون و تیم ملی

آن زمان ها حوالی سال 56، ورود کالاهای برقی به داخل کشور ممنوع بود. در یکی از سفرهای تیم ملی در مقدماتی جام جهانی 1978، دو سه بازیکن مبادرت به آوردن تلویزیون رنگی کردند. تیم ملی از دیدار با عربستان در دی ماه 55 به ایران برمی گشت که در گمرک فرودگاه مهرآباد جلوی کاپیتان را گرفتند که آوردن تلویزیون ممنوع است. کاپیتان تیم ملی فریاد زد: بعد از 12 سال زحمت برای تیم ملی، حق آوردن یک تلویزیون را ندارم، آن وقت آقایان صد تا صد تا تلویزیون می آورند؟ و سپس تلویزیون را با کارتونش به زمین کوبید. اسماعیل حاج رحیمی پور هم به تبعیت از کاپیتان چنین کرد. بعدها حاج رحیمی پور هیچ وقت به تیم ملی دعوت نشد!

زمین خاکی عربستانی ها

عربستانی ها که در زمینه ورزشگاه سازی امروز این همه پیشرفت کرده اند، در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1978 آرژانتین زمین چمن طبیعی نداشتند. بازی در زمین چمن مصنوعی مالماز ریاض برگزار شد. یاران تیم ملی تعریف می کنند که زمین چمن ریاض آنقدر نامرغوب بود که وقتی یاران تیم ملی در آن می دویدند، خاک از آن بلند می شده است. آنچه بین یاران تیم ملی معروف شد این بود که عربستانی ها در زمین خاکی خودشان 3 گل از ایران خورده اند. یاران تیم ملی می گفتند آنها حتی یک قطره آب هم روی زمین نریخته بودند تا زمین بازی مثل صحرا شود و آنها که به صحرا عادت داشتند، راحت تر مقابل تیم ملی ایران بازی کنند.

سوراخ بزرگ وسط زمین فوتبال!

قبل از بازی ایران- عربستان در دی ماه سال 1355 اتفاق بدی برای ایرج دانایی فر رخ داد. در محل تمرین پیش از بازی، یک سوراخ بزرگ وجود داشت که عربستانی ها هیچ علامتی برای اطلاع و هشدار قرار نداده بودند. دانایی فرد در در جریان تمرین تیم ملی ناگهان بدون اطلاع داخل آن سوراخ بزرگ افتاد و به شدت مصدوم شد. آنقدر شدید که نامش از فهرست یاران تیم ملی حذف شد و محمود حقیقیان جوان برای اولین بار برای تیم ملی در این روز به میدان رفت و در منطقه هافبک چپ جای دانایی فرد را گرفت.

بچه دبیرستانی ها، عربستان را بردند

در مرحله اول مسابقات مقدماتی جام جهانی 1978 آرژانتین، ایران، سوریه و عربستان در یک گروه بودند. ایران در خاک حریفان 3 بر صفر عربستان و یک بر صفر سوریه را برد، سوریه که از صعودا ایران مطمئن بود برای بازگشت به ایران نیامد، اما عربستان حذف شده که نمی توانست از بازی با قدرت اول آسیا و فرصت حضور بین بزرگان چشم پوشی کند، به ایران آمد. در شیراز تیم ملی ایران یاران تیم ملی جوانان را به مصاف عربستان فرستاد. در آن تیم 8-7 نفر محصل دبیرستان بودند. تیم ملی با حضور یاران بسیار جوان خود هم عربستان را 2 بر صفر برد. همین عربستان، 7 سال بعد قهرمان جام ملت های آسیا شد.

حرف مهاجرانی درست بود

مرحله دوم مقدماتی جام جهانی 1978 برای ایران از تیر 56 آغاز شد. در دیدار اول ایران 3 بر صفر هنگ کنگ را شکست داد. دومین دیدار ایران در شهر بوسان برابر تیم ملی فوتبال کره جنوبی بود. کره برابر ایران بهتر بازی کرد و در سراسر بازی، درخشش ناصر حجازی مانع شکست ایران شد. بعد از بازی حشمت مهاجرانی اعلام کرد ما در این مرحله همه تیم ها را شکست می دهیم و تنها تیمی که می تواند از ما امتیاز بگیرد، همین تیم کره است. پیش بینی مهاجرانی درست از آب درآمد. ایران در بازی رفت و برگشت، استرالیا، هنگ کنگ و کویت را برد و تنها از پیروزی برابر کره در جریان دو بازی رفت و برگشت عاجز بود.

زاگالو به ایران تبریک گفت

سرمربی کویت در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1978، زاگالوی برزیلی بود. ایران در دیدار رفت کویت را در تهران یک بر صفر برد. بعد از قطعی شدن صعود ایران در روز 4 آذر 56، ایران باید به کویت می رفت تا آخرین دیدارش که تشریفاتی بود را برگزار کند. زاگالو که 7 سال قبل برزیل را قهرمان جام جهانی کرده بود، اعلام کرد ایران بازنده می شود تا معلوم شود کویت بهترین تیم آسیا بوده، اما ایران در روز 11 آذر 56، کویت را با تیم زیر 23 ساله های خود و نفراتی مثل علیدوستی، نظری، فرکی و ... شکست داد تا در پایان بازی زاگالو به حشمت مهاجرانی تبریک گفته و اقرار کند که ایران شایسته ترین تیم در مقدماتی جام جهانی در منطقه آسیا بوده است.

بلوف پروین مقابل پلاتینی

آخرین دیدار تدارکاتی ایران در راه جام جهانی 1978 آرژانتین برابر فرانسه در شهر تولوز انجام شد. فرانسه در گروه یک همگروه آرژانتین، ایتالیا و مجارستان بود و ایران با هلند، پرو و اسکاتلند در یک گروه قرار گرفته بود. قبل از بازی خبرنگاران فرانسوی از علی پروین کاپیتان ایران پرسیدند که برای مهار میشل پلاتینی جوان چه برنامه ای دارد و علی پروین مغرور پاسخ داده بود که پلاتینی باید مرا مهار کند! البته پلاتینی جوان که در آن زمان بازیکن تیم نانسی بود مصدوم شد و به این بازی نرسید، ولی فرانسه در یک بازی بسیار سخت برابر ایران با نتیجه 2 بر یک برنده شد.

هلندی ها هم قد یاران تیم ملی

یاران تیم ملی ایران در اولین بازی جام جهانی 1978 به مصاف هلند رفتند. هلندی ها در جام جهانی گذشته برزیل و آرژانتین را با نتایج 2 بر صفر و 4 بر صفر برده و بهترین تیم وقت اروپا بودند. چنانچه در مرحله بعدی رقابت ها 5 بر یک اتریشی را بردند که آلمان را یک بر صفر برده بود. یاران هلند را برای یاران تیم ملی آنقدر بزرگ کرده بودند که در شروع بازی، یاران تیم ملی با تعجب به هم می گفتند: اینها که هم قد و قامت ما هستند! یاران تیم ملی برابر هلند در دقایق ابتدایی یک فرصت طلایی گل را از دست دادند و در پایان 3 بر صفر بازنده شدند. هر سه گل تیم ملی هلند را در این بازی رابی رنسن برینگ به ثمر رساند.

به دروازه بان پشت می کردند

بازی ایران- هلند که در جام جهانی 1978 آرژانتین برگزار شد، در دقایق ابتدایی برخی از بازیکنان از تصاحب توپ هراس داشتند ناصر حجازی تعریف می کند که برابر هلند در 20 دقیقه اول بازی، بازیکنان آنقدر از هلندی ها ترسیده بودند که وقتی من توپ را می گرفتم و به مدافعان نگاه می کردم تا توپ را برای آنها بیندازم، آنها به من پشت می کردند و به گونه ای وانمود می کردند که انگار حواس شان به من نیست!

مریض نبود، دل شکسته بود

اولین دیدار ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی بعد از انقلاب دیدار برابر تایلند در بانکوک در اسفند سال 1367 بود. این دیدار در چارچوب مسابقات مقدماتی جام جهانی 1990 ایتالیا برگزار شد. در این دیدار مرحوم پرویز دهداری، سرمربی وقت تیم ملی همراه تیم ملی به بانکوک نرفت و بیماری را بهانه کرد، اما واقعیت داستان چیز دیگری بود. یک ماه قبل از این دیدار در جریان مسابقه دوستانه بین ایران و ژآپن که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، تماشاگران به تحریک گروهی از افراد، دهداری را با سنگ و گلوله های برف زدند و دهداری بسیار محترم و باشخصیت، دل شکسته شد و به بهانه بیماری، تیم ملی با هدایت رضا وطنخواه به بانکوک رفت. ایران، تایلند را در شهر بانکوک با نتیجه 3 بر صفر شکست داد.

حرمت AFC برای روح امام خمینی

مسابقات مقدماتی جام جهانی 1990 ایتالیا در بهار سال 1368 در حالی پیگیری شد که به جای دهداری و وطنخواه که از هدایت تیم ملی استعفا داده بودند، مناجاتی و مسعود معینی هدایت تیم ملی را برعهده گرفته بودند. بعد از انجام چهار دیدار، دیدار ایران و چین در اواخر خرداد 68 به اعلان اهالی فوتبال رسید، اما در شامگاه سیاه 13 خرداد 68 امام خمینی، بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران به ملکوت اعلی پیوست. فدراسیون فوتبال ایران، تعویق زمان بازی را از مسوولان AFC درخواست کرد و AFC به حرمت روح رهبر فقید ایران با تعویق دیدار موافقت کرد و دیدار ایران و چین در روزهای 24 و 31 تیرماه سال 1368 برنامه داده شد و ایران از مسوولان AFC تشکر کرد.

مدافعان ایران را نمی شناختند

برای برگزاری دیدار بین دو تیم ملی ایران و چین، یاران تیم ملی ایران به اردوی آمادگی کشور شوروی سابق رفتند. اتفاقاتی که در شوروی رخ داد باعث تنبیه انضباطی بازیکنانی مثل نادر محمدخانی، مرتضی فنونی زاده، مجتبی محرمی و سیروس قایقران شد و ایران این بازیکنان بزرگ را در بازی رفت و برگشت برابر تیم ملی چین از دست داد. جواد زرینچه هم مصدوم بود، بنابراین مناجاتی در دیدار برابر تیم ملی فوتبال چین در پکن دفاع ایران را با محمد تقوی، محمد خاکپور، مهدی فنونی زاده و رضا حسن زاده آرایش داد. بازی تقوی و خاکپور در دفاع راست و چپ آنقدر غریب بود که بهروان، گزارشگر تازه کار تلویزیون در تیرماه 68 تا دقیقه 25 بازی، محمد تقوی را نمی شناخت یا به عبارتی بهتر نمی دانست که دفاع چپ ایران چه کسی است.

مهاجرانی روی نیمکت ننشست

مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 آمریکا برای ایران در مرحله اول از تیرماه 72 شروع شد و در گروه ما عمان، سوریه و تایوان حضور داشتند. دیدار ایران و عمان اولین دیدار در روزی بود که برای اولین بار ایران با آرایش 2-5-3 به مصاف حریف آمده بود. حشمت مهاجرانی در این زمان سرمربی تیم ملی عمان بود. او به احترام تیم ملی ایران، از عمان به ایران نیامد تا مقابل ایران روی نیمکت حریف ننشیند.

ناصر ابراهیمی جوگیر شد

سوریه رقیب جدی ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 در مرحله اول بود. در دیدار رفت ایران و سوریه در ورزشگاه آزادی روبروی هم ایستادند. ایران با زحمت بسیار در نیمه دوم توسط اصغر مدیرروستا به گل رسید. بعد از گل، مجید نامجو مطلق بازیکن مصدوم اما بسیار محبوب آن زمان فوتبال ایران به دستور ناصر ابراهیمی وارد میدان شد. ابراهیمی بعد از آنکه ایران گل زد و فضای ورزشگاه شاد شد، برای شادتر شدن فضای استادیوم نامجومطلق را به میدان فرستاد. آمدن نامجومطلق ناآماده و مصدوم جای ابطحی، باعث کاهش قدرت دوندگی تیم ملی و دریافت گل تساوی شد.

غلامپور یک تنه ایران را حذف کرد

بهزاد غلامپور که به علت مصدومیت عابدزاده در مسابقات مقدماتی جام جهانی دروازه بان اول تیم ملی شده بود، در مرحله مقدماتی به خصوص در دیدار برگشت ایران و سوریه عالی کار کرد. آنقدر خوب که کارشناسان می گفتند غلامپور همزمان یک گلر و لیبرو است، اما در دیدارهای مرحله دوم آنقدر ضعیف عمل کرد که کارشناسان علت اول ناکامی تیم ملی را ضعف او اعلام کردند. ایران در این مرحله 11 گل خورد. دو گل برابر کره جنوبی، یک گل برابر ژاپن، یک گل برابر عراق، یک گل برابر کره شمالی و دو گل برابر عربستان به علت ضعف مستقیم او بود. 7 گل ایران به علت اشتباهات او بود، اما چون دروازه بان دوم قابل اطمینانی نداشتیم، علی پروین در تمام بازی ها به جای دلیخون از وجود او استفاده کرد و ضررش را هم دید.

اولین و آخرین سنگ پرانی برای پروین

بعد از کسب دو برد و سه باخت در دور دوم مقدماتی جام جهانی، ایران بین 6 تیم مرحله دوم به عنوان پنجم رسید. پروین که عابدزاده، پیوس، کرمانی و محرمی را در این رقابت ها به علت مصدومیت و محرومیت در اختیار نداشت، بدترین شکست عمرش را دریافت کرد و هنگام بازگشت به ایران از هدایت تیم ملی برکنار شد. برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران به سمت علی پروین سنگ پرانی کردند و نمایشگاه اتومبیل او را در میدان هفتم تیر تبدیل به محلی با شیشه های خرد شده و دشنام گویی اهالی فوتبال کردند.

طلسم شکسته دالیان

تیم ملی فوتبال چین قبل از بازی سال 97 هیچ گاه در شهر دالیان مغلوب تیم ملی فوتبال هیچ کشوری نشده بود. ایران و چین در مرحله دوم مقدماتی جام جهانی 1998 فرانسه در شهر دالیان به مصاف هم رفتند. چین ابتدا برابر تیم ملی ایران 2 بر صفر پیش افتاد، اما ظرف مدت زمانی اندک ایران 4 گل به حریف زد و بازی را در روز 22 شهریور سال 1376 با نتیجه 4 بر 2 بهخ سود خود خاتمه داد. چین در بازی برگشت هم 4 بر یک برابر تیم ملی فوتبال ایران مغلوب شد تا در راه صعود ایران به مرحله پلی آف رقابت ها بیشترین کمک را کرده باشد. چینی ها در آن مقطع برای ایران برادری کردند!

رکورد ایران و کریم باقری

در مرحله اول مقدماتی جام جهانی 1998 فرانسه، تیم ملی فوتبال ایران در دور رفت با نتیجه 17 بر صفر مالدیو را با شکست مواجه ساخت. تا آن زمان هیچ تیمی در مسابقات مقدماتی جام جهانی موفق به ثبت چنین رکوردی نشده بود. ایران در آن بازی یک رکورد دیگر را هم خلق کرد. رکورد دوم ایران را کریم باقری به پا کرد. کریم باقری 7 گل برای تیم ملی فوتبال در آن بازی به ثمر رساند و رکورددار شد. این رکورد هنوز در تاریخ فوتبال ایران زنده است.

دستور مایلی کهن برای آبروی مالدیو

دور رفت بازی های مرحله اول مقدماتی جام جهانی 1998 در تهران برگزار شد. ایران که در بازی اول برابر مالدیو 17 بر صفر پیروز شد، در بازی برگشت آماده رکوردی قوی تر بود. تیم ملی در نیمه اول هشت گل زد، با این حال مایلی کهن از یاران تیم ملی خواست تا برای میهمان نوازی و حفظ آبروی مالدیوی ها در نیمه دوم حداقل گل را بزنند. ایران تنها یک گل دیگر زد و بازی 9 بر صفر تمام شد. همین تیم مالدیو تنها دو سال و نیم بعد در تهران برابر تیم ملی ایران با نتیجه آبرومندانه 3 بر صفر بازنده شد تا معلوم شود چقدر در مدت زمانی کوتاه پیشرفت داشته است.

آغاز جنگ دایی و مایلی کهن

آخرین بازی ایران در مرحله اول مقدماتی جام جهانی 1998 فرانسه برابر سوریه در تهران برگزار شد. مایلی کهن، علی دایی را در این بازی روی نیمکت نشاند و به جای او محسن گروسی را داخل میدان فرستاد. مایلی کهن در دقیقه 42 گروسی را بیرون کشید و دایی را به میدان فرستاد. بین دو نیمه دایی در حضور هاشمی طبا رییس سازمان و فائقی معاون فنی سازمان به انتقاد از رفتار مایلی کهن پرداخت و گفت گروسی پیشکسوت او در تیم ملی بوده و نباید چنین مورد بی حرمتی قرار می گرفته. البته عده ای می گفتند  علت اصلی دلخوری دایی، به میدان نرفتن او از ابتدای بازی بوده است. مایلی کهن، دایی را در دور جدید تمرینات دعوت نکرد و گفت تا دایی رسماً معذرت نخواهد، او را به تیم ملی برنمی گرداند. مصطفوی، رییس وقت فدراسیون پا در میانی کرده و به مایلی کهن گفت: دایی از من معذرت خواسته است. با این معذرت خواهی غیرمستقیم علی دایی به تمرینات تیم ملی فوتبال کشورمان برگشت.

وقتی مایلی کهن برکنار شد

بعد از انجام چند بازی خوب در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1998 فرانسه افت ایران شروع شد. باخت به عربستان و تساوی با کویت، ایران را در میدان سرنوشت حریف قطر قرار داد. اگر در قطر، حریف را می بردیم صعود می کردیم اما تیم ملی بی روحیه 2 بر صفر به قطر باخت تا مایلی کهن با نظر مصطفوی از کار برکنار شده و والدیر ویرا جایش را بگیرد. کریم باقری که با سبیل تراشیده به میدان آمده بود، عصبی ترین یار ایران در این بازی بود و اخراج هم شد. بعد از مایلی کهن، ویرا با 2 تساوی برابر استرالیا و یک باخت برابر ژاپن، ایران را به جام جهانی فرستاد.

دستور تاکتیکی ویرا

بعد از تساوی یک- یک ایران با استرالیا در مرحله رفت پلی آف جام جهانی 1998 فرانسه، بازی برگشت در شهر ملبورن برگزار شد. ایران که با یک برد یا کسب مساوی پرگل صعود می کرد، در نیمه اول یک بر صفر عقب افتاد. بین دو نیمه والدیر ویرا با صدایی لرزان و چشمانی اشکبار به یاران تیم ملی گفت: «هر طور دوست دارید بازی کنید.» این دستور تاکتیکی موثر واقع شد. یاران ایران راحت تر بازی کردند. انگار قفل نیمه اول در نیمه دوم از پای آنها درآمد که توانستند در ادامه کار با به ثمر رساندن 2 گل و کسب تساوی به جام جهانی صعود کنند.

لینه کر و اولیویه

بازی ایران- استرالیا در ملبورن، کارشناسی بزرگ به اسم گری لینه کر را در تلویزیون  انگلستان داشت. وقتی استرالیا گل دوم خود را در ابتدای نیمه دوم به ایران زد، یک تماشاگر متعصب استرالیایی به میدان آمد و تور دروازه ایران را پاره کرد. عابدزاده، دروازه بان ایران شروع به انجام حرکات روحیه بخش کرده و پشتک وارو زد. لینه کر که صحنه را می دید اعلام کرد: «حرکات نمایشی عابدزاده، دروازه بان ایران دست کمی از حرکات سر لارنس اولیویه روی صحنه تئاتر ندارد» با توجه به اینکه اولیویه نابغه نمایش انگلستان است، تشبیه جالب لینه کر درست از آب درآمد و همین حرکات روحیه ایران را تغییر داد.

تحویل سال بین دو نیمه

تیم ملی ایران دیدارهای تدارکاتی خود برای حضور قدرتمند در مسابقات جام جهانی 1998 فرانسه را از بهمن ماه سال 1376 آغاز کرد. تیم ملی ایران در فروردین 1377 میهمان 3 تیم باشگاهی فرانسه بود. بین دو نیمه بازی دوستانه ایران با باشگاه نانت فرانسه، سال 1377 شمسی تحویل شد. ایران، دیدار برابر نانت را با پیروزی 2 بر یک به پایان رساند. هر دو گل تیم ملی فوتبال کشورمان را برابر نانت، سیروس دین محمدی به ثمر رساند. بین دو نیمه که سال تحویل شد، مهرداد میناوند، دعای تحویل سال را در رختکن خواند.

دستور نیمکت نشینی عابدزاده از تهران

قبل از جام جهانی 1998 فرانسه عابدزاده مصدوم شد اما او در ابتدای جام آماده بازی شد. قرار بود در روز 24 خرداد سال 77، ایران و یوگسلاوی به مصاف هم رفته و عابدزاده سنگربان تیم ملی باشد، اما یک تماس مشکوک از تهران عابدزاده را نیمکت نشین کرد و نیما نکیسا برای تیم ملی داخل دروازه ایستاد. هنوز معلوم نشده است که چه نیرویی از تهران دستور نیمکت نشینی عابدزاده را صادر کرده است. ایران از یوگسلاوی یک بر صفر باخت و البته نکیسا به جز لحظه گل ایستگاهی بازی قابل قبولی ارایه کرد.

حکایت غبارآلود همان یکشنبه سیاه

ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2002 کارش را با قدرت شروع کرد و این مسابقات را تا روز آخر با موفقیت ادامه داد. در روز آخر مرحله دوم مقدماتی جام جهانی 2002 ایران باید در منامه به مصاف بحرین می رفت. تیم ملی با یک برد به صورت مستقیم مسافر جام جهانی می شد، اما دو روز تعویق بازی، طولانی شدن حضور ملی پوشان در منامه، ایجاد محدودیت برای تردد یاران تیم ملی و بالاخره حکایت مجعول سرو کشک بادمجان در شب دیدار باعث شکست 3 بر یک تیم ملی ایران برابر بحرین و محرومیت از حجضور مستقیم تیم ملی در جام جهانی شد.

بهترین تیم، سخت ترین راه

بدون شک تیم ملی ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2002 یکی از بهترین ترکیب ها را داشت. تیمی با هدایت بلاژویچ و حضور میرزاپور، میناوند، نیکبخت، رحمان رضایی، یحیی گل محمدی، پیروانی، مهدی مهدوی کیا، علی کریمی، کریم باقری، جواد نکونام و علی دایی، برابر عربستان در دو بازی 4 بر 2، برابر امارات در دو بازی 4 بر صفر، برابر عراق در دو بازی 4 بر 2 و برابر تایلند در دو بازی یک بر صفر بازنده شد. در آخرین مسابقه پلی آف، ایران در دوبلین 2 بر صفر به ایرلند باخت و در تهران حریف قدرتمند را یک بر صفر برده و از صعود به جام جهانی فوتبال باز ماند.

نجات تیم ملی در حضور شاه اردن

در مرحله اول مقدماتی جام جهانی 2006، ایران برابر اردن در تهران یک بر صفر باخت. بازی برگشت دو تیم روز 18 شهریور ماه 83 در اردن برگزار شد. ایران برای صعود باید اردن را در خانه حریف می برد، اما تساوی باعث کامیابی اردنی ها می شد. تا دقیقه 80 نتیجه دیدار دو تیم در حضور شاه اردن که پیراهن تیم ملی اش را پوشیده بود صفر- صفر بود، اما گل نیکبخت تازه وارد باعث پیروزی ایران شد. علی دایی در آخرین دقیقه گل دوم را زد تا ایران به مرحله دوم صعود کند و بدون هیچ دردسری به جام جهانی برود.

مرگ تلخ در روز شیرین

روز 5 فروردین سال 84، در دومین دیدار از مرحله دوم مقدماتی جام جهانی، ایران به مصاف ژآپن رفت. یکصد هزار تماشاگر شاهد برد پرشکوه 2 بر یک ایران بودند. همه سرخوش از برد بودند که آن حادثه تلخ پیش آمد و 7 تماشاگر بی گناه به خاطر ضعف در عملکرد نهادهای ذیربط و ازدحام کشته شدند. ازدحام فوق العاده جمعیت باعث مرگ تلخ نفرات شد. بعدها هیچ گروهی مسوولیت این اتفاق تلخ را بر عهده نگرفت.

پیش بینی رییس، 7 امتیاز برای ایران

بی اطلاعی مقامات وقت ورزش در جام جهانی 2006 به حدی بود که ترکیب تیم ملی را به رییس وقت فدراسیون فوتبال 3-4-4 پیشنهاد کرده بودند. به هر حال تیم ملی ایران در میان اختلاف سازمان و فدراسیون به جام جهانی 2006 رفت و در بین چهار تیم گروه، چهارم شد. رییس وقت سازمان با کنار زدن دادکان عنوان کرد در دوره آینده ایران باید بین چهار تیم اول دنیا باشد، اما بدون دادکان، تیم ملی در گروه خود در مقدماتی آسیا چهارم شد. مسوول وقت ورزش قبل از جام جهانی 2006 پیش بینی کرده بود که ایران، آنگولا و مکزیک را می برد، با پرتغال مساوی کرده و به دور دوم می رود!

اقامت در کمپینگ پیشوا

محل اقامت ایران در جام جهانی 2006، شهر فردریش هافن در جنوب آلمان بود. نکته قابل توجه این بود که شهر ساحلی و توریستی مورد اشاره در ایام جنگ جهانی دوم، محل اقامت و کمپینگ آدولف هیتلر، رهبر حزب نازی آلمان بود. احتمالاً خباثت هیتلر گریبان فوتبال ایران را گرفت و فوتبال ایران با یکی از قدرتمندترین تیم های تاریخ خود، یکی از بدترین نتایج ممکن را در جام جهانی به دست آورد.

افشاگری رفیق دوست

یاسر رفیق دوست، فرزند محسن رفیق دوست رییس سابق بنیاد مستضعفان و راننده امام در بازگشت روز تاریخی 12 بهمن 57 که در جام جهانی از نفرات حواشی تیم ملی در عرصه فرماندهی و مدیریت بود، افشا می کند که در بازی دوم ایران، برانکو دچار ضعف در تصمیم گیری و جمود فکری شد. دادکان رییس فدراسیون برای جلوگیری از ضعف همیشگی برانکو دستور داد در نیمه دوم کریمی و دایی تعویض شده و معدنچی و برهانی جای آنها به میدان روند. با تعویض کریمی آن حادثه تلخ یعنی بی احترامی و لگد زدن کریمی به ساک در نیمکت اتفاق افتاد.

به سبزه آراسته شد

همه چیز ایران در جام جهانی 2006 تلخ بود. اختلاف بین گروه های خبری، درگیری بین یاران تیم ملی، اختلاف سازمان و فدراسیون و .... اما از آخرین مسایل یعنی اشتباهات کمیته ساماندهی تبلیغات جام جهانی در سازمان و فدراسیون که بگذریم، بلیت فروشی دختر برانکو سرمربی تیم ملی در لایپزیک آلمان دیدنی بود. این آخرین پرده از عجایب تیم ملی در جام جهانی 2006 بود.

تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری