روی قله تاف

باید رقص ماهی‌های قزل‌آلا را در استخرهای پرآب پرورش ماهی ببینید و یك بعدازظهر را در دامنه كوه 80 پهلو یا جنگل اسرارآمیز كوه تاف بگذرانید، بعد پرسان پرسان از شیب ملایم كوه پایین بیایید تا به روستای نوژیان از توابع بخش مركزی شهرستان خرم‌آباد در استان لرستان برسید و خانه‌های قدیمی را ببینید که با سقف‌های گلی و درهای چوبی و باغچه‌های پرگل، در گوشه به گوشه روستا نشسته اند. آن وقت است كه می‌فهمید جاذبه‌های گردشگری روستای نوژیان، فقط آبشار تاف (نوژیان) در 2.5 كیلومتری روستا نیست و همه جای این روستا دیدنی است.

تاریخ سكونت دائمی در روستای نوژیان، به حدود 100 سال پیش بازمی‌گردد. پیش از آن، این روستا به عنوان اتراقگاه عشایر مورد استفاده قرار می‌گرفته است. روستای نوژیان تقریبا در 40 كیلومتری خرم‌آباد واقع شده و بین كوه تاف (در خاور و جنوب شرقی) و كوه 80 پهلو (در جنوب و جنوب غربی) محصور شده است. این روستا از طریق شهر خرم‌آباد با جاده‌ای كامل و آسفالته قابل دسترسی است.

شهرت نوژیان بیشتر به دلیل آبشار نوژیان است كه حدود 100 متر ارتفاع دارد و آب را از دل كوهی به همین نام می‌گیرد و آن را در حوضچه عمیق و بزرگ زیر پایش می‌ریزد.

بلندترین آبشار ایران

لرستان سرزمین آبشارهای بی نظیر است اما در این بین، آبشار معروف نوژیان که بلندترین آبشار ایران هم لقب دارد، در ۵۱ کیلو متری جنوب شرقی خرم آباد (بخش پاپی) قرار گرفته و مثل رگ جوشانی در غرب کشور، به این منطقه تازگی و طراوت می بخشد. نوژیان جایی در ارتفاع ۹۵ متری زمین قرار گرفته است. آبشاری که یادگاری از روزگاران كهن لرستان است و درست به همین دلیل است که به این نام خوانده می شود. نوژیان به معنای آب زندگی است. نامی درخور یکی از دیدنی ترین جاذبه های استان لرستان که سهم بزرگی در رونق گردشگری منطقه داشته است.

در همان حوالی، گردشگاه جنگلی نوژیان را هم می توانید ببینید. یعنی درست بالای کوه که در آن انواع گیاهان دارویی می روید و طبیعتی زیبا و دیدنی را به وجود می آورند. به خصوص که مردم و گردشگران زیادی برای تماشای این آبشار زیبا و جمع آوری گیاهان دارویی به این ناحیه می آیند و منطقه را رونق می دهند.

اگر سری به نوژیان بزنید می بینید که نم آبشار تا صدها متر در جنگل منتشر می شود و بر همه چیز گرد تازگی و طراوت می پاشد.

برای رسیدن به این آبشار می توانید از طریق خرم آباد راهی گردنه نوژیان شوید و از جاده آسفالته و یا از راه آهن به ایستگاه کشور بروید و از آنطرف هم با پای پیاده حدود ۲ساعت به سمت آبشار پیاده روی کنید.

گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی