تبیان، دستیار زندگی
دستاوردهای فضایی محققان کشورمان امسال هم ادامه دارد به طوری که به گفته معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس سازمان فضایی چند ماهواره جدید با تلاشهای در دست انجام در نیمه دوم سال 89 رونمایی خواهند شد و دو ماه
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ماهواره های ایرانی

با دانشمندان (6)

دستاوردهای فضایی محققان کشورمان امسال هم ادامه دارد به طوری که به گفته معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس سازمان فضایی چند ماهواره جدید با تلاشهای در دست انجام در نیمه دوم سال 89 رونمایی خواهند شد و دو ماهواره به فضا پرتاب می شود.

ماهواره امید

این ماهواره‌ها در کلاس ریز ماهواره قرار دارند و تمام مراحل مطالعات، طراحی و ساخت آنها توسط دانشمندان ایرانی انجام شده است. ماهواره‌هایی که امسال به فضا فرستاده می‌شوند دارای قابلیت عکسبرداری و ارسال تصویر به زمین را دارا هستند و در مدار لئو قرار خواهند گرفت.

طراحی و ساخت ماهواره ‌های مخابراتی بزرگ "قائم" و "ایران ست" نیز از دیگر برنامه‌های تدوین شده است که کار طراحی و ساخت آن‌ها در سال جاری آغاز شده است.

رئیس سازمان فضایی ایران پیش از این نیز از سازماندهی و انسجام مراکز صنعتی فضایی کشور خبر داده و گفته بود: تدوین استانداردهای فضایی، استقرار شبکه پالایش اجرام و سیگنال‌های فضایی و آماده‌سازی و پرتاب چند ماهواره جدید از برنامه‌هایی است که تا پایان امسال عملیاتی می شود.

از ماهواره های ایرانی صحبت کردیم اما بیایید سری هم به دو کاوشگر در سیاره مریخ بزنیم و از موقیعیت آن ها نیز مطلع شویم.

تصاویر جدید تایید می کنند کاوشگر مریخی فونیکس طی زمستان مریخی به شدت تخریب شده و به طور کامل از کار افتاده است.

این کاوشگر ساکن، که به منظور مطالعه بر روی مناطق قطبی سیاره سرخ ماموریت خود را آغاز کرده بود در اواخر سال 2008 ارتباط خود را با زمین از دست داد. لایه ای از دی اکسید کربن منجمد، سطح فونیکس را پوشانده است و ناسا همیشه بر این باور بوده که چنین ماموریتی در شرایط مهلک مریخی می تواند برای کاوشگرش مخرب باشد. آخرین تصاویری که از مدار این کاوشگر به ثبت رسیده نشان می دهد فونیکس از نمای دور بسیار کوچکتر از گذشته شده و این به معنی وارد آمدن خسارات جبران ناپذیر به این کاوشگر است.

تصاویر فونیکس که در سالهای 2008 و 2010 به ثبت رسیده اند

به گفته "مایکل ملون" از دانشگاه کلرادو و عضو علمی تیمهای فونیکس و دوربین HiRISE بر روی مدارگرد کاوشگر مریخی، تصاویری که از گذشته از این کاوشگر در اختیار است تفاوت قابل توجهی با تصاویری دارد که به تازگی از آن به ثبت رسیده است. فونیکس در تصاویر جدید کوچکتر به نظر می رسد و تنها گزینه ای که می تواند تفاوت میان تصاویر قبلی و کنونی را توضیح دهد، پوشانده شدن سطح آن به واسطه توده هایی از غبار و نامشخص بودن و غیر قابل تشخیص بودن سطح کاوشگر نسبت به محیط اطراف است.

برترین دستاورد فونیکس طی ماموریتش یافتن نمونه هایی از آب منجمد بر روی خاک مریخ بوده است. دوربینهای فونیکس قبل از خراب شدن شاهد تبخیر شدن توده های بزرگ یخی در این سیاره بوده اند.

اگرچه عمر فونیکس پایان یافت و گفته می شود از کار افتاده است اما ستاره شناسان همچنان به راه خود ادامه می دهند و از این شکست ها مایوس نمی شود. آن ها هم چنان به تحقیقات خود ادامه می دهند و چیزهای جالبی را برای ما بیان می کنند مثل همین خبری که در زیر می خوانید.

گروهی از اخترشناسان اروپایی و آمریکایی به تازگی با استفاده از تلسکوپ فضایی سوزاکوی ژاپنی ها به مطالعه تشعشعات ساطع شده از سیاهچاله ای پرداختند که جرمی 10 میلیون برابر خورشید دارد این سیاهچاله عظیم الجثه در هسته کهکشان مارپیچی NGC 1365 قرار گرفته و 56 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

ngc 1365

با کمک گرفتن از انطباق تصادفی مسیر تلسکوپ فضایی و سیاهچاله اخترشناسان توانستند ابرهای عجیب به شکل ستاره های دنباله داری را ردیابی کنند که در نزدیکی سیاهچاله با سرعتی وحشتناک برابر هزاران مایل بر ثانیه در حرکتند.

"جیمز ریوز" از دانشگاه کیل معتقد است ستاره های دنباله دار رصد شده با ستاره های دنباله دار یخی عظیمی که در منظومه خورشیدی یافت می شوند متفاوت بوده و از بقایای داغ و گازی ستاره ای که توسط این سیاهچاله از هم دریده شده، به وجود آمده اند.

این کشف غیر طبیعی احتمال وجود ابرهای گازی ستاره مانند در اطراف تمامی سیاهچاله های بزرگ را مطرح می کند، احتمالی که می تواند شیوه مدلسازی چگونگی بلعیده شدن ستاره ها را توسط این شکارچیان کیهانی تغییر دهد.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، با وجود اینکه محققان تنها دو ابر را در مدار سیاهچاله NGC 1365 مشاهده کرده اند، بر این باورند توده ای از این ابرها در اطراف این سیاهچاله وجود دارد. به گفته "ریوز" با وجود اینکه تنها چند نمونه از این ابرها در مسیر دید ما قرار گرفته و امکان رصد آنها به وجود آمده است، احتمال وجود بیش از 10 میلیون نمونه دیگر از این ابرها در مدار سیاهچاله وجود دارد.

منبع اخبار: مهر

تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر