آقای شمقدری روش دیگری را انتخاب کنید

هنوز در سینمای ایران فقط كلیشه‌ها مخاطب دارند.

مینا اكبری: جواد شمقدری با گفتن جملاتی همچون« سینمای ایران زمانی مبتذل شد كه از سال 76 در سراشیبی سقوط قرار گرفت.» فضای سیاست زده سینمای ایران را به جای تسكین، ملتهب می‌‌كند. پیش از ایشان افراد دیگری همین عقیده را بیان كرده و در همان زمان پاسخش را از مسئول اول سینمای اصلاحات گرفته بودند. بیان این نظر تكراری نه تنها كمكی به حل مشكلات سینمای ایران نمی‌كند بلكه باعث برخی همانند‌سازی‌ها می‌شود كه بیشتر از همه گریبان كسی را می‌گیرد كه این بحث را دوباره زنده كرده است. با فرض درست بودن تحلیل تاریخی شمقدری كه هر ناهنجاری كه امروز سینمای ایران گریبانگیر آن است حاصل مدیریت شادروان سیف‌الله داد و همكارانش است، می‌توان به نتایجی این‌چنین رسید:

- در سال 76 برای اولین بار یك كارگردان به معاونت سینمائی رسید، آیا تكرار این انتخاب باعث بروز همان معضلات خواهد شد؟

- مهم‌ترین سیاست سیف‌الله داد در آن دوران آزاد سازی تولید و اكران بود. آیا سیاست اصلی معاونت سینمائی جدید محدودسازی تولید و اكران است؟( در حالی كه شمقدری و همكاران، كارشان را با اجرای سیاستی مشابه آغاز كردند.)

- سیف‌الله داد تا آنجا كه می‌توانست سعی كرد اختیارات صنوف را در تصمیمات سینمائی افزایش دهد، آیا شمقدری قصد محدود كردن حضور اصناف را دارد؟( شمقدری به شدت با این روش مخالفت كرده و اتفاقا از خانه سینما خواسته با سیاست‌‌های جدید همراه شوند.)

- مرحوم «سیف‌الله داد» با راه انداختن جشنواره‌های استانی قصد گسترش سینما در كل كشور را داشت، آیا جواد شمقدری قصد جمع كردن سینما را دارد؟( معاونت سینمایی فعلی از راه انداختن هشت منطقه سینمایی در سراسر كشور می‌گوید.)

- و آخر آن كه «سیف‌الله داد» برای رسیدن به سینمای بخش خصوصی دست تهیه‌كنندگان را باز گذاشت، آیا «جواد شمقدری» قصد بستن دست آنها را دارد؟( شمقدری خود را مدافع اول سینما در بخش خصوصی می‌داند.)

از این گونه همانند سازی‌های دوباره می‌توان فهرست كرد، اما آیا معضلات سینمای ایران با چنین رویكردی قابل حل است؟

اگر بزرگترین مشكل فعلی سینمای ایران را كاهش تولید و عرضه و استقبال آثار قابل اعتنا بدانیم، آقای جواد شمقدری بهتر از هر كسی می‌داند كه سینمای ایران بخشی از بدنه فرهنگی كشور است و حل مشكلات فرهنگی نیازمند حركت باثبات و پردامنه و بدون جنجال‌های روزمره سیاسی است. سینما به عنوان ویترین و چشم‌انداز فرهنگی كشور نیازمند آرامش و ثبات است. معاونان سینمائی دولت هفتم، هشتم و نهم كارشان را در سینما با حرف‌های مشابه شمقدری شروع كردند، اما طبق گفته ایشان مشكلات همچنان پابرجاست. كاشكی آقای جواد شمقدری روش دیگری را انتخاب می‌‌كرد تا همه فراموش كنیم متاسفانه هنوز در سینمای ایران فقط كلیشه‌ها مخاطب دارند.

تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی