تبیان، دستیار زندگی
بچه ‌ها در حیاط مدرسه ایستاده ‌اند. زنگ نخورده. محسن وارد حیاط می ‌شود و می ‌رود به سمت گروه دوستانش. یكی از بچه ‌ها از دور داد می ‌زند: «به ‌به آقا محسن! چه عجب نعشتون رو آوردین مدرسه! قیافه ‌ش رو! مثل كله پوك ‌ها راه می ‌ره!»
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

واژه‌ هایی كه از جنس ما نیستند

بچه ‌ها در حیاط مدرسه ایستاده ‌اند. زنگ نخورده. محسن وارد حیاط می ‌شود و می ‌رود به سمت گروه دوستانش. یكی از بچه ‌ها از دور داد می ‌زند: «به ‌به آقا محسن! چه عجب نعشتون رو آوردین مدرسه! قیافه ‌ش رو! مثل كله پوك ‌ها راه می ‌ره!» محسن هم داد می ‌زنه: «ای ول آقا سینا! می ‌خواستم تو دیر اومدن پوزتو بزنم! تو كه ...» و از دور برای هم شكلك در می‌ آورند. زنگ می‌ خورد و بچه ‌ها در صف می‌ ایستند.

                                                                                   * * *

صحبت كردن و واژه‌هایی كه هر كس به كار می ‌برد نشان دهنده شخصیت و جایگاه اوست. برای مثال افراد مختلف با شأن ‌های اجتماعی مختلف، شیوه‌ های حرف زدن خاص خود شان را دارند. روش حرف زدن هر كدام از ما با افراد خانواده،

واژه‌ هایی كه از جنس ما نیستند

دوستان، معلم و... متفاوت است. اما متأسفانه در چند سال اخیر، استفاده از واژه ‌های زشت بین نوجوان‌ ها رواج زیادی پیدا كرده است. نگار در كلاس دوم راهنمایی درس می ‌خواند.

او و چند تا از دوستانش را در پارك نزدیك خانه‌ شان می ‌بینم و از او می ‌پرسم كه چه‌ قدر از كلمات زشت استفاده می ‌كند.

می ‌پرسد: «كلمات زشت یعنی چه ؟» توضیح می ‌دهم كه یعنی كلماتی كه معنی بدی دارند و استفاده از آنها چندان خوشایند نیست و یواشكی چند تا مثال می ‌زنم.

نگار و دوستانش می ‌زنند زیر خنده و می ‌گویند: « اینها كه كلمات زشت نیستند! »

وقتی این ماجرا را برای الهه كه سال دوم دبیرستان است، تعریف می ‌كنم، می ‌گوید: « اصلاً این روزها استفاده از كلمات بد و فحش‌ دادن برای خیلی‌ ها افتخار است و این كار نه تنها زشت نیست، بلكه كلاس هم دارد!»

* * *

معلم مشغول تدریس است. از كسی صدایی در نمی‌ آید، تنها صدای پچ‌ پچی از طرف میز محسن و سینا می ‌آید. معلم می ‌گوید: «اون طرف كلاس چه خبر است؟» انگشتش را رو به سینا می ‌گیرد و می ‌‌گوید: «تو بگو ببینم تا الان چی گفتم؟» سینا در حالی كه روی نیمكت لم داده می‌ گوید: «آقا بی‌ خیال ما! فعلاً حس درس نیست. دلمون یه كار خفن‌ تر

واژه‌ هایی كه از جنس ما نیستند

می‌ خواد. آدم با این درس و مشق‌ ها هیچ... گ... هیچ چیزی نمی‌شه!» معلم عصبانی می ‌شود و سینا را از كلاس بیرون می‌ كند.

در یكی از سایت‌ های پرسش و پاسخ و سنجش عقاید مردم كه به صورت جهانی فعالیت می‌ كند، نوجوانی با نام كاربری « اریك»، سؤالی را مطرح كرده با این عنوان كه چرا بعضی از ما نوجوان ‌ها این ‌قدر  تمایل به فحش دادن و استفاده از كلمات زشت داریم.

یكی از كاربران پاسخ داده كه به نظر او، این نوجوان‌ ها سعی می ‌كنند مثل بزرگ‌ ترها رفتار كنند، چون به نظر می‌ رسد ناسزا دادن كار آدم بزرگ‌ هاست.

كاربر دیگری با نام كاربری «دختر ناشناس» گفته: «من قبلاً هیچ ‌وقت ناسزا نمی ‌دادم. دوستانم گفتند كه بد نیست آدم گاهی ناسزا بدهد. این پیشنهاد خوبی نبود. اما من یك روز تصمیم گرفتم كه فكر نكنم به این كه مردم چه فكر می ‌كنند و در موارد خاص شروع كردم به ناسزا دادن. این واقعاً عادت بدی است و من می ‌خواهم آن را ترك كنم. من باید مراقب حرف‌ هایم باشم.»

كاربر دیگری كه خود را یك مهمان معرفی كرده، در بیان نظراتش گفته: «من قبلاً شعرهای تكان دهنده و خوبی از نوجوان ‌ها می ‌شنیدم. آنها از كلمات مناسب استفاده می ‌كردند. اما یك ‌دفعه این موضوع رها شد و نوجوان ‌ها شروع كردند به استفاده از واژه ‌های نامناسب. من فكر می ‌كنم بعضی ناسزا می ‌دهند چون واژه ‌های بهتری بلد نیستند».

از نوجوانی كه برای سرما خوردگی به درمانگاه مراجعه كرده می ‌پرسم آیا گاهی از كلمات زشت استفاده می ‌كند. كمی فكر می ‌كند و می ‌گوید: «نه بابا من خیلی پاستوریزه ‌ام. این رو دوست ‌هام می ‌گن. اما اگر خیلی عصبانی بشم، ممكنه دو، سه تا كلمه زشت هم بگم».

* * *

واژه‌ هایی كه از جنس ما نیستند

محسن و سینا در دفتر مدرسه ایستاده ‌اند. ناظم مدرسه می گوید كه به خانواده ‌هایشان زنگ بزنند تا بیایند مدرسه.

هر دو سرخ شده‌ اند. هر چه قدر خواهش و تمنا می‌ كنند آقای ناظم می ‌گوید چون دفعه اولشان نیست كه حرف‌ های بد می ‌زنند، نمی‌ تواند آنها را ببخشد.

بالاخره محسن به پدرش زنگ می‌ زند. بعد از سلام و احوال ‌پرسی مختصر، صدای پدرش از پشت تلفن شنیده می ‌شود كه داد و هوار می‌ كند، فحش می ‌دهد و می‌ گوید: «پسر بی ‌ادب و بی‌ وجود! دوباره چه غلطی كردی؟ من رو می ‌كشی با این مدرسه خراب شده! هان؟...»

* * *

واژه‌ هایی كه از جنس ما نیستند

سایت پزشكان بدون مرز، پسرها را پرخاشگرتر از دختران معرفی كرده و اعلام كرده است كه پسرها بیش از دختر‌ها پرخاشگری بدنی و لفظی دارند. این سایت همچنین در مقاله ‌ای به بررسی پرخاشگری پرداخته و بدزبانی و استفاده از كلمات زشت را روشی برای اعتراض معرفی كرده و گفته است: «گاهی فرد با به زبان آوردن حرف‌ های زشت به خواسته ‌های خود می‌ رسد. بنابراین فرد بد زبانی را راهی برای رسیدن به اهداف خود تلقی می ‌كند و در درازمدت این عادت، جزو رفتار او می‌ شود».

پدیده بد زبانی، پدیده زشت اجتماعی در همه نقاط جهان است. سازمان ‌های اجتماعی، فرهنگی در همه نقاط جهان سعی می ‌كنند به مردم عادی، هنرمندان، ورزشكاران و سیاستمداران آموزش بدهند كه عفت كلام داشته باشند و در گفتارهای خود از واژگان نامناسب استفاده نكنند.

حتی در بعضی از وب ‌سایت ‌ها و وبلاگ‌ ها اگر كاربران واژگان زشت و ناسزا تایپ و ارسال كنند، این كلمات نامناسب،‌ فیلتر می ‌شود.

* * *

وب سایت تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در پاسخ نوجوان 13 ساله ‌ای كه دوست دارد استفاده از واژگان زشت را كنار بگذارد این توصیه ‌ها را مطرح كرده است:«سعی كنید زمینه ‌های عصبانیت را از بین ببرید و بر خشم خود غلبه كنید. شما می ‌توانید الفاظ مناسب ‌تر را جایگزین واژگان زشت كنید تا هنگام عصبانیت با آنها تخلیه شوید. با توجه به اثر جدی گروه همسالان، سعی كنید ارتباطتان را با دوستان بد دهان قطع كنید. اگر ناسزاگویی برای شما عادت شده است، سعی كنید هنگامی كه می ‌خواهید از این واژه ‌ها استفاده كنید، تا مدتی واژه زشت را زیر لب و آرام بگویید و كم ‌كم آن را ترك كنید».

به هر حال خیلی مواظب باشید كه از چه كلماتی استفاده می ‌كنید. قبل از به زبان آوردن كلمات درباره ارزش و معنی آنها فكر كنید. كلمات بد، اثر منفی و نامناسبی بر شنونده دارند. لطفاً از این به بعد بیشتر مواظب زبانتان باشید.

ساراحی

گروه کودک و نوجوان سایت تبیان

مطالب مرتبط

چگونه با ترس مقابله کنیم؟

چطور میترسیم؟

بیایید دنیا را زیباتر ببینیم

7 اشتباه باور نکردنی درباره خواب

کار می کنم تا بی نیاز باشم

کی ژون و راهب مغرور

فلسفه مورچه

ماسه و سنگ

بابایت چه کاره است؟!

دوست دارید خبرنگار شوید؟!

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.