کاخ امید

روزی که نتیجه های کنکور آمد فکر می کردم کاخ های خوشبختی ام که با هزار رنج و زحمت در طی سال ها ساخته بودم، یک روزه فرو ریختند. آن روز احساس می کردم همه چیز برایم تمام شده. در آن روز حتی با خودم قرار گذاشتم که دیگر هیچ کس و هیچ چیز را دوست نداشته باشم.

آن روز از خدا گله کردم که چرا چند ساعت مرا به حال خود رها کرد. ولی امروز از خدا به خاطر آن نتیجه سپاسگزارم.

امروز به خود می بالم که وارد کاخ های ساختگی ام نشدم. امروز کاخ هایی ساخته ام که با هیچ زلزله ای فرو نمی ریزند.

ماههاست تابلویی بر دیوار اتاقم کوبیده ام که متن آن را صدها بار در روز هر جا که باشم، تکرار می کنم.

زندگی طغیانی است بر تمام درهای بسته و پاسداران بستگی هر لحظه ای که در تسلیم بگذرد لحظه ای است که بیهودگی و مرگ را تعلیم می دهد.(نادر ابراهیمی)

من بعد از آن روز به ظاهر لعنتی و در باطن خوب ،کلید بسیاری از درهای شادی و موفقیت  در زنگی ام را پیدا کردم من با از دست دادن یک کاخ( که جایگزین بسیار دارد) وارد کاخ هایی شدم که فکر آنها را هم نمی کردم.

کاخ ایمان، کاخ امید، کاخ شادی ، کاخ دوست داشتن، کاخ تلاش، کاخ توانستن و...

من از آن روز به دنبال استعدادهایم رفتم و امروز از خدا به خاطر همراهی همیشگی اش در تمام روزهای زندگی ام سپاسگزارم و او را با تمام حکمت هایش عاشقانه دوست دارم.

منبع : ماهنامه موفقیت