پاره تن پیامبر صلی الله علیه و آله ...
این شادی را گره بزنید به اوقات تلخ ما.
آخر از این همه شعفی که به شما رسیده، لبخندی به ما نمی رسد؟!
هدیه ای گرفته اید بی سابقه؛ آرامشِ بی نهایت ملکوت، عصاره پاکیِ آفرینش، حوریه ای در لباس انسان، صاحب سینه ای که بوی بهشت می دهد، سیمای درخشنده ای که نورش، چشم اهل آسمان را خیره کرده است، وجودی که روی سخن فرشتگان است، صاحب نام های پربرکتی که کمال و فضل از حروفشان سرریز می شود.
ای رسول خدا!
تبریک، برای به بار نشستن طوبای رسالتتان.
حالا شما تکّه ای از بهشت را در آغوش دارید.
حالا دیگر خاطره نزدیکی قاب قوسین، هیچگاه از یادتان نخواهد رفت.
حالا دیگر هیچ کس به خود اجازه نمی دهد خورشید شما را بی دنباله بداند.
حالا دیگر انوار وجودتان، همه سطور زمین را پر خواهد کرد.
حالا دست های کوچکی ـ با همه ظرافتشان ـ برای حمایت بی پایان از شما و آئینتان به گُل نشسته است و نگاه گرم و مهربانی، شما را در برابر هر چه توفان دلگرم خواهد کرد.
حالا دیگر خدیجه می تواند بی پرده با کودکش نجوا کند و از مصاحبتش آرام شود؛ حتی می تواند با نگاه به آفتابش، همه سردی روزگار را داغ ببیند.
ای رسول خدا صلی الله علیه و آله ! تبریک ما را از این سوی تاریخ بپذیرید و ما را نیز در این شادی و شعف مکرّر شریک سازید؛ آخر، فاطمه علیهاالسلام پاره تن شماست.
سید حسین ذاکرزاده
تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
