همراه با ایستگاه بین المللی فضایی

ایستگاه بین المللی فضایی ناسا به عنوان بزرگترین فضاپیمایی که تا به حال ساخته شده است، یکی از گران قیمت ترین سازه های دست انسان در کل جهان به شمار می رود زیرا در حدود 100 بیلیون دلار صرف ساخت و تکمیل آن شده است.

ابعاد ایستگاه بین المللی فضایی پس از تکمیل نهایی 109 متر در 73 متر خواهد بود، وسعتی که تقریبا از یک زمین فوتبال بزرگتر است و وزن آن پس از اتمام ، 450 بار از یک خودروی متوسط سنگینتر بوده و در حدود 408 هزار کیلوگرم خواهد بود. این ایستگاه به اندازه ای بزرگ است که می توان آن را با چشم غیر مسلح از سطح زمین مشاهده کرد.

ایستگاه هر 90 دقیقه یکبار مدار زمین را دور می زند و در یکی از پایین ترین مدارهای زمین در ارتفاع 390 کیلومتری از سطح سیاره با سرعتی برابر 7.7 کیلومتر بر ثانیه در حرکت است. ساخت ایستگاه بین المللی فضایی از سال 1998 آغاز شده و انتظار می رفت در سال 2003 به اتمام برسد اما تاخیرها و تعلیقهای مداوم باعث شد تاریخ تکمیل این آزمایشگاه بزرگ فضایی تا سال 2011 امتداد پیدا کند. البته ایستگاه بین المللی پایان تخلی خواهد داشت و با همه هزینه ها و تلاشهایی که برای تکمیل آن صورت گرفته است در اوایل سال 2016 میلادی از مدار خارج شده و در جایی از اقیانوس اطلس برای همیشه مدفون می شود زیرا در حال حاضر ناسا هیچ برنامه سرمایه گذاری طولانی مدتی برای ادامه فعالیت ایستگاه بین المللی فضایی تا بعد از سال 2015 ندارد.

در تصویر بالا می توانید ابعاد ایستگاه فضایی بین المللی (طرح زرد رنگ در گوشه راست بالا) را با دیگر سازه های دست ساز انسان مقایسه کنید.

ایستگاه بین المللی اگرچه ظرفیت بسیار اندکی دارد اما گامی موثر و مهم در ایجاد مراکز فضایی خارج از جو زمین به حساب می آید. ایجاد این مراکز فضایی و بحث قابل سکونت ساختن سایر سیارات یا اقمار منظومه شمسی وقتی با اهمیت می شود که بدانیم دانشمندان اخیرا اعلام کرده اند اگر همین گونه پیش برویم نیمی از زمین تا 300 سال دیگر غیرقابل سکونت می شود.

محققان دانشگاه نیو ساوث ولز در سیدنی و دانشگاه پوردو در آمریکا نشان دادند که اگر تا سال 2100 هیچ تلاشی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای صورت نگیرد فعالیت انسان موجب می شود که تا سال 2300 دمای متوسط کره زمین 10 تا 12 درجه سانتیگراد افزایش یابد و بسیاری از کشورها به بیابان تبدیل شوند.

این دانشمندان در این خصوص هشدار دادند: "با بررسی سناریوهای واقع بینانه دریافتیم تا سال 2300 شاهد افزایش متوسط دما تا 12 درجه سانتیگراد و حتی بیشتر خواهیم بود. نگرانی ما درباره افزایش سطح دریاها و ایجاد امواج بسیار گرم است که تنوع زیستی و کشاورزی را به شدت در معرض خطر قرار می دهند و موجب بیابان زایی و غیرقابل سکونت شدن نیمی از مناطقی می شوند که امروزه انسانها به راحتی در آنها زندگی می کنند."

منبع اخبار: مهر

تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر