تبیان، دستیار زندگی
تیم ملی جودو ایران در حالی رقابتهای حایزه بزرگ تونس را بدون کسب حتی یک پیروزی پشت سرگذاشت تا نگرانی ها برای موفقیت این رشته مدال آور در بازیهای المپیک 2012 لندن افزایش پیدا کند ..........
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جودو و نگرانی برای المپیک لندن

جودو

تیم ملی جودو ایران در حالی رقابتهای حایزه بزرگ تونس را بدون کسب حتی یک پیروزی پشت سرگذاشت تا نگرانی ها برای موفقیت این رشته مدال آور در بازیهای المپیک 2012 لندن افزایش پیدا کند.

به گزارش خبرنگار مهر، براساس تقویم فدراسیون جهانی جودو رقابتهای گزینشی المپیک از هفتم می 2009 یعنی جمعه 17 اردیبهشت ماه با برگزاری رقابتهای جایزه بزرگ تونس آغاز شد. طبق قوانین فدراسیون جهانی جودوکاران باید در رقابتهایی که از سوی این فدراسیون به عنوان گزینشی معرفی شده حضور پیدا کرده و امتیاز کسب کنند.

برخلاف ادوار گذشته که سهمیه المپیک به وزن داده می شد، حالا این جودوکاران هستند که با حضور در رقابتهای انتخابی سهمیه کسب می کنند. آوریل 2012 نیز زمان کسب سهمیه به پایان می رسد. یعنی هر جودوکار تقریبا دو سال زمان برای جمع آوری امتیازات لازم جهت کسب سهمیه دارد.

قوانین جودو تغییر کرده و استفاده از پا در اجرایی تکنیک ممنوع است و این یعنی رفتن به سوی جودوی اصیل ژاپنی. بعد از شکست بزرگ ژاپنی ها در مسابقات جهانی 2007 ریودوژانیرو که همزمان شد با روی کار آمدن "ماریوس ویزر" جودویی که با فنون واردتی از کشتی و سایر رشته های مشابه از مسیر خود خارج شده بود با همت رئیس جدید آهسته آهسته به اصل خود بازگشت.

این بدان معناست که جودوکاران ما دیگر نمی توانند به اجرای فنونی چوخه یا فنونی برگرفته از آن همانند "گهواره" معروف که باعث قهرمانی ساریخانی در آسیا شد، امیدوار باشند. در همین تونس بسیاری از قهرمانان نامدار دنیا روی همین ضعف خود باخته و کنار رفتند.

در چنین شرایطی تیم ملی ایران با 5 جودوکار راهی تونس شد و در 5 مبارزه ای که انجام شد جودوکاران کشورمان نه تنها موفق به کسب حتی یک پیروزی نشدند بلکه مجموع زمانهای که این پنج جودوکار روی تاتامی مبارزه کردند 11 دقیقه و 46 ثانیه بود.

به عبارت ساده تر میانگین حضور این نفرات 2 دقیقه و 29 ثانیه بوده است. در بین اعضای تیم ایران تنها مجتبی اکبری 5 دقیقه مقابل حریف رومانیانی خود دوام آورد و چهار جودوکار دیگر روی هم رفته 6 دقیقه و 14 ثانیه مبارزه کردند.

بدون شک جودوکاری که تنها یک دقیقه مبارزه می کند و خیلی زود تماشاگر مسابقات می شود نه تنها تجربه ای کسب نکرده بلکه از این شکست ها سرخورده می شود.

سه سهمیه المپیک برای جودو

جودو ایران بعد از رقابتهای جهانی 2009 روتردام در هیچ میدانی رسمی حضور پیدا نکرد. اردوی تیم ملی خیلی دیر تشکیل شد و نفراتی هم که انتخاب شدند در اندازه حضور در میدان بزرگی چون تاتامی تونس نبودند. دوری چند ماهه از جودو روز دنیا که در آن هر هفته یک جام جهانی یا جایزه بزرگ برگزار می شود ثمراتی چون شکست تونس در پی داشته است.

از سوی دیگر اینکه گفته می شود جودو ایران در حال پوست اندازی است شاید تعریفی درست از وضعیت کنونی جودو باشد ولی با ادامه روند فعلی باید قید حضور در المپیک لندن را زد. چرا که تمامی کشورها از همان روز پایان المپیک پکن، حضور در لندن را هدف گذاری کردند ولی جودو ما درگیر مسائل و اختلافات داخلی بود.

از تیمی که دو سال پیش قهرمان آسیا شد، میران، میراسماعیلی و حاجی آخوندزاده از تیم ملی کناره گیری کردند. آیا جودوی ایران با عدم حضور همین سه نفر باید با مشکل می شد که همه اهالی آن از خالی شدن تیم ملی سخن بگویند. چرا کسی نفراتی چون چاه خندق ، حسین قمی و یا حامد ملک محمدی را ندید؟

علی معلومات مشکل جراحی داشت، ولی آیا حامد ملک محمدی با سابقه حضور در دو المپیک و چند دوره قهرمانی جهان باید از تیم ملی کنار بماند؟ چند سال باید هزینه کنیم تا جودوکاران با تجربه ای چون او یا چاه خندق و ملک محمدی و قمی ساخته شوند.

اینکه باید به جوانان بها داده شود امری طبیعی و غیرقابل انکار است ولی آیا باید همه چیز جودو ایران فدای این جوانگرایی شود؟ میدان تونس بزرگ تر از آن بود که نفرات اعزامی تیم ایران به مدال برسند و این موضوع را کادر فنی تیم ملی بهتر از هر کسی می دانست.

"هیروکا" ، "پاسیچر" ،"آریارته" ، "ابنوما" ، "ون تیچلت" ، "ابراگیموف"، " النور ممدلی"، "ایلیادیس" و "تاکاماسا" همگی از نفرات عنوان داری بودند که راه بجایی نبرده و با طعم تلخ شکست آشنا شدند. در واقع رقابتهای تونس در بالاترین سطح ممکن برگزار شد و جودوکاران ایران نتوانست در این میدان که  به دلیل ضربات فنی متعدد به فستیوال "ایپون" معروف شده کاری از پیش ببرند.

کادر فنی تیم ملی می تواند با تمرکز روی آماده سازی نفراتی  چون سرلک ، معلومات ، ملک محمدی، قمی و رودکی برای کسب سهمیه المپیک تلاش کند و در کنار این نفرات به جوانانی که مایه پیشرفت و رسیدن به سطح اول جودو جهان را دارند نیز توجه ویژه نشان دهد.

از سوی دیگر آشتی امینی و میراسماعیلی و در پی آن بازگشت این قهرمان عنوان دارد به صحنه جودو  را می توان از این نظر مورد بررسی قرارداد که برخلاف تصور همگان که او را "آلترناتیو" میران می دانند، فدراسیون تلاش دارد این جودوکار با تجربه را  به صحنه مسابقات بازگرداند.

آرش میراسماعیلی بعد از المیپیک 2008 در شرایط خاص از دنیای قهرمانی خداحافطی کرد. بسیاری از کارشناسان جودو معتقدند او که این روزها چون دوران قهرمانی سخت سرگرم تمرین است، یک سروگردن از جودو ایران بالاتر است و می تواند در لندن جودو ایران را صاحب اولین مدال المپیکی کند.

محمدحسن مجلسی یکی از مربیان شاغل در لیگ برتر در مورد نتایج تیم ملی به خبرنگار مهر گفت: بدون شک این باختها نگران کننده است ولی راهی که آغاز شده منطقی است و نتایج خوبی در پی خواهد داشت. میران برای ساختن تیم ملی به زمان نیاز دارد و باید این زمان در اختیار او قرارداده شود.

جودو

مربی تیم نیروهای زمینی در مورد بازگشت آرش میراسماعیلی به صحنه مبارزات جودو گفت: آرش یک استثناء در جودو ایران و جهان است که همین الان نیز می تواند به راحتی پیراهن تیم ملی را تصاحب کند. این یک پشنهاد عالی است تا هم در گوانگژو و هم در لندن به امید مدالهای او باشیم.

محمد بلوطی از مربیان سازنده جودو نیز معتقد است: جودوکاری که می تواند 10 سال خود را در اوج نگه داشته و مدال جهانی کسب کند بازهم می تواند به مدال برسد. بازگشت آرش یعنی یک مدال در المپیک و در این موضوع شک نکنید.

وی در مورد تیم ملی هم به خبرنگار مهر گفت: نتایج تونس در شان جودو ایران نبود. کادر فنی باید بیشتر به ملی پوشان قدیمی توجه داشته باشد. رودکی با تکنیک بالا و قد و قامت مناسب به خوبی می تواند در سنگین یک مهره قابل اتکا باشد که با رسیدن به اوج آمادگی مدال کسب کند.

این مربی جودو در پایان سخنان خود گفت: آن مدیری که بتواند آرش را به اردوی تیم ملی بازگرداند بدون شک موفق خواهد بود. من می دانم راه آن چیست و اگر تیم ملی را با همین کادر فنی در اختیار من قرار دهند قول می دهم دو مدال در المپیک کسب کنیم.

جودو ایران پتانسیل بالایی دارد ولی برای موفقیت در جودو روز دنیا و رسیدن به سطح اول جودو جهان باید برنامه ریزی داشت و در ارتباط نزدیک با آن بود.

از این پس نباید حتی یک روز را از دست داد و با بودجه مناسبی که سازمان در اختیار فدراسیون قرارداده  و آرمشی که در جودو حاکم شده، قبل از هر چیز باید یک تیم هفت نفره قدرتمند را تدارک دید و با حضور دائمی در رقابتهای سطح بالا و اردوهای مشترک هم امتیازات لازم برای کسب سهمیه المپیک را کسب کرد و هم جوانان مستعد را در کنار تیم اصلی برای ساختن پشتوانه قوی پله پله به سوی جلو رهنمون ساخت.

تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری