عاقبت درخت سیب نیوتن
با دانشمندان(5)
شاتل فضایی آتلانتیس یکی از آخرین پروازهای برنامه شاتلهای ناسا را به انجام خواهد رساند و 6 سرنشین و تجهیزاتی را به ایستگاه انتقال خواهد داد.
بیشترین بخش محموله آتلانتیس درون اتاقک روسی که به صورت دائم به ایستگاه بین المللی فضایی اتصال پیدا خواهد کرد قرار گرفته اند. فضانوردان طی این ماموریت خداحافظی آتلانتیس، سه راهپیمایی فضایی را به منظور اتصال باطری های جدید و آنتنهای یدکی به انجام خواهند رساند.
این ماموریت آخرین 12 روزی خواهد بود که آتلانتیس در فضا سپری خواهد کرد زیرا ناسا قصد دارد تا پایان سال 2010 سه شاتل فضایی خود را بازنشسته کند و پس از این پرواز تنها دو ماموریت دیگر برای شاتلها باقی خواهد ماند.
اما آتلانتیس پس از پایان یافتن آخرین ماموریتش به قطعه ای بی مصرف در گوشه ای خاک خورده از یک موزه تبدیل نخواهد شد. در عوض برای انجام یک ماموریت نجات احتمالی برای آخرین پرواز شاتل ناسا آماده خواهد شد. این سفر نهایی که شاتل اندیور آن را به عهده دارد برای اوایل ماه نوامبر برنامه ریزی شده است. همچنین شاتل دیسکاوری آخرین سفر خود به ایستگاه را در ماه سپتامبر انجام خواهد داد.
حال که شاتل ها در حال بازنشسته شدن هستند قرار است اتفاقات جالبی در آخرین سفرهای آن ها رخ دهد مانند این
رویداد که انجمن سلطنتی لندن قصد دارد قطعه ای به جا مانده از درخت سیب مشهور نیوتن که 350 سال پیش الهام بخش وی در طرح قانون گرانش بوده را به فضا ارسال کند.
"پیرس سلر" فضانورد انگلیسی شاتل آتلانتیس این قطعه چوب قدیمی را همراهی می کند. سلر طی مصاحبه ای اعلام کرد قصد دارد با حرکت دادن این قطعه چوب در فضا و معلق نگاه داشتن آن باعث گیج شدن نیوتن شود. سلر در آخرین پرواز خود در سال 2006 نیز مدالی طلایی را که این انجمن به فیزیکدان انگلیسی استفان هاوکینگ اهدا کرده بود به همراه برده بود.
رئیس انجمن سلطنتی لندن اصل بودن این قطعه چوبی که در قرن 18 میلادی حروف I-S.Newton بر روی آن حک شده بود را تایید کرده است. سلر پس از بازگشت از آخرین ماموریت آتلانتیس که به مدت 12 روز ادامه خواهد داشت این قطعه تاریخی را به انجمن بازخواهد گرداند.
اما این شاخه درخت تنها گیاهی نیست که به فضا می رود بلکه دانشمندان قصد دارند نوعی توت فرنگی را نیز به فضا ببرند. محققان دانشگاه پوردو پس از تحقیقات فراوان گونه ای توت فرنگی یافته اند که پس از کاشته شدن به نگهداری و انرژی کمی نیاز دارد. ویژگیهایی که می تواند این میوه را به یکی از محصولات کشاورزی فضایی تبدیل کند.
به گفته دانشمندان هدف اصلی این تحقیقات بررسی امکان کشت دادن گیاهان در فضا با حداقل عوامل مورد نیاز برای تولید است و این توت فرنگی برای رشد به دوره های نوری کوتاهتری نیاز داشته و در نهایت میزان میوه های به دست آمده از آن با دیگر گیاهان توت فرنگی برابر است. این گیاه گونه ای است که نسبت به نور روز خنثی است. به این معنی که نسبت به طول مدتی که در معرض نور آفتاب قرار می گیرند حساسیتی ندارند.
این مطالعات نشان داد این گونه از توت فرنگی گزینه بسیار مناسبی برای کشاورزی در فضا به شمار می رود زیرا با بسیاری از ویژگیهایی که ناسا برای محصولات فضایی تعریف کرده است همخوانی دارد. بوته های توت فرنگی کوچک بوده و با محدودیت فضا و حجم، سازگاری دارند. همچنین به دلیل نیاز به نور کم و تولید محصولات کمتر اما بزرگتر، این گیاه از میزان نیروی کار و انرژی که برای کاشت و نگهداری نیاز دارد خواهد کاست.
اخبار برگرفته از: مهر
تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر
