تكرار برنامه‌های آشپزی صدا و سیما
مدت‌هاست كه صدا و سیما برای پر كردن اوقات فراغت بینندگان خود برنامه‌های آشپزی تهیه كرده و وقت و بی‌وقت آنها را پخش می‌كند.
حجم این برنامه‌ها آن‌قدر زیاد است كه تقریبا می‌توان گفت در هر ساعتی از روز یكی از این برنامه‌ها در حال پخش است. این روزها صدا و سیما می‌تواند این ادعا را داشته باشد كه در اغلب ساعات روز و در همه برنامه‌های خانوادگی، برنامه آموزش آشپزی دارد و علاقه‌مندان به این هنر می‌توانند از برنامه‌های مرتبط استفاده كنند.
سال‌ها پیش زمانی‌كه سامان گلریز، برنامه‌های آموزش آشپزی را كلید زد، موافقان و مخالفانی داشت. موافقان كه كمبود چنین برنامه‌هایی را احساس كرده بودند از پخش این برنامه راضی بودند اما مخالفان كه البته 100 در صد هم مخالف نبودند، به نحوه اجرای گلریز ایراد می‌گرفتند چون عادت نداشتند كه یك مرد برایشان آشپزی كند. به هر حال گلریز با حضور مداوم خود در برنامه‌های آشپزی موفق شد و جای خود را بین مردم باز كرد تا اینكه به‌تدریج تعداد این برنامه‌ها اضافه شد و كم‌كم اینطور به‌نظر رسید كه هر تهیه‌كننده‌ای كه نمی‌توانست پروژه‌های سنگین را تهیه كند، به تهیه و تولید برنامه‌های آشپزی می‌پرداخت.
سال‌ها پیش زمانی‌كه سامان گلریز، برنامه‌های آموزش آشپزی را كلید زد، موافقان و مخالفانی داشت. موافقان كه كمبود چنین برنامه‌هایی را احساس كرده بودند از پخش این برنامه راضی بودند اما مخالفان كه البته 100 در صد هم مخالف نبودند، به نحوه اجرای گلریز ایراد می‌گرفتند چون عادت نداشتند كه یك مرد برایشان آشپزی كند.
تا اینكه كار به جایی رسید كه هم برنامه‌های خانوادگی بخشی را به آموزش آشپزی اختصاص دادند و هم برنامه‌های آموزشی جداگانه درباره آشپزی تولید شد. درست است كه مسئله خوردن یكی از نیازهای اساسی انسان است و تهیه مواد‌غذایی همیشه یكی از دغدغه‌های مردم بوده اما با این حال تهیه و تولید بی‌رویه برنامه‌های آشپزی منطقی به‌نظر نمی‌رسد، به‌ویژه آنكه هدف از تولید برنامه‌های آشپزی مشخص نیست. اگر هدف، آموزش غذاهای آسان‌پخت و راحت برای شاغلان باشد كه باید گفت اغلب غذاهایی كه آموزش داده می‌شود سخت و وقت‌گیر هستند.
بنابراین نمی‌توان كمك به خانم‌های شاغل را دلیل اصلی تولید این برنامه‌ها دانست. همچنین با نگاهی به آمارهایی كه از میزان چاقی و بالا رفتن میزان بیماری‌های مربوط داشته باشیم، می‌بینیم كه استفاده از غذاهای آماده یكی از مهم‌ترین دلایل افزایش بیماری‌هاست. پس برنامه‌های آشپزی كه به ظاهر با هدف كمك به خانم‌های شاغل ساخته می‌شوند، بی‌نتیجه بوده‌اند یا حداقل تأثیر كمی داشته‌اند.
از سوی دیگر اگر دلیل تولید برنامه‌های آشپزی هدف عمومی‌تری چون آموزش صرف برای همه باشد باز هم تولید بی‌رویه این برنامه‌ها منطقی به‌نظر نمی‌رسد. چون مگر چندبار قرار است طرز تهیه آش انار توضیح داده شود؟ به‌ویژه آنكه توضیحات آشپز یك برنامه با آشپز برنامه دیگر چندان تفاوتی ندارد. حتی اگر خلاقیت آشپزان را درنظر بگیریم، باز هم نمی‌توانیم از تكراری بودن برنامه‌های آشپزی چشم‌پوشی كنیم چرا كه اغلب این برنامه‌ها به مكانی برای تبلیغات وسایل آشپزی و مواد خوراكی تبدیل شده، به‌طوری كه حتی گاه مجری یا مربی آموزش به جای آنكه بگوید یك قاشق رب بریزید می‌گوید كه باید حتما یك قاشق رب از فلان كارخانه بریزید تا غذا عطر و طعم بهتری داشته باشد!
مشابه این اتفاق در برنامه‌های خیاطی، برنامه‌های آموزش رایانه، آموزش كاردستی و... نیز می‌افتد؛ یعنی تكرار و تكرار و تكرار...البته تعدد و تكراری بودن برنامه‌های خانوادگی و آموزشی ممكن است به‌دلیل علاقه و خواست مخاطبان باشد. اما ای‌كاش برنامه‌ریزان و تهیه‌كنندگان به‌جای پركردن ساعات پخش با برنامه‌های آشپزی و...اندكی خلاقیت
به خرج داده و برنامه‌های متنوع‌تری را ارائه دهند و مهم‌تر از همه آنكه به كاربردی‌تر شدن این برنامه‌های آموزشی و ارائه بهتر نیز توجه كنند.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
