او مثل هیچکس نیست ....

شکستن طلسم مساوی در داربی شصت و هشتم توسط شهریار فوتبال ایران، ما را بر آن داشت تا زندگینامه فوتبالیست محبوب کشورمان؛ علی دایی آقای گل فوتبال جهان و مربی این روزهای سرخپوشان تهرانی اختصاص دهیم.

نوشتن مقدمه برای هر متنی که مربوط به بزرگمرد فوتبال ایران است کاری است بس دشوار، چرا که به اعتقاد نگارنده کارهایی که علی دایی برای فوتبال این مرز و بوم انجام داده است، در قالب لغات نمی گنجد. در جای جای این کره خاکی که پا می گذاریم به محض صحبت از فوتبال ایران، همگان نام علی دایی را به زبان می آورند که گویی شهریار شناسنامه فوتبال ماست.

قدم های اول ...

علی دایی متولد اول فروردین ماه 1348 در شهرستان اردبیل است که فوتبالش را از استقلال این شهر شروع کرد و پس از آن همزمان با دوران تحصیلش در دانشگاه شریف در تیم تاکسیرانی تهران و بانک تجارت ادامه داد. البته باید گفت که فوتبال ایران شهریارش را مدیون استعدادیابی ناصر حجازی است، زیرا که ناصرخان حجازی نابغه ای را در تیم بانک تجارت کشف می کند که امروز اسطوره گلزنی جهان است.

آن روزها در رقابت های باشگاه های تهران، جوانی دانشجو و لاغراندام دو سال پیاپی بهترین گلزن مسابقات شد، او کسب این عنوان را مدیون پشتکار بی وقفه اش بود. دوستانش می گویند همیشه فوتبالیست ترکه ای و لاغر اندامی را در زمین فوتبال دانشگاه می دیدند که با سر توپ می زند و حتی هنگام تعطیلی کلاس ها با کوشش و با تمام توان در حال تمرین کردن است و همین تلاش و اراده منحصر به فرد این جوان، امروز او را تبدیل کرده است به علی دایی اسطوره مثال زدنی دنیای فوتبال ...

... در راه پرسپولیس

پس از دو سال آقای گلی در مسابقات باشگاه های تهران در حالی که تیم های زیادی خواهان علی دایی بودند او راهی تیم محبوبش پرسپولیس شده و در جام آزادگان سال 73 با 15 گل، بعد از فرشاد پیوس دومین گلزن برتر لیگ آزادگان می شود، شهریار گلزنی هایش ادامه می یابد و در یک چشم بر هم زدن تبدیل می شود به چهره محبوب روی سکوها. او در 44 بازی موفق می شود 25 بار دروازه حریفانش را باز کند که گلزنی هایش در مقابل آلیمای قزاقستان را می توان به عنوان یکی از خاطره انگیزترین خبرهای دایی در آن مقطع نام برد زیرا در حالی که پرسپولیس بازی رفت را به این تیم واگذار کرده بود، موفق شد با 5 گل دروازه حریف را به لرزه افکند که سه گل از این 5 گل توسط علی دایی به ثمر رسید و باعث شد پرسپولیس به مرحله بعد بازی ها راه یابد.

یکی از اولین ها

علی دایی را می توان یکی از اولین لژیونرهای آن نسل فوتبال دانست که از پرسپولیس به السد قطر پیوست و آنجا هم به یکی از محبوب ترین بازیکنان میدان بدل شد. البته ترانسفر علی دایی در آن مقطع با مشکلاتی همراه شد و فیفا بابت همین قضیه حکم به محرومیت پرسپولیس داد، اما با پادرمیانی محمد خاتمی رییس جمهور ایران و دیدار با امیر قطر مسئله ختم به خیر شد.

و اما ... تیم ملی

علی دایی با نظر سلطان علی پروین راهی تیم ملی می شود. حضور شهریار در تیم ملی آغاز راهی بس بزرگ برای دایی و دوستدارانش بود، چرا که این حضور در نهایت او را بدل کرد به اسطوره ای جاودانه، نه تنها در فوتبال ایران بلکه در تاریخ فوتبال جهان ... گلزن جوان تیم ملی بسیار زودتر از آنچه تصورش می رفت در تیم ملی چهره شد و در چشم بر هم زدن جای خالی فرشاد پیوس را پر کرد. در مقدماتی جام جهانی 94 «علی دایی» بهترین بازیکن و بهترین گلزن آن رقابت ها لقب گرفت، او در 25 بازی ابتدایی اش 19 گل به ثمر می رساند، در 5 بازی اول به عنوان بازیکن جانشین وارد زمین می شود و در بازی ششم که به عنوان بازیکن ثابت، قدم به میدان می گذارد اولین گل ملی اش را هم به ثمر می رساند و موتور گلزنی آقای گل جهان از همین جا و با تیمی که علی پروین سرمربیگری آن را برعهده دارد، روشن می شود.

جام ملت های 96

با شروع جام ملت های 96 امارات، تیم ملی ایران در اوج ناامیدی در حالی که رتبه 126 فیفا را در اختیار داشت با سرمربیگری محمد مایلی کهن پا به این رقابت ها می گذارد. از همان ابتدای مسابقات همگان منتظر حذف ایران از این رقابت ها بودند و این ناامیدی با باخت مقابل تیم ملی عراق به یأسی کامل تبدیل شد. اما حتی در همان بازی با عراق هم تک گل ایران را کسی جز علی دایی به ثمر نرساند. بعد از بازی با عراق و گلی که علی دایی به ثمر رساند، محمد مایلی کهن موفق شد تیم دلسرد و ناامید ایران را جمع و جور کند و بعد از آن، ایران بازی ها را یک به یک با نتایج درخشان پشت سر گذاشت و در دومین بازی مقابل تایلند 3 گل به ثمر رسید که گل اول آن توسط دایی نواخته شد. همچنین در یک بازی تاریخی، کره جنوبی با شش گل مغلوب ایران می شود که 4 گل از این شش تا توسط علی دایی به ثمر می رسد.

و اما اروپا

علی دایی با یک درخشش مثالزدنی به آرمینیا بیله فیلد پیوست و پایه گذار کوچ بازیکنان ایرانی به لیگ های اروپایی شد. او در لیگ آلمان با قدرتی خارق العاده در بازی ها شرکت می کرد و همزمان هم در تیم ملی سرآمد بود. علی دایی حتی در اوج بازی هایش در آلمان هیچگاه برای تیم ملی وطنش کم نگذاشت و با تلاش و پشتکار فراوان هم در آرمینیا بیله فلد و هم در تیم ملی با انگیزه و قدرت هر چه تمام تر ظاهر می شد. او با گلزنی های پیاپی اش به گربه سیاه بایرن مونیخ تبدیل شد و پس از آن در سال 98 نقشی فوق العاده و تاثیرگذار در صعود ایران به جام جهانی ایفا کرد. پاس گل صعود به جام جهانی برای خداداد عزیزی شاید خاطره انگیزترین هنرنمایی دایی در تیم ملی برای رفتن به سوی فرانسه بود و همچنین بازی خارق العاده اش مقابل آمریکا هیچگاه از ذهن ها پاک نخواهد شد.

گام به گام تا اوج ...

دیتر هوینس و کار هاینس او را به خاطر قدرت فوق العاه اش در بازی های هوایی جذب می کنند و برای اولین بار یک بازیکن آسیایی در ترکیب بایرن به میدان می رود و شگفتی ساز می شود. او با این تیم قهرمان بوندس لیگا و جام حذفی می شود و برای اولین بار به عنوان یک آسیایی در لیست اسامی فینال جام باشگاه های اروپا در سال 99 قرار می گیرد. کسب افتخارات بیشمار و هنرنمایی فوق العاده زیاد موجب شد که در سال 99 او به عنوان مرد سال فوتبال آسیا شناخته می شود.

شماره 9 هرتابرلین

شماره 9 یکی از مهمترین و پرطرفدارترین شماره ها در اروپاست که شهریار فوتبال ایران موفق شد این شماره را در هرتابرلین آلمان بر تن کند. او در هرتابرلین برای تیمش سنگ تمام گذاشت و هواداران این تیم هنوز هم دو گل خاطره انگیز شماره نهشان را به چلسی از یاد نبرده اند. گلزنی دایی در نیوکمپ و مقابل بارسلونای افسانه ای و همچنین گلی که با پای چپ و شوتی ویران کننده به آ.ث. میلان شکل گرفت را می توان به عنوان به یادماندنی ترین گلزنی های شماره 9 هرتابرلین دانست. شهریار در 5 فصل حضورش در بوندس لیگا 107 بازی انجام داد، او 19 گل زد و 5 پاس گل داد و اینگونه به حضورش در بوندس لیگا خاتمه داد.

و باز هم پرسپولیس

دایی در شرایطی بار دیگر به پرسپولیس بازگشت که اکبر غمخوار مدیرعامل وقت پرسپولیس با شعار پرسپولیس کهکشانی سعی در جذب بازیکنان ستاره داشت. پرسپولیس در آن سال و در همان ابتدا با 8 گل دروازه پگاه را باز کرد که 4 گل آن را دایی به ثمر رساند. او در آن سال با 16 گل آقای گل لیگ شد و ویترین افتخاراتش سال به سال پر بارتر و طلایی تر از قبل چشم نوازی می کرد. در جام ملت های 2004 دایی آنطور که باید و از او توقع می رفت نبود و نتوانست نمایش قابل قبولی از خود ارائه دهد، اما با این وجود ایران موفق شد به مقام سوم این رقابت ها دست پیدا کند و پس از آن علی دایی به صباباتری پیوست و با این تیم قهرمان جام حذفی شد.

تلخ ترین روزها

حضور در جام جهانی 2006 یکی از تلخ ترین خاطرات زندگی ورزشی علی دایی و دوستدارنش می باشد تا جایی که بعد از بازی با مکزیک با ناراحتی هر چه تمام تر می گوید: «همه کاسه کوسه ها را سر من شکستند.» به راستی چرا ؟

چرا ما انسان های قدرناشناس پس از آن همه افتخار آفرینی ها و بزرگمردی های مردی چون دایی که نام فوتبال ایران را یکه و تنها جهانی کرد و همه جای دنیا با غرور از او یاد می کنندبه همین راحتی چشم مان را به روی همه چیز می بندیم و با بدترین روش، اسطوره فوتبال ملی مان را به باد ناسزا می گیریم؟

آن SMS  های توهین آمیز بعد از جام جهانی مطمئنا هیچگاه از یاد و خاطر آقای گل پاک نخواهد شد. به راستی ما چه کردیم با گلادیاتور فوتبال ایران؟

آقای گل جهان

علی دایی از سوی کمیته بین المللی آمار فیفا به عنوان بهترین گلزن جهان انتخاب می شود. در 149 بازی ملی 109 گل می زند و رکورد پوشکاش را می شکند و همه فوتبالدوستان جهان به احترامش کلاه از سر برمی دارند.

شهریار، سرمربی تیم ملی

و اما اسطوره فوتبال سرمربی تیم ملی شد. آن هم در بدترین موقعیت و در بی ثبات ترین شرایط فوتبال ما و درست به همین دلیل که ما عادت داریم به نخبه کشی و ستاره سوزی. با اولین شکست برکنار می شود تا دلگیری های شهریار از فوتبال ایران به سریالی دنباله دار بدل شود ... در همه جای دنیا اسطوره ها یک سمبلند و الگو، بزرگ داشته می شوند و از آنها قدردانی می کنند، اما اینجا در ایران اوضاع کاملاً متفاوت است. شهریار که همه جای دنیا به احترامش تا کمر خم می شوند آنچنان مورد بی مهری قرار می گیرد که انزوا را به همه چیز ترجیح می دهد. حق دارد، قدرش را نمی دانیم آنطور که شاید و باید. آیا از دایی بزرگتر در فوتبال داریم؟ مسلماً نه اما آیا آنچنان که شایسته و بایسته بوده است از او قدردانی کرده ایم؟ یا در سخت ترین روزها در گوشه رینگ تنها رهایش کرده ایم و به جای کمک به او ضربه زده ایم؟

و امروز پس از ماه ها گوشه گیری شهریار برگشته است تا پرسپولیسی سازد در خور نام پرسپولیس. او باید حقش را از این فوتبال بگیرد .... او خودش هم خوب می داند که مردم ایران چه اندیشه های بزرگی در سرشان برای شهریار می پرورانند و او خود نیز خوب می داند که می تواند اگر بخواهدا ... ما و فوتبالمان می توانیم با دایی به عرش برسیم. روزههای خوش در راهند و مرد بزرگ آمده است تا باز هم بزرگی کند.