چرا به آقای احمدی نژاد توهین کردند؟

مقدمه:

اگرچه آقای احمدی نژاد در جلسه های مجمع عمومی سازمان ملل متناوبا شرکت می کند اما اجلاس بازنگری ان پی تی دارای اهمیتی خاص برای ایشان بود که به عنوان تنها رییس دولت در این اجلاس شرکت کند. اگرچه آقای احمدی نژاد به عنوان تنها رییس دولت، در این اجلاس شرکت کرد و ایران با مساله هسته ای اش در راس خبرها قرار داشت و حضور آقای احمدی نژاد همواره در نیویورک با حاشیه و خبرسازی همراه است اما این بار رسانه های آمریکایی و غربی رسما دست به سانسور سخنان آقای احمدی نژاد زده و رسما به او توهین کردند. اگرچه همانگونه که در مطالب دیگر تبیان با این موضوع به آن اشاره شد در رسانه های خاورمیانه و غیر غربی به این موضوع کاملا پرداخته شد اما رسانه های آمریکایی و غربی در خطی مشترک  به سانسور پیشنهادهای ایران در اجلاس اقدام کرده و عملا یا حاشیه پردازی کرده و یا خط توهین را ادامه دادند. اما به راستی چرا مدعیان آزادی بیان این مسیر را برای اطلاع رسانی انتخاب کردند؟ قبل از پاسخ به این سئوال باید به این پرسش جواب داد که دلیل حضور دکتر احمدی نژاد در این اجلاس چه بود؟

ان پی تی و باز نگری آن:

ان.پی.تی" مخفف نام انگلیسی "معاهده منع گسترش هسته‌ای" (Nuclear Non- Proliferation Treaty) است. این پیمان درسال 1968 میلادی به صورت محدود بین چند کشور جهان منعقد شد. این پیمان کشورهای جهان را به دو طبقه برخوردار (کشورهای دارای سلاح هسته‌ای) و غیربرخوردار (کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای) تقسیم می‌کند.

طبق تعریف کشورهای برخوردار ،شامل کشورهایی هستند که تا پیش از اول ژانویه ۱۹۶۷ میلادی سلاح هسته‌ای یا دیگر

وسایل منفجره هسته‌ای را تولید و منفجر کرده‌ باشند طبق این تعریف چین،فرانسه، روسیه، انگلیس و آمریکا (اعضای دائمی شورای امنیت) به طور رسمی دارای سلاح هسته‌ای شدند.

تا کنون ۱۸۸ کشور جهان با امضای آن به پیمان‌نامه پیوسته‌اند. هند و پاکستان، و نیز اسرائیل این پیمان‌نامه را نپذیرفته‌اند. کره شمالی نیز پس از نقض پیمان در نهایت از این پیمان‌نامه خارج شد.

طبق این معاهده کشورهای دارای سلاح هسته‌ای نباید به طور مستقیم یا غیرمستقیم به کشورهای غیربرخوردار در راه تحصیل این سلاح کمک کنند و کشورهای غیربرخوردار متعهد می‌شوند تا در این راه تلاش نکنند، هر چند به موجب ماده  ۴برخوردارها متعهد شده‌اند که فناوری هسته‌ای صلح آمیز را در اختیار غیربرخوردارها قرار دهند.

چرا ایران در سطح رییس جمهور در این اجلاس شرکت کرد؟

حضور هیئت ایرانی در عالی ترین سطح در این نشست عمدا بر خلاف عرف جاری صورت گرفت چرا که اکثریت قریب به اتفاق شرکت کنندگان در سطح وزیر یا معاون وزیر خارجه در این نشست حضور یافته اند. برخی تحلیل گران معتقدند که شرکت ایران در این سطح در این نشست در راستای ایجاد شکاف در کنفرانس و جلوگیری از تصویب احتمالی قطعنامه جدید تحریم علیه ایران در شورای امنیت صورت گرفته است. هیئت ایرانی در شرایطی در این اجلاس شرکت نمود که  فضای منفی در گروه 5+1علیه ایران شدید تر شده و فرایند تشدید تحریم های ایران از سوی شورای امنیت پیگیری می‌شود، به گونه ای که مسکو و تا حدود زیادی نیز پکن با دیگر اعضای گروه مذکور هماهنگی بیشتری از خود بروز داده اند .

در واقع آقای احمدی نژاد در چارچوب استراتژی تهاجمی به این اجلاس رفت. در این چارچوب آقای احمدی نژاد به جای کلی گویی و طرح مسائل عمومی که عرف روسای دولتها است به شکل فنی و عملی رفت و پیشنهادهای عملی ایران را برای بازنگری در این پیمان ارائه کرد. پیشنهادهایی که بر مبنای منطق حقوق بین الملل و زبان دیپلماتیک طراحی شده بود.

نکته مهم در این کنفرانس این بود که بخش اصلی سخنرانی رییس جمهور به ارائه پیشنهادهایی برای بازنگری این پیمان اختصاص داشت که شامل اصلاح و تکمیل N.P.T:،تشکیل یک گروه مستقل بین‌المللی برای تهیه دستور العمل اجرایی ماده 6 معاهده N.P.T،برچیده شدن پایگاه های موشکی و هسته ای آمریکا در ژاپن، هلند و ...، تعلیق استفاده کنندگان و تهدیدکنندگان به سلاح هسته‌ای از عضویت در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، قطع هرگونه همکاری هسته‌ای با کشورهای غیر عضو معاهده N.P.T ،اجرای هرچه سریعتر و بدون قید و شرط قطعنامه کنفرانس 1995 درباره منطقه عاری از سلاح هسته‌ای در خاورمیانه و ... بود.

این پیشنهادها نشانگر این است که برخلاف تبلیغات غربی ها نه تنها ایران قصد خروج از ان پی تی را نداشته و در پی تضعیف آن نیست بلکه به صورت عملی در عالی ترین سطح خواستار توسعه کارایی این پیمان و خلع سلاح هسته ای است! چیزی که غربی ها از ورود آن به افکار عمومی هراس دارند. لذا رسانه های غربی واژگون کردن دلیل حضور دکتر احمدی نژاد را در این اجلاس دنبال کردند.

استراتژی های رسانه های  غربی در قبال پیشنهاد های رییس جمهور:

1- سانسور اظهارات آقای احمدی نژاد:

این خط خبری در اکثر رسانه های دیداری ،الکترونیک و مکتوب آمریکایی و انگلیسی دنبال شد. حضور چهره رسانه ای مثل آقای احمدی نژاد در این اجلاس غیر قابل کتمان بود. اما رسانه های غربی کوشیدند با پررنگ کردن چهره بر ساخته از رییس جمهور در رسانه هایشان با تاکید بر پروژه ضد هولوکاست بودن آقای احمدی نژاد و یا سلاح هسته ای اصل خبر و اظهارات او را مخفی کنند.

ما برای مثال از رسانه ای که ادعای بی طرفی حرفه ای اش گوش جهان را پر کرده شروع می کنیم. بی بی سی در نسخه  بین المللی انگلیسی خود لید ابتدای خبر را با این عبارت شروع کرد:

رییس جمهور ایران  محمود احمدی نژاد کشورهای دارای سلاح های هسته ای مانند ایالات متحده را به تهدید آن دسته از کشورهایی که می خواهند فناوری صلح آمیز هسته ای را توسعه دهند متهم کرد!!

بی بی سی بلافاصله از اینکه خود ایران متهم فعالیت های مشکوک هسته ای است خبر داد و از خارج شدن نمایندگان آمریکا و انگلیس و فرانسه از کنفرانس گفت! بلافاصله مخاطب با تحلیل ها و مصاحبه ها روبرو می شود و اثبات این قضیه شروع می شود که ایران تخلفات زیادی دربرابر آژانس داشته است! یعنی از 5 پارگراف این مطلب دو جمله پاراگراف اول به بخشی از خبر و مابقی 4پاراگراف به تحلیل های بی بی سی اختصاص دارد. در تحلیل ها هم نگاه بی طرفانه بی بی سی موج می زند: به نقل از سردبیر بی بی سی در آمریکای شمالی آمده است: سخنرانی احمدی نژاد یک نمایش محض بود! شامل ارجاعات اخلاقی درباره مضرات سلاح هسته ای!

این سوال باقی می ماند چرا فقط یک جمله درباره خبر سخنان رییس جمهوری از طرف خبرگزاری طرفدار جریان آزاد اطلاعات!! نقل می شود؟

بی بی سی فارسی هم درراستای استراتژی اصلی به همین شکل اقدام کرد.بی بی سی فارسی هم بر این جمله تاکید کرد: رئیس جمهوری ایران در سخنرانی خود در محل مقر اصلی سازمان ملل متحد گفت که آمریکا تهدید کرده علیه ایران از سلاح هسته ای استفاده می کند  و حتی یک جمله درباره پیشنهادهای ایران در قبال بازنگری ان پی تی سخنی نگفت!

2- توهین به رییس جمهور به عنوان خبر یا تحلیل!:

لابی های صهیونیستی از حضور آقای احمدی نژاد به عنوان حامی ان پی تی به شدت هراسناک و خشمگین بودند. استراتژی خبری آنها درباره ایران هسته ای بر این پایه بود که احمدی نژاد به دنبال سلاح هسته ای برای محو اسراییل از کره خاک است! او به دنبال هولوکاست دوم است و مردم مظلوم اسراییل در خطر ایران و احمدی نژاد هستند! اگرچه این جملات برای ما شبیه طنز است اما واقعاً خط خبری رسانه های صهیونیستی را تشکیل می دهد. حال اگر  آقای احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور ایران با استفاده از ان پی تی بخواهد سلاح های هسته ای آمریکا را محدود و خواستار امضای این پیمان توسط رژیم صهیونیستی گردد کل این سناریو  به هم می خورد! این امر به این معنا است که ایران به عنوان حامی ان پی تی و آمریکا و اسراییل در مقام محکوم نشسته اند! بنابراین رسانه های لابی صهیونیستی علاوه بر سانسور باید به دنبال راهی دیگر بر خلاف این منطق باشند. یکی از این شگردها نادان و ساده نشان دادن سوژه است.

 وال استریت ژورنال یکی از این نمونه هاست.امتیاز این روزنامه توسط روپرت مرداک صهیونیست معروف به مبلغ 5 میلیارد

دلار خریداری شده است.واکنش این روزنامه استراتژی توهین به رییس جمهور است. این روزنامه در مطلبی در ابتدا مشخصا از انفعال غربی ها درباره دیپلماسی تهاجمی ایران انتقاد می کند :

   در این میان صحنه خجالت آور تلاش یک ماهه رهبران کشورهای بزرگ برای روزآمد کردن پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای و به مسخره گرفتن این تلاش ها از سوی محمود احمدی نژاد در برابر چشمان آنهاست!

سپس با لحنی توهین آمیز ادامه می دهد:

 ایران به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای است تا به نیروی قدرتمند تری در منطقه خاورمیانه بدل شده و بدون نگرانی از مخالفت قدرت های بزرگ هر کاری که می خواهد انجام دهد. محمود احمدی نژاد را به خاطر فقدان زیرکی در سخنوری باید ستود. او به خوبی دیدگاه های گروه حاکم بر ایران منعکس می کند هر چند که با بیان ساده لوحانه خود نیات گستاخانه آنها نیز برملا می شود!

هم چنین رادیو فردا ارگان رسمی سیا طی مطلبی توهین آمیز حتی بدون اشاره به خبر و یا پیشنهادهای احمدی نژاد فقط با تکیه بر این نکته که احمدی نژاد شأن خود را در حد معاون وزیر خارجه پایین آورده، طی مقایسه ای توهین آمیز او را با برخی دیکتاتورهای کشورهای آفریقایی مقایسه کرده که فقط برای دیده شدن به چنین محافلی می آیند.

نتیجه گیری:

حضور آقای رییس جمهور در کنفرانس بازنگری ان پی تی  یکی از نمونه های موفق دیپلماسی تهاجمی ایران در دوران ریاست جمهور ایشان است. چرا که تصویر ایران را از کشوری به دنبال سلاح هسته ای به کشوری پیگیر معاهده خلع سلاح های هسته ای تبدیل کرد و آمریکا و اسراییل را در مقام متهم نشاند. این مهم با سخنرانی از پیش طراحی شده رییس جمهور که حاوی پیشنهادهایی عملی برای افزایش کارایی ان پی تی بود متجلی شد. این پیشنهادها نشان داد ایران عملا به ان پی تی می اندیشد. برای رسانه های غربی که از این موضع یکه خورده بودند دو راه برای انعکاس وجود داشت. اول سانسور مطلق موضع ایران در قبال معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و دوم اینکه از موضع انفعال و درماندگی به ترور شخصیت و توهین به رییس جمهور اقدام کنند.

سید حسین زرهانی

گروه جامعه وسیاست