خداوند روزی رسان
خداوند متعال روزی دهنده ی همه جانداران و تمام موجودات است و هر موجودی را وسیله ای برای رفع مشکل دیگری قرار داده است. نقل شده: روزی حضرت سلیمان کنار دریا نشسته بود.
مشاهده کرد مورچه ای دانه ای به دهان گرفته و کنار آب منتظر ایستاده، ناگهان قورباغه ای آمد و دهان خود را باز کرد و مورچه با دانه اش وارد دهان قورباغه شد.
سپس قورباغه در آب فرو رفت و پس از ساعتی بیرون آمد و دهان خود را باز کرد و مورچه سالم از دهانش خارج شد. حضرت سلیمان مورچه را احضار کرد و در مورد این جریان از او سوال کرد.
مورچه جواب داد ته این دریا سنگی است که داخل آن سنگ کرم نابینایی وجود دارد و نمی تواند غذای خود را تهیه کند. خداوند، من را مامور کرده است که به وسیله ی این قورباغه غذای این کرم را تامین کنم.
سپس حضرت سوال کرد: آیا مطلب یا سخنی از آن کرم شنیده ای؟ جواب داد: بلی، می گوید: ای کسی که مرا در قعر دریا در میان این سنگ فراموش نمی کنی، بندگان مومنت را از رحمت خود مایوس و ناامید نگردان.
ای کسی که مرا در قعر دریا در میان این سنگ فراموش نمی کنی، بندگان مومنت را از رحمت خود مایوس و ناامید نگردان.
برهان بقراط
بقراط حکیم مردی خداشناس و دارای روحی بزرگ بود. روزی پادشاهی بر او گذشت و گفت: هر حاجتی داری از من بخواه تا آن را برآورده سازم. بقراط گفت: گناهان مرا ببخشا.
پادشاه گفت: ناتوانم.
بقراط گفت: پیرم مرا جوان گردان، پادشاه گفت: ناتوانم.
بقراط گفت: از چنگال مرگ مرا برهان. پادشاه گفت: نتوانم.
بقراط گفت: حاجت خواستن از ناتوان روا نباشد.
مطالب مرتبط
به مادرم قول داده ام که دروغ نگویم