تبیان، دستیار زندگی
سال 1330 بود. در روستایی سرسبز و با صفا به نام « آزاد مون» از توابع شهرستان محمود آباد ( در كنار دریای خزر ) در خانه ای ساده و بی آلایش که چراغ آن با نور ایمان روشن بود، از پدر (ی به نام ابراهیم) و مادری با ایمان و عاشق اهل بیت علیهم السلام فرزندی دیده ب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

از تبار دانش

دشتی محمد تولد تحصیلات

تولد

سال 1330 بود. در روستایی سرسبز و با صفا به  نام « آزاد مون» از توابع شهرستان محمود آباد ( در كنار درياي خزر ) در خانه ای ساده و بی آلایش که چراغ آن با نور ایمان روشن بود، از پدری ( به نام ابراهیم) و مادری با ایمان و عاشق اهل بیت علیهم السلام فرزندی دیده به جهان گشود که نام او را محمد گذاشتند؛ فرزندی که بعدها به «دشتیِ نهج البلاغه» شهرت یافت.

تحصیلات

محمد دشتی، پنج ساله بود که وارد کلاس اول شد و تا کلاس ششم ابتدایی در همان روستای محل تولد خود ادامه تحصیل داد. در سال 1342 ، با پيشنهاد بزرگان روستا و  با توجه به علاقة  شديد ايشان نسبت علوم حوزوي ، وارد حوزه علميه آمل  شده و در مسجد امام  حسن عسگري عليه السلام » يكي از مساجد قديمي شهر آمل که جاذبة معنوي خاصي دارد ، « به  فرا گيري علوم ابتدائي حوزه پرداخت . در سال 1343  وارد حوزة علميه  قم  شد و در مدرسة  حضرت  آيت الله  ا لعظمي گلپايگاني(  قد س سره ) مشغول به تحصيل شد ،  سپس به مدرسّة رضويه و فيضه منتقل شد.

نبوغ و استعداد ذاتی

از همان دوران کودکی، هوش سرشار و حافظه ای قوی در محمد دشتی موج می زد. استعداد بالای محمد به گونه ای بود که گاهی چند صفحه دکلمه را در یک شب حفظ می کرد و فردای آن روز در جمع حاضران از حفظ می خوانْد. همین نبوغ و استعداد، بعدها در خدمت به دین و مکتب به گونه ای دیگر جلوه گر شد؛ به طوری که نقل می کنند در یکی از مناظرات که با گروه های مخالف داشت، هفتاد جمله از چهل کتاب یکی از نویسندگان را فهرست وار و بدون هیچ گونه تعللی بیان کرد که پس از توضیحات مناسب وبه اثبات رساندن نظریات مطرح شده، با صلوات های مکرر حاضران تشویق شد.

همچنین تنوع در تألیفات و تدریس علوم مختلف در سطوح و مقاطع مختلف حوزوی و دانشگاهی، همه و همه از همان نبوغ سرشار خدادادی خبر می داد و او آن را در خدمت به هدفی مقدس به کار می گرفت.

اساتید

دروس خارج  فقه  را خدمت حضرت آيت الله مشكيني ( كتاب حدود و ديات ) و حضرت آيت الله جوادي  آملي ( متا جر )‌ و حضرت آيت الله مكارم شيرازي ( صلاه ) و يك دوره اصول را خدمت حضرت آيت الله ميرزا هاشم آملي فرا گرفتند .

در فلسفه ، ( كتاب اشارات ) را خدمت حضرت آيت الله حسن زادة آملي و ( كتاب اسفار اربعه ) را خدمت حضرت ايت الله جوادي آملي و حضرت آيت الله محمدي گيلاني و ( شرح منظومه ) را خدمت آيت الله حقّي فرا گرفتند.

روش تحقيق و نويسندگي را ابتدا در محضر شهيد مفتح  و سپس حضرت آيت الله سبحاني و شهيد محمد مصطفوي كرماني ، در طول سال هاي 50 تا 57 آموختند .


منبع: پایگاه حوزه

تهیه و فرآوری: محمد حسین امین - گروه حوزه علمیه تبیان