کار می کنم تا بی نیاز باشم
پیامبران و امامان از بیکاری به شدت بیزار بودند و مردم را به کار و اشتغال تشویق می کردند.
در روایات آمده است:
که دعای بیکار هر چند عابد باشد مستجاب نمی شود.
که پیامبر اکرم کارهای خانه را انجام می داد.
می گویند روزی امیر المومنین علی (علیه السلام) نیاز به غذا داشتند ،از شهر بیرون رفتند تا کاری پیدا کنند تا با مزد آن خود را سیر کنند.از دور مقداری گِل خشک انباشته شده ای دیدند که صاحب آن پیر زنی بود ایشان متوجه شدند که آن گِل ها را برای تعمیرساختمان می خواهند خیس کنند و به آب نیاز دارند (در آن روزگار آب را باید با دلو "ظرفی که با آن از چاه آب می کشیدند" می آوردند)، به نزد او رفتند و با پیر زن قرار گذاشتند که درازای هر دلو بزرگ آب که برروی آن گِل ها بریزند یک دانه خرما بگیرند.ایشان شانزده دلو آب آوردند و شانزده دانه خرما مزد گرفتند .
همان طور که می دانیداز امیرالمومنین علی(علیه السلام)، درباره احیای زمین، ایجاد باغ ها، حفر قنوات و کارگری برای امرار معاش روایات زیادی دیده می شود.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
امیرالمومنین(علیه السلام) از در آمد و دسترنج خویش در بیل زدن زمین و احیاء کردن آن هزار بنده آزاد کردند.
شخصی گفت: دیدم امام صادق (علیه السلام) در زمینی کار می کند و از شدت گرما عرق می ریزند. عرض کردم فدایت شوم بیل را به من بدهید تا این کار را انجام دهم . فرمودند" دوست دارم در طلب رزق و روزی، گرمای خورشید مرا آزار دهد و من اجر و پاداش ببرم".
محمد بن منکدریکی از زاهدان عصر خویش می گوید:
یک روز گرم تابستان بود امام باقر (علیه السلام) را مشغول زراعت بودند و عرق از سراپای مقدسشان جاری بود. به ایشان عرض کردم :فدایتان گردم ، زبانم لال اگرشما در این حال بمیرید در چه حالی از دنیا رفته اید؟
آیا در حال انجام کار برای دنیا، از دنیا رفته اید؟
حضرت فرمودند: اگر در این حال بمیرم در حال عبادت و اطاعت خدا مرده ام زیرامن کار می کنم وعرق می ریزم تا محتاج کسی نباشم.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:
بعضی از گناهان فقط با تلاش در طلب رزق و روزی حلال پاک می شود.
و نیز فرمودند:
کسی که از راه حلال در طلب دنیا باشد و قصد او از کار کردن آسایش زندگی زن و فرزندانش، و بی نیازی از دیگران، و رسیدگی به مستمندان باشد به دیدار خداوند شتابد در حالی که صورتش چون ماه شب چهاردهم درخشندگی دارد .
این روایات نشان می دهد که کار و کارگری ارزشمندبوده و تنبلی و بیکاری منفور است.