سوگواره ی شبی که سحر نشد ...

ای اشک همیشه ببار !

ای اشک هماره همراهی کن که غم از دست دادن دوست، غم یکی دو روز نیست، غم جاودانه است.

دوستی که هیچکس جای او را در قلبم پر نمی کند،

یاری که از پیش چشم و کنار جسم رفته است اما از درون قلبم هرگز!

فاطمه جان! چه سود که در کنار قبر تو نازنین بایستم، به تو سلام کنم و با تو سخن بگویم وقتی پاسخی از تو نمی شنوم.

چه شده است تو را فاطمه جان که پاسخ نمی دهی؟

آیا سنّت دوستی را فراموش کرده ای؟

                                   فاطمه جان! کاش علی را غریب و خسته و تنها، رها نمی کردی ...

موعد :  8/2/89 الی 10/2/89   ساعت :  30/18 الی 20

میعاد : تهران - میدان تجریش - خیابان شهید دربندی ( مقصود بیک ) پلاک 45