شیخ بهایی کودکی از بعلبک
در قرن دهم و یازدهم هجری کودکی در بعلبک* متولد شد.او را بهاءالدین محمد بن حسین عاملی نامیدند که بعد ها به شیخ بهائی معروف شد.
دوران کودکی را در جبل عامل در ناحیه شام و سوریه در روستایی به نام «جبع» یا «جباع» زیست، او از نژاد «حارث بن عبدالله اعور همدانی*» بودهاست. خاندان او از خانوادههای معروف جبلعامل در قرن دهم و یازدهم خورشیدی بودهاند. پدر او از شاگردان برجسته شهید ثانی بوده است.
وقتی در سن ۱۷ سالگی بود ،پدرش از سوی شاه طهماسب به شیخالاسلامی قزوین منصوب شد درسال ۹۸۴ ق، پدرش برای به انجام رسانده فریضه حج از ایران خارج شد. اما دیگر برنگشت و در بحرین فوت کرد.
او فردی عالم و ادیب و پارسا بود و به همین دلیل از ۴۳ سالگی شیخالاسلام اصفهان شود و در وقتی که پایتخت از قزوین به اصفهان انتقال یافت، تا آخر عمر (۷۵ سالگی) منصب شیخالاسلامی پایتخت صفوی را برعهده داشت .
وی در سال ۱۰۰۰ خورشیدی در اصفهان وفات یافت و مطابق وصیت نامه اش جنازه او را به مشهد بردند و در جوار امام هشتم به خاک سپردند. هماکنون قبر وی بین مسجد گوهرشاد و صحن آزادی و رواق امام خمینی در یکی از رواقها که به نام خودش معروف می باشد است.
*بعلبک یکی از شهرهای تاریخی کشور لبنان است.
*همدان قبیلهای است در یمن، و حارث همدانی (حارث بن عبدالله اعور همدانی) منسوب به همان قبیله است که در کوفه نزول کردند و همدان مورد عنایت حضرت علی(علیهالسلام) بودند،
حارث فرزند عبدالله اعور همدانی، از اصحاب خاص و مورد توجه امیر مؤمنان(علیهالسلام) (معروف به حارث همدانی) است. او در جنگ صفین حضرت(علیهالسلام) را یاری نمود و نیز از افراد مورد وثوق و اصحاب خاص حضرت بوده است.
به نقل ابن داود، حارث یکی از علمای بزرگ و تابع فقیه زمان خویش بود و از همه بیشتر به علم ریاضی وارد بود. او علم ریاضی را از حضرت علی( علیهالسلام) آموخته بود.
گروه کودک و نوجوان سایت تبیان_مینو خرازی