برلوسكنی نخست‌وزیری برای تمام رسوایی‌ها
ایتالیا در حالی تلاش دارد به عنوان یك قدرت اروپایی در عرصه جهانی ایفای نقش كند كه فساد حاكم بر این كشور بویژه در میان دولتمردان ارشد آن، نه‌تنها مانع از اجرای این خواسته شده بلكه به رسوایی این كشور در عرصه جهانی منجر شده است.
اسناد و گزارش‌های منتشره نشان می‌دهد كه فسادی سراسری این كشور را در برگرفته است كه دامنه آن را تا كاخ نخست‌وزیری می‌توان مشاهده كرد. مهم‌ترین مساله در این عرصه رسوایی‌های مالی و اخلاقی برلوسكنی نخست‌وزیر این كشور است كه جنجال‌های بسیاری را به همراه داشته است. مردم ایتالیا با برپایی تظاهرات سراسری خواستار پایان حیات سیاسی وی شده‌اند. مشاركت پایین مردم در انتخابات محلی خود سندی دیگر از نارضایتی مردمی‌از سیاست‌های دولتمردان ایتالیا است. برلوسكنی كه روزی به نام حل بحران اقتصادی ایتالیا خواستار كناره‌گیری رومانو پرودی نخست‌وزیر سابق شده و خود برای سومین بار بر كرسی نخست‌وزیری نشسته نه‌تنها نتوانسته به وعده‌های خود عمل كند كه فساد اخلاقی و مالی وی به رسوایی بزرگی برای ایتالیایی‌ها مبدل شده است. این رسوایی‌ها در حالی برملا می‌شود كه ایتالیا در عرصه اجتماعی و اقتصادی با بحران‌های شدیدی مواجه است به‌گونه‌ای كه ناظران اقتصادی و حقوق بشر این كشور را در ردیف اولین كشورهای اروپایی غرق در بحران با بیشترین فساد اقتصادی معرفی كرده‌اند.
نخست‌وزیر ایتالیا كه پرونده فساد اخلاقی‌اش خبر اول رسانه‌های ایتالیا را به خود اختصاص داده با اتهامات بسیاری درباره زندگی خصوصی خود مواجه شده است
ایتالیا كشوری بدون ثبات
هرچند كه ایتالیا از قدرت‌های اروپایی است اما پرونده این كشور نشانگر بی‌ثباتی سیاسی در آن است چنان كه در60 سال گذشته، 60 دولت در ایتالیا بر سر كار آمده‌اند كه در نتیجه آن صحنه سیاسی این كشور همواره با فراز و نشیب‌های زیادی مواجه بوده است. شكاف اقتصادی و اجتماعی میان شمال و جنوب ایتالیا و شكاف سیاسی عمیق در احزاب چپ و راست مانع از این شده كه ائتلاف‌های حاكم بتوانند با اصلاحات در قانون اساسی به تزلزل و بی‌ثباتی دولت‌ها در ایتالیا پایان دهند. آخرین دولتی كه در این كشور سقوط كرد دولت رومانو پرودی بود كه بناچار از مقام خود كناره گرفت. در اوایل سال 2008 دولت چپ میانه ایتالیا با نگرفتن رای اعتماد از مجلس سنای این كشور سقوط كرد. رومانو پرودی نخست‌وزیر ایتالیا بلافاصله پس از این اتفاق استعفا داد و از سمت خود كناره‌گیری كرد. با استعفای وزیر دادگستری ایتالیا، كلمنته ماستلا و خروج حزب او از ائتلاف چپ میانه، دولت رومانو پرودی نخست‌وزیر ایتالیا باید می‌توانست رای اعتماد مجدد هر دو مجلس ایتالیا یعنی مجلس نمایندگان و سنا را به دست آورد. پرودی موفق شد رای اعتماد مجلس نمایندگان را به دست آورد ولی در مجلس سنا با 161 رای مخالف در برابر 156 رای موافق دولت را از دست داد. در آن هنگام سیلویو برلوسكنی نخست‌وزیر سابق ایتالیا و رهبر حزب «زنده باد ایتالیا» و هم چنین جان فرانكو فینی وزیرامور خارجه سابق و رهبر حزب «اتحاد ملی» كه هر دو حزب راستگرای ایتالیا هستند خواهان برگزاری انتخابات فوری شدند.هرچند برلوسكنی با شعار احیای ایتالیا قدرت را در دست گرفت اما وی نیز در دوران كاری خود نتوانست اقدامی در جهت حل بحران‌های ایتالیا بردارد چنان كه اكنون مردم ایتالیا با برپایی تظاهرات ضد دولتی خواستار سرنگونی برلوسكنی هستند. این خواسته در حالی هر روز ابعاد جدیدتری به خود می‌گیرد كه برلوسكنی در بسیاری از زمینه‌ها غرق در بحران و مشكلات است كه سقوط زود هنگام دولت وی را در اذهان تداعی می‌كند.
برلوسكنی غرق در فساد
نخست‌وزیر ایتالیا كه پرونده فساد اخلاقی‌اش خبر اول رسانه‌های ایتالیا را به خود اختصاص داده با اتهامات بسیاری درباره زندگی خصوصی خود مواجه شده است.
سیلویو برلوسكنی، نخست‌وزیر ایتالیا كه به جای رسیدگی به مشكلات اقتصادی گسترده، سیاست خوشگذرانی و برگزاری میهمانی با زنان در منزل شخصی را در اولویت كاری خود قرار داده هنوز با اتهاماتی درباره روابط نادرست خود با یك مانكن 18 ساله و ده‌ها دختر جوان دیگر مواجه است كه پرونده رسوایی‌های جدید وی برملا می‌شود.
بر اساس اتهامات موجود علیه برلوسكنی، وی مبالغ هنگفتی برای حضور برخی از زنان و ملازمان برای حضور در جشن‌های خود پرداخته است. برلوسكنی كه خود را ارادتمند آمریكا و صهیونیست‌ها می‌داند به گفته نشریات و محافل سیاسی ایتالیا در طول دوران نخست‌وزیری‌اش بیشتر وقت خود را صرف میهمانی گرفتن در منزل شخصی‌اش نموده است. دامنه رسوایی‌های برلوسكنی چنان گسترده است كه در اعتراض به عملكردهای غیر اخلاقی وی گروهی از دانشگاهیان زن در ایتالیا گفتند، همسران رهبران جهان در نشست سران گروه هشت (G8)در ایتالیا، باید این نشست را به دلیل نگرش جنسی و توهین‌آمیز نخست‌وزیر ایتالیا نسبت به زنان تحریم كنند. به گزارش روزنامه «ساندی‌تایمز» چاپ لندن، «پاتریزیا دی‌آداریو» یك مدل زن ایتالیایی كه به همراه چندین مدل زن دیگر اظهار داشته بود كه برای حضور در مهمانی خصوصی و معروف برلوسكنی، نخست‌وزیر ایتالیا مبلغی را دریافت كرده است، در اظهاراتی اعلام كرد وی تصاویری در اختیار دارد كه دروغگویی سیلویو برلوسكنی را در مورد متعهد بودن وی به خانواده‌اش نشان می‌دهد.
گفتنی است روزنامه ال‌پائیس چاپ اسپانیا تصاویری از مهمانی خصوصی نخست‌وزیر ایتالیا به همراه نخست‌وزیر سابق جمهوری چك كه یك زن است، منتشر كرده كه در آن دختران و زنانی كه مهمان برلوسكنی هستند، در وضعیت‌های غیراخلاقی دیده می‌شوند. رسوایی‌های اخلاقی برلوسكنی از یك سو و ادعاهای عجیب وی از سوی دیگر رسوایی‌های وی را دوچندان كرده است. سیلویو برلوسكنی نخست‌وزیر ایتالیا در سال 1384با مقایسه خود با حضرت عیسی مسیح یك طوفان سیاسی بزرگ در این كشور به راه‌انداخت. این در حالی است كه برلوسكنی همچنین خود را با ناپلئون بناپارت مقایسه كرده و گفته بود كارهایی كه در 5 سال انجام داده‌ام با اقدامات بزرگ ناپلئون بناپارت قابل مقایسه است. بسیاری از مردم ایتالیا و ناظران سیاسی تاكید دارند كه حضور فردی مانند برلوسكنی با این ویژگی‌ها نتیجه‌ای جز نابودی ایتالیا در داخل و در عرصه جهانی ندارد.
این رسوایی‌ها در حالی برملا می‌شود كه ایتالیا در عرصه اجتماعی و اقتصادی با بحران‌های شدیدی مواجه است به‌گونه‌ای كه ناظران اقتصادی و حقوق بشر این كشور را در ردیف اولین كشورهای اروپایی غرق در بحران با بیشترین فساد اقتصادی معرفی كرده‌اند
بحران اقتصادی ایتالیا
هرچند ایتالیا خود را از قطب‌های صنعتی اروپا و جهان می‌داند كه با عضویت در گروه جی 8 ادعای حل بحران اقتصادی جهان را دارد اما روند تحولات ایتالیا حكایت از بحران شدید اقتصادی در این كشور دارد.
مخالفت‌ها با برلوسكنی در ایتالیا گاه آنچنان بالا می‌گیرد كه اشخاصی به‌صورت فردی به او حمله‌ور شده و مانند سال گذشته این نخست‌وزیر نامحبوب را مجروح می‌كنند
رشد اقتصادی ایتالیا در 10 سال گذشته بدترین وضعیت را در میان كشورهای كنونی عضو اتحادیه اروپا داشته است. رشد اقتصادی 7/1 درصدی ایتالیا در سال 2007 در 3 ماه اول سال 2008 میلادی به صفر درصد رسید. ایتالیا در سال 2009 نیز وضعیت مشابهی را تجربه كرده است به‌گونه‌ای كه در این سال صدها هزار ایتالیایی به جمع بیكاران اضافه شده‌اند. این وضعیت ایتالیا را به عنوان یكی از اقتصادهای بیمار حوزه یورو معرفی می‌كند. چه آن كه اتحادیه اروپا كسری بودجه را تنها تا 3 درصد تولید ناخالص داخلی اعضای خود مجاز اعلام كرده است.
از سوی دیگر میزان بدهی‌های دولتی ایتالیا به 5/104 درصد میزان تولید ناخالص داخلی این كشور رسیده است و سهم ایتالیا از تجارت جهانی به شدت كاهش یافته است. این سهم از 6/4 درصد در سال 1995 به حدود 5/2 درصد رسیده است. بر اساس آمار منتشره از سازمان Eurispes فقط یك‌سوم خانواده‌های ایتالیایی از درآمد مكفی برای زندگی روزمره برخوردارند در حالی كه درصد افرادی كه درخواست وام كرده و با مشكل اقتصادی برخورد كرده‌اند بشدت رو به افزایش است. افرادی كه زیر خط فقر هستند 15 میلیون نفر می‌باشند و تعداد خانواده‌هایی كه در مرحله بحران مالی هستند به 5 میلیون و 100 هزار فقره رسیده كه این رقم 23 درصد خانواده‌های ایتالیایی را تشكیل می‌دهد. لازم به ذكر است 5/78 درصد ایتالیایی‌ها مراتب نگرانی و عدم رضایت خود را از وضعیت اقتصادی كشورشان در یك سال اخیر بیان داشته‌اند. ماریو دراگی رئیس كل بانك مركزی ایتالیا اعلام كرد: صدها شركت و بنگاه اقتصادی كوچك این كشور، به علت بحران اقتصادی جهان در آستانه تعطیلی قرار گرفته‌اند.
رئیس كل بانك مركزی ایتالیا همچنین در گزارش خود راجع به ضریب بیكاری این كشور افزود: بررسی‌های این بانك نشان می‌دهد كه ضریب بیكاری و حقوق بگیران صندوق بیمه بیكاری از 5/8 درصد كنونی تا پایان سال 2009 میلادی به بیش از 10 درصد رسیده است. در شرایطی كه خودروسازی از صنایع مهم ایتالیا به حساب می‌آید خودروسازان مختلف در ایتالیا در پی بحران جهانی اقتصاد و ركود شدید حاكم بر بازارها در این كشور برای نجات از خطر ورشكستگی، تامین هزینه‌ها و پرداخت دستمزد كاركنان و كارگران به فروش محصولات خود با نازل‌ترین قیمت و مناسب‌ترین شرایط روی آورده‌اند.
نقض حقوق بشر در ایتالیا
قاره اروپا در حالی ادعا می‌كند كه حافظ و تدوین‌كننده حقوق بشر در سراسر جهان است كه براساس گزارش آژانس نظارت بر حقوق بشر اتحادیه اروپا تبعیض نژادی در كشورهای اروپایی افزایش چشمگیری داشته است. براساس گزارش‌های منتشره حدود 37 درصد اقلیت‌ها در 27 كشور عضو اتحادیه اروپا در سال‌های گذشته شخصا تبعیض نژادی را تجربه كرده‌اند. حدود 12 درصد نیز خود را قربانی جنایات با انگیزه نژادپرستی در این كشورها می‌دانند. در این میان ایتالیا در كنار فرانسه، انگلیس و آلمان از بزرگ‌ترین ناقضان حقوق بشر به حساب می‌آیند. در این چارچوب اخراج مهاجران آفریقایی كه برای رهایی از جنگ‌های داخلی و قومی، قحطی و فقر آفریقا و حفظ جان خود به ایتالیا پناه آورده بودند، محكومیت كمیسیون امور پناهندگان سازمان ملل، دبیركل این سازمان و بسیاری از نهادهای مدافع حقوق بشر را در پی داشت، اما این كشور اروپایی با اجرای سیاست‌های نژادپرستانه و برخورد با پناهجویان، تحت عنوان مهاجران غیرقانونی و نقض آشكار مفاد كنوانسیون ژنو مصوب 1951 كه بر حفظ حقوق مهاجران و پناهندگان بخصوص مهاجرانی كه از بیم جان خود در كشورهای متبوع به كشور ثالثی پناه می‌آورند، تاكید دارد این بار به جای قاضی در جایگاه متهم و حتی مجرم قرار گرفت.
مخالفت‌ها با برلوسكنی در ایتالیا گاه آنچنان بالا می‌گیرد كه اشخاصی به‌صورت فردی به او حمله‌ور شده و مانند سال گذشته این نخست‌وزیر نامحبوب را مجروح می‌كنند
از نكات مهم نقض حقوق بشر در ایتالیا نقض حقوق مسلمانان است. مسلمانان ایتالیایی شاهد افزایش فشارهای داخلی و دولتی بر ضد خود بودهاند. مشكل مالی یكی از مشكلات بزرگی است كه مسلمانان ایتالیا را در تنگنا قرار داده است، به عنوان مثال مشكل محل نماز همچنان پابرجاست و مسلمانان شهر میلان كه از مركز بزرگ فرهنگی ـ اسلامی بهره میبرند، نمیتوانند در مسجد به ادای مناسك خود بپردازند و مجبورند هر بار برای به جا آوردن نماز مكانی را به ارزش هزار یورو اجاره كنند. در حالی كه یك میلیون مسلمان در ایتالیا حضور دارد، اما بسیاری از شهرهای بزرگ این كشور از داشتن مسجد محروم است و مسلمانان ناچار به خرج هزینههای هنگفت برای اجاره اماكنی به منظور برپایی نماز جماعت و قرائت قرآن در ایام ماه مبارك است. همچنین در بسیاری از شهرهای ایتالیا نیروهای حكومتی مسلمانان این كشور را از ادای مناسك دینی خود باز میدارند؛ مثلا یكی از احزاب افراطی و اسلامستیز حاضر در دولت ایتالیا ضمن مخالفت با احداث مساجد در این كشور همواره برای تحریك افكار عمومی علیه اسلام و مسلمانان تلاش می‌كند. فشارها بر ضد مسلمانان به اینجا ختم نمیشود بلكه مقامات این كشور نیز بارها با فشار به رهبران اسلامی آنها را وادار به پذیرش خواستههای خود می‌كنند. مقامات كشور ایتالیا چندی پیش با ارسال نامه دولتی به امامان جماعت مساجد و ایجاد فشار، آنها را وادار به «به رسمیت شناختن» رژیم صهیونیستی كردند. گفتنی است، دولت ایتالیا چندی است كه تشدید مواضع منفی در برابر مسلمانان را در پیش گرفته است، ازجمله آن كه قصد دارد تا بر تمامی‌مساجد نظارت داشته باشد و فعالیت مسلمانان را محدود كند. همچنین این دولت تاكنون چند مسجد و یك مركز اسلامی‌را تخریب كرده است.
طرح ممنوعیت حجاب و فعالیت مسلمانان و معرفی مسلمانان به عنوان مروجان تروریسم از دیگر برنامه‌‌های دولتمردان ایتالیا است. اتخاذ سیاست‌های نژادپرستانه دولت راستگرای ایتالیا همانند بسیاری از دولت‌های اروپایی متشكل از احزاب راستگرای اروپایی در حقیقت نشان‌دهنده ماهیت ذاتی این گونه دولت‌هاست كه گاهی با اعمال چنین شیوه‌های غیرانسانی از زیر پوشش شعارهای فریبنده دفاع از حقوق و كرامت انسانی مدعیان مدافع حقوق بشر سر برمی‌آورد و با عیان ساختن ذات اصلی آنان، كشورهای به ظاهر مدافع حقوق بشر را در جایگاه ناقض حقوق بشر قرار می‌دهد.
منبع: جام جم
تنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور
