فلسفه مورچه

مورچه ها یک فلسفه ی چهار بخشی دارند ، که اولین بخش آن این است :” مورچه ها هرگز تسلیم نمی شوند .” فلسفه ی خوبی است . اگر آن ها به سمتی پیش بروند و شما سعی کنید متوقفشان سازید به دنبال راه دیگر ی می گردند . بالا می روند ، پایین می روند ، دور می زنند . آن ها به جست و جوی خود برای یافتن راهی دیگر ادامه می دهند . چه فلسفه ی کار آمدی ؛  هرگز از جست و جوی راهی که تو را به مقصد مورد نظر می رساند ، دست نکش.

بخش دوم : ” مورچه ها کل تابستان را زمستانی می اندیشند .” این نگرش مهمی است . نمی توان این قدر ساده لوح بود که گمان کرد تابستان برای همیشه ماندگار است . پس مورچه ها وسط تابستان در حال جمع آوری غذای زمستانشان هستند.

سومین بخش فلسفه ی مورچه این است :” مورچه ها کل زمستان را تابستانی می اندیشند .” این هم مهم است .در طول زمستان مورچه ها به خود یاد آور می شوند که این دوران زیاد طول نمی کشد و به زودی از این جا بیرون خواهیم رفت .در اولین روز گرم مورچه ها بیرون می آیند . اگر دوباره سرد شد آن ها برمی گردند، ولی باز در اولین روز گرم بیرون می آیند .آن ها نمی توانند برای بیرون آمدن زیاد منتظر بمانند .

و اما آخرین بخش از فلسفه ی مورچه : یک مورچه در تابستان چه قدر برای زمستان خود جمع می کند ؟ هر چه قدر که در توانش باشد چه فلسفه ی باور نکردنی ای ، .فلسفه :” هر چه قدر در توانایی ات است .” وای ! چه فلسفه ی فوق العاده ای فلسفه ی مورچه .

گروه کودک و نوجوان سایت تبیان