تبیان، دستیار زندگی
ما در دنیا در شرایط اقلیمى و اجتماعى خاص زندگى مى‏كنیم و ناچاریم شناسنامه‏اى به همراه داشته باشیم. مشخصات قبیله، نژاد، قوم و... شناسنامه‏اى طبیعى است كه در هر نقطه‏اى حتى در جایى كه اداره آمار نباشد، چنین شناسنامه طبیعى وجود دارد. خداى سبحان در سوره «حجرا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شناسنامه واقعی خریداریم!

شناسنامه

ما در دنیا در شرایط اقلیمى و اجتماعى خاص زندگى مى‏كنیم و ناچاریم شناسنامه‏اى به همراه داشته باشیم. مشخصات قبیله، نژاد، قوم و... شناسنامه‏اى طبیعى است كه در هر نقطه‏اى حتى در جایى كه اداره آمار نباشد، چنین شناسنامه طبیعى وجود دارد. خداى سبحان در سوره «حجرات‏» مى‏فرماید: ما این شناسنامه طبیعى را همراه با آفرینش انسانها خلق كرده‏ایم تا یكدیگر را شناسایى كنید:

«یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَ أُنثَى وَ جَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا »1

ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!

شناسنامه، خواه آمارى باشد یا طبیعى، كه از اقلیم و نژاد و قوم و خویش نشئت گرفته، بیرون از قلمرو جان ماست. اما اخلاق، شناسنامه حقیقى ماست كه هم در دنیا و هم در قبر، برزخ و قیامت كبرا ما را همراهى مى‏كند. ما اگر به شناسنامه آمارى اكتفا كنیم، یك «شهروند» و اگر به شناسنامه نژادى و قبیله‏اى بسنده كنیم، یك «بیابان نشین‏» یا «بیابانگرد» مى‏شویم ولى اگر به شناسنامه اخلاقى روى آوریم «انسان‏» مى‏شویم. انسان هر چه بیشتر متخلق به اخلاق حسنه گردد قیمتی تر و به نصاب انسانیت نزدیکتر می شود، به همین جهت، امیرالمؤمنین (علیه السلام) مى‏فرماید: «اكرم الحسب حسن الخلق‏»2

یعنى، حسب انسان را اخلاق او تعیین مى‏كند و گرامیترین نژاد، نسب، حسب و شناسنامه، حسن خلق انسان است كه همواره او را همراهى مى‏كند. این شناسنامه، مانند شناسنامه‏هاى آمارى نیست كه گاهى به همراه انسان هست و گاهى نیست و گاه مهر بطلان مى‏خورد. و نیز مانند شناسنامه‏هاى اقلیمى نیست كه با كوچ كردن از سرزمینى به سرزمین دیگر، دگرگون شود؛ بلكه همیشه به همراه انسان هست؛ چنانكه امیرالمؤمنین(علیه السلام) مى‏فرماید: «لا قرین كحسن الخلق‏»3

هیچ قرین و همدمى به اندازه حسن خلق، انسان را همراهى نمى‏كند و به حال او سودمند نیست. چون حسن خلق در درون جان انسان است و هرگز او را تنها نمى‏گذارد.

اخلاق، شناسنامه حقیقى ماست كه هم در دنیا و هم در قبر، برزخ و قیامت كبرا ما را همراهى مى‏كند. ما اگر به شناسنامه آمارى اكتفا كنیم، یك «شهروند» و اگر به شناسنامه نژادى و قبیله‏اى بسنده كنیم، یك «بیابان نشین‏» یا «بیابانگرد» مى‏شویم ولى اگر به شناسنامه اخلاقى روى آوریم «انسان‏» مى‏شویم. انسان هر چه بیشتر متخلق به اخلاق حسنه گردد قیمتی تر و به نصاب انسانیت نزدیکتر می شود.

معناى حسن خلق

حسن خلق به معناى گشاده‏رویى و خنده‏رو بودن و ... نیست، گرچه آنها نیز به موقع خود سودمند است. حسن خلق، گاهى دندان بر جگر گذاشتن و مشكل را تحمل كردن است. اگر باطلى به انسان پیشنهاد شود، باید دندان بر جگر نهاده حق را رها نكند و باطل را ترك كند؛ در سخنان على (علیه السلام) آمده است: «نعم الخلق التصبر فی الحق‏»4: بهترین خلق، صابر و بردبار بودن بر پایگاه حق است.

گاهى براى انسان حادثه‏اى جزئى پیش مى‏آید و او با صبر، مشكل را حل مى‏كند. در این جا اگر چه اصل كار حق، و تحمل در برابر باطل، سخت است اما این سختى، قابل تحمل است؛ مثلا اگر انسان بار كمى را به همراه ببرد، كار سختى نیست؛ ولى اگر انسان عادى بخواهد بار سنگینى ببرد سخت است و چون سنگین است، توانفرساست و تحمل مى‏خواهد به این تحمل «تصبر» مى‏گویند؛ یعنى انسان باید خیلى صابر باشد تا این بار را به مقصد برساند. این كه گاهى انسان، زود عصبانى مى‏شود و از حق مى‏گذرد و به مرز باطل روى مى‏آورد براى آن است كه تصبر ندارد و نمى‏تواند این بار را ببرد، و به اصطلاح «بردبار» نیست.5

گرو ه دین و اندیشه تبیان- شکوری


1. سوره حجرات، آیه 13.

2. شرح غرر الحكم، ج 2، ص 271.

3. شرح غررالحكم، ج 6، ص 364.

4. نهج البلاغه، نامه 31.

5. مبادى اخلاق در قرآن كریم

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.