آیت‏اللَّه مجتبی محمدی عراقی

زندگی نامه

آیت‏اللَّه شیخ مجتبی محمدی عراقی در سال 1294 ش (1333 ق) در یكی از روستاهای اطراف اراك زاده شد و پس از تحصیلات ابتدایی به فراگیری علوم دینی روی آورد. وی پس از گذراندن دروس سطح به محفل درس خارج آیات عظام: شیخ عبدالكریم حائری یزدی، سید محمد تقی خوانساری و سیدمحمد حجت كوه كمره‏ای حاضر شد و مبانی علمی‏اش را استوار ساخت. آیت‏اللَّه محمدی عراقی در سال 1318 ش به دلیل وفات پدرش كه در كنگاور به تبلیغ دین مشغول بود، راهی آن شهر گردید و به مدت دوازده سال به اقامه شعائر دینی و هدایت مردم مسلمان پرداخت. ایشان در سال 1330 ش به قم بازگشت و علاوه بر شركت در درس‏های فقه و اصول آیت‏اللَّه بروجردی و جلسات استفتای ایشان، به تولیت مدرسه خان و مدیریت كتابخانه مدرسه فیضیه منصوب شد و خدمات فراوانی را به حوزه علمیه قم ارائه كرد.آیت‏اللَّه محمدی عراقی پس از ارتحال آیت‏اللَّه بروجردی، به تألیف و تحقیق روی آورد و آثار بسیاری به سامان رسانید كه: علمای گمنام، فهرست كتب كتابخانه مدرسه فیضیه در 2 جلد، و تصحیح مجمع الفائدة و البرهانِ محقق اردبیلی در 14 جلد و غوالی اللَّئالی ابن ابی جمهور در 4 جلد از آن جمله است. وی از بیشتر اساتیدش و مراجع نجف و قم، اجازه روایت، اجتهاد و امور حسبیه داشت و در جریان جنگ تحمیلی، فرزندش را به كاروان شهیدان تقدیم نمود. سرانجام این عالم بزرگوار و محقق خدمتگزار در 24 فروردین 1380 ش برابر با 18 محرم 1422 ق در 86 سالگی بدرود حیات گفت و در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.

تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه

منبع: مرکز پژوهشهای صدا وسیما