در سوگ نیلو فر

واگذاریدم عزیزان تا در این گلشن بنالم

گریه بر سوری كنم در ماتم سوسن بنالم

چهره نیلی سازم و در سوگ نیلوفر نشینم

جامه خونین پوشم و بر لاله و لادن بنالم

داغ هفتاد و دو گل دارم كه از بیداد گلچین

گشت پرپر ، واگذاریدم دراین گلشن بنالم

زان بهشتی خوی یاران هر زمان یاد آورد دل

با بهشتی سیرتان خواهم به صد شیون بنالم

از سپهر دیدگان خوناب دل بارم به دامن

همره مرغ چمن بر دشت و بردامن بنالم

سینه را آتش به جان از آه ، آتشبار ریزم

دیده دریا سازم و چون موج بنیان كن بنالم

از پی یاران ِ در خون خفته ، خونین خامه گیرم

نوحه ی ماتم سرایم از غم میهن ، بنالم

ناله من از غم یار است نز پروای دشمن

زانكه دشمن شاد گردد گر كه از دشمن بنالم

تا نگردد شادمان دشمن ز اندوه دل من

خشمگین ، قهرآفرین در كوچه و برزن بنالم

موج قهرم بین و اوج خشم اهریمن شكارم

تا نپنداری كه من از بیم اهریمن بنالم

از فراق دوست می سوزم حمیدا چون نسوزم

درعزای یار نالم ، چون كنم گر من ننالم

حمید سبزواری