مقدمه :

« کامیار صادقی » از نقاشان هنرمندی است که اغلب کارهایش در سبک رئال می باشد . او  در حال حاضر نمایشگاه نقاشی خود را در گالری سیحون به نمایش گذاشته است .

در این نمایشگاه اغلب کارها حول محور طبیعت بوده و با آبرنگ کارشده است .

در موقع بازدید از نمایشگاه با خبر شدیم که آقای صادقی نیز در نمایشگاه تشریف دارند ؛ بر آن شدیم تا خود ایشان توضیحات بیشتری در رابطه با سبک و سیاق نقاشیها و نمایشگاهشان ارائه دهند .

زندگی نامه آقای کامیار صادقی :

متولد 1343 تهران ، از دوره کودکی نقاشی را آغاز کرد و علاقه وافری به این عرصه از هنر داشت و از همان دوران به طور جدی نقاشی را دنبال کرد. در سال 1358 وارد هنرستان هنرهای زیبا شد . در سال 62 ازهنرستان فارغ التحصیل و بعد از آن دوران جذب بازارکار شد و سال 1371 وارد دانشگاه آزاد در رشته نقاشی گردید و در همان سال رتبه اول مسابقه نقاشی دانشجویی ( جهاد دانشگاهی ) را بدست آورد . درسال 1372 از دانشگاه جدا و در واحد هنرهای تجسمی حوزه هنری مشغول به کار شد . در سال 1379 مجددا دانشگاه را دنبال کرد و درحال حاضر ترم 6 دانشکده سوره است و حدودا در 30 نمایشگاه داخلی و گروهی شرکت کرده است . وی اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری باران در سال 77 برگزار کرد و نمایشگاه های مختلف انفرادی در گالری های شیث، نگارخانه سبز و سیحون برگزار کرده است.

او زیر نظر استاد محمد باقر آقامیری و استادانی دیگر هنر نقاشی را به تکامل رسانده است .

خبرنگار تبیان :

جناب آقای صادقی

شما در کارهایتان پیرو چه نوع سبک و سیاقی هستید ؟

معمولا در کارهایم تحت تاثیر آموزش های هنرستانی هستم . در هنرستانهاهنوز استادان و دانش آموزان پیرو سبک آکادمیک هستند لذا من هم هنوز درگیر کارهای پست مدرن نشده ام.

بیشتر سعی می کنم درمایه های رئال نقاشی کنم . به نظر من کسی که درساحت پست مدرن حرکت می کند باید شناخت کامل از این عرصه داشته باشد تا بتواند به رشد کافی وکامل برسد.

خبرنگار تبیان :

آقای صادقی کارهای آبرنگی که ، در این گالری به نمایش گذارده شده بر روی چه کاغذهایی کارشده است ؟

بنده دراین کارها معمولا از کاغذهای آرچ 300 گرمی و 600 گرمی و تعدادی را هم روی کاغذهای گابول کارکرده ام .

خبرنگار تبیان :

آقای صادقی در نقاشیهایتان چه الگوهایی را برای کارتان برداشت می کنید ؟

بیشتر وقتی می خواهم نقاشی کنم آن چیزی که دوست دارم کارمی کنم فارغ از مدرن بودن آن و هر چیزی را که احساساتم به آن نزدیکی دارد .

عموما چون به طبیعت علاقه دارم و آبرنگ که خیلی فضای شعرگونه را همیشه همراه خود دارد و در این عرصه آبرنگ نسبت به دیگر ابزارهایی هنری گویاتر است بهمین دلیل من معمولا در این عرصه بیشتر فعالیت می کنم .

خبرنگار تبیان :

آقای صادقی در حال حاضر چه کارهایی را ارائه داده اید ؟

بنده بیشتر با دفتر هنرهای تجسمی حوزه هنری همکاری کرده ام و کارهایی نیز برای دفتر ادبیات حوزه هنری از جمله بچه های مسجد ، حول محور افغانستان و ... بانویسندگان همچون مهری ماهویی ، داوود غفارزاده و ... کارکردم . اغلب کارها سبک رئال داشته است . البته تعدادی کارهای نقاشی دیواری نیز داشته ام مثل دیوار سردخانه کشتارگاه واقع در میدان بهمن ، همچنین زیر پل بعثت ، ابتدای خیابان خاقانی که مصور بود به نقاشی هایی از شهید قائمی ، شهید تنگویان ، امام (ره) و ... ، ساختمان مخابرات ورودی موزه شهید رجائی و نیز در دوران جنگ در واحد تبلیغات (عقیدتی) گردان مشغول بودم .

خبرنگار تبیان :

در انتها، چه پیشنهادی برای تکامل عرصه هنر خصوصا هنر نقاشی دارید ؟

به نظر بنده یکی از معضلاتی که فضای هنر امروز را خصوصا در عرصه نقاشی تحت الشعاع قرار داده، ساحت پست مدرن است . آرایه های هنری درعرصه نقاشی که به قول خودشان فضای پست مدرنیسم دارد به نظر بنده یک تفکر کودکانه است . حال اگر این طرز تفکر ذائقه افکار هنرمندان بود ، باکی نبود اما مساله مهم اینجاست که این نوع طرز تفکر از طریق استادان دانشگاه به دانشجویان این رشته انتقال داده می شود . از این مباحث که بگذریم همین دانشجویانی که به نقاشی های متاثر از ساحت پست مدرن روی می آورند به گونه ای که روی بوم بی محتوا رنگ می پاشند عکس می چسبانند ، از آنها سوال شود که چرا عکس را بالا نچسباندید، هیچ دلیل موجهی ندارند و از طرف دیگر اگر از آنها درخواست شود که یک طراحی رئال مثلا یک چهارپایه را طراحی کنند ، شاید نتوانند به گونه ای واقعی نورپردازی و طراحی مناسب را پیاده نمایند .

خود بنده نیز به دلیل اینکه عرصه پست مدرن را نه خوب می شناسم و نه خوب دیده ام ، از پرداختن به آن خودداری می نمایم .

گفتگو : دومان فارابی