ایشان صاحب نفس قدسیه بودند
البته نوعي ديگر از اهانت‌ها توسط خود افراد مسلمان و متدين هم صورت مي‌گيرد، مثلاً وقتي که يکي از مراجع تقليد و يا اهل علمي را مي‌خواهند تعريف و تمجيد کنند، ديگر علماء را کوچک جلوه مي‌دهند و خدمات و آثار آنها را زير سئوال مي‌برند تا اينکه آن عالم يا مرجع تقليد مورد نظر خود را بالا ببرند، بلکه بايد همه علماء و مراجع تقليد را دوست داشت و به همه آنها احترام گذاشت.
حضرت رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ درباره امام حسن و امام حسين ـ عليهما السلام ـ فرمودند: « الحَسَنُ و الحُسَين إمامان قاما أو قَعَدا» (1) امام حسن و امام حسين ـ عليهما السلام ـ امام هستند چه قيام کنند و چه در خانه بمانند، لذا صحيح نيست به آنها اعتراض کنند و بگويند چرا امام حسن ـ عليه السلام ـ صلح کرد و امام حسين ـ عليه السلام ـ قيام نمود چرا که آنها امام بودند و مي‌فهميدند چه بايد بکنند.
در مراجع تقليد هم که کم و بيش به خاطر اينکه نيابت از معصوم دارند همين طور است لذا نمي‌توان گفت چرا فلان مرجع اين فتوا را مي‌دهد و آن يکي نمي‌دهد.
همه مراجع حرفشان روي دليل و مبنا و مدرک است و بدون دليل حرف نمي‌زنند و اگر ديده مي‌شود که مراجع با هم اختلاف فتوا دارند اين بدان معني نيست که کسي اجازه دارد اهانت کند.
مثلاً حضرت آيت الله سيد احمد خوانساري ـ رحمه الله ـ با وجود اينکه در بعضي از موارد فتواي ايشان با امام خميني ـ رحمه الله ـ فرق داشت لکن بعد از فوت آن مرحوم، امام فرمودند: ايشان صاحب نفس قدسيه بودند و مرجع متقين بودند. غرض اينکه به بهانه هاي مختلف نمي‌توان به مراجع و علماء بي احترامي کرد.
منبع: کتاب آداب الطلاب (ص 75)
تهیه و تنظیم: محمد حسین امین - گروه حوزه علمیه تبیان
