مهدی الهی قمشه ای
مهدی محییالدین الهی قمشهای (زادهٔ: ۱۲۸۰ برابر ۱۳۱۹، مرگ: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۲ برابر ۲ ربیعالثانی ۱۳۹۳)[۱]، عارف، حکیم، شاعر، مترجم قرآن و پدر حسین الهی قمشهای است.
از جمله معروفترین آثار به جا مانده از وی، ترجمهٔ قرآن اوست که در حال حاضر فراگیرترین ترجمه در ایران است.
زندگی
وی مقدمات علوم فقه و اصول و حکمت را از شیخ هادی قمشهای و دیگران آموخت. در اصفهان از اساتیدی چون محمد حکیم خراسانی و سپس در خراسان از حکیم مشهدی و اسدالله یزدی استفاده کرد. وی مدتی هم در حوزهٔ درس حسین قمی و مهدی اصفهانی حاضر شد. پس از آن به تهران برگشت و در مدرسهٔ عالی سپهسالار به تدریس حکمت و فلسفه پرداخت. وی استاد زبان عربی در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران و استاد فلسفه در دانشکدهٔ الهیات (معقول و منقول) بود.
شاگردان
از میان شاگردان وی اکنون میتوان به عبدالله جوادی آملی، حسن حسنزاده آملی و سید محمد باقر حجتی اشاره کرد.
از جمله معروفترین آثار به جا مانده از وی، ترجمهٔ قرآن اوست که در حال حاضر فراگیرترین ترجمه در ایران است.
آثار:
منثور
رسالهای در فلسفهٔ کلی
شرح رسالهٔ حکیم فارابی
رسالهای در سیر و سلوک
حاشیهای برمبدأ و معاد ملاصدرا
رسالهای در مراتب ادراک
رسالهای در مراتب عشق
تصحیح و تحشیهٔ تفسیر ابوالفتوح رازی
منظوم
نغمهٔ عشاق
دیوان شعر
نغمهٔ الهی
ترجمه
ترجمهٔ قرآن مجید
ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه
ترجمهٔ مفاتیحالجنان
زندگینامه مترجم نامآور قرآن مهدی الهیقمشهای
ترجمه قرآن الهی قمشه ای در سایت گلستان قرآن
نگاهی به زندگی علامه میرزا مهدی الهی قمشهای ( تبیان)
گردآوری و تنظیم برای تبیان:نرگس امیرسرداری