جاذبه های شهر بابل

اماکن دیدنی و مذهبی بابل

امامزاده قاسم (بقعه آستانه)

بنای تاریخی امامزاده در آستانه بابل، به قرن نهم هجری قمری تعلق دارد. این بقعه كه مدفن امام زاده قاسم، فرزند حضرت موسی كاظم(ع) است به بقعه آستانه مشهور است. داخل صحن بقعه دو صندوق نفیس چوبی قرار دارد كه صندوق اصلی آن به تاریخ 888 هـ.ق مربوط است و به دست استاد احمد نجار ساروی ساخته شده است.

مسجد جامع

این مسجد در محله مسجد جامع واقع شده است. ابن اسفندیار گوید: این مسجد را ابتدا مازیار بن قارن بنا كرد (سال 160 ق). این مسجد در عهد فتحعلی شاه قاجار بر اثر زلزله خراب شد و در سال 1225 ق به فرمان این شاه قاجار و به مباشرت میرزا محمد شفیع بندپی‌ای صدر اعظم توسط میر محمد حسین متولیان دوباره ساخته شد.

مسجد مولانا

این مسجد در زرگر محله واقع است و آن را سید حسن مولانا، از تاجران صاحب نام بارفروش، ساخته است. این مسجد كه حیاطی كوچك دارد به مسجد رانندگان نیز معروف است.

مسجد خان بیك

مسجد كوچكی است كه در حیاط مقبره بیكاییها واقع است.

مسجد محدثین

این مسجد در محله طوقدار بن واقع است. ملانصیرا در عالم شهود به دیدار امام زمان(ع) مشرف شد و دستور ساختن محراب این مسجد را داده است و كتیبه‌ای كه بر محراب مسجد نوشته شده گویای این امر است. در ضلع شمالی مسجد مقبره‌های ملانصیرا و شیخ كبیر قرار دارند.

مسجد طوقدار بن

این مسجد در محله طوقدار بن واقع است، دارای حیاط كوچكی است و محراب آن در ضلع جنوبی حیاط واقع است. بر كاشیهای محراب آیاتی از قرآن مجید به خط نستعلیق نوشته شده است. این بنا در سال 1349 به همت حاج محمدعلی ایمانی كه بانی بسیاری از امور خیر دیگر در بابل بوده تعمیر شد.

مسجد قهاریه

این مسجد در حوالی محله شهدا واقع بوده بانی این مسجد قهار قلی خان، حاكم بارفروش عهد قاجاریه بود. این مسجد زیبا دارای حیاط كوچكی بود و محرابه آن در ضلع جنوبی حیاط قرار داشت. بنای قدیمی مسجد قهاریه در سال 1377 تخریب شد و دیگر اثری از آن باقی نماند.

تكیه پیر علم یا تكیه مرادبیك

مراد بیك برادر كاظم بیك (بانی مسجد كاظم بیك) بوده است، تكیه پیر علم یا تكیه مراد بیك از یادگارهای اوست. این تكیه در محله مراد بیك واقع است و از تكایای قدیمی شهر محسوب می‌شود.

كیجا تكیه

كیجا تكیه در دوره ناصرالدین شاه قاجار ساخته شده و در محله حمزه كلا واقع است. كیجا تكیه سقاتالاری دو طبقه دارد كه بنا بر روایتی دو دختر با فروش جهیزیه خود این بنا را ساخته‌اند و از اینرو كیجا تكیه نامیده می‌شود. ستونهای مارپیچ و سرستونهای دهان اژدری و نقاشیهای اساطیری، این سقاتالار را زیباترین سقاتالار ایران و گستردگی موضوعات اساطیری و داستانی منقوش بر در و دیوار و سقف این بنا كیجا تكیه را شگفت انگیزترین و دیدنی‌ترین اثر تاریخی بابل ساخته است. این بنا از شهرت ملی برخوردار است.

مسجد كاظم بیك

این مسجد در میدان سرحمام واقع است. این بنا در سال 1092 توسط حاج كاظم بیك، از معتمدین بارفروش، ساخته شد. در سال 1101 پسر او آقا محمدرضا و در سال 1169 مولانا میرنظام الدین محمد به تعمیر آن همت گماشتند. مسجد كاظم بیك در ابتدا محل تدریس علوم دینی نیز بوده است. در طرف شرقی مسجد اتاقی است كه مقبره چند تن از علما است. مسجد دارای كتیبه‌هایی به خط نستعلیق است. در كنار مسجد كاظم بیك مقبره‌های ملامحمد حمزه و فرزندش شیخ محمدحسن و شیخعلی شریعتمدار و شیخ محمد حسن شریعتمدار قرار دارد. محمدجعفر كاظم بیكی، كه هنوز در قید حیات است، متولی این مسجد می‌باشد. او در سال 1342 مسجد را تعمیر كرده است. این مسجد و مقبره‌های كنارش بیش از ده كتیبه دارد.

مسجد گلشن

این مسجد در محله گلشن در حوالی مسجد بی‌سر تكیه و چهارراه شهدا واقع شده است. حدس ‌زده می‌شود كه قدمت این مسجد احتمالا به دوره صفویه باز می‌گردد. اما امروزه در مسجد گلشن عموما آثار قدیمی دیده نمی‌شود.

مسجد بی‌سر تكیه

این مسجد در محله بی سر تكیه واقع شده است. دارای حیاط كوچكی است و گلدسته‌ای زیبا دارد. مسجد بی سر تكیه از یادگارهای عهد قاجاریه است.

مسجد چهارسوق

این مسجد در محله چهارسوق واقع است. مسجد چهارسوق در دوره صفویه ساخته شده است. از روی كتیبه‌ای كه اكنون در دیوار جنوبی حیاط ـ كه دیوار اصلی محرابه است ـ قرار دارد در می‌یابیم كه این مسجد در سال 1211 ق توسط حاجی حسین نامی تجدید بنا شد.

مسجد چال

این مسجد كه به مسجد حاجی میرزا بابا نیز معروف است در محله چهارسوق واقع است، مسجد چال حیاطی است كه دوازده حجره دارد و محرابه مسجد در ضلع جنوبی حیاط واقع است. بر كتیبه مسجد تاریخ 1323 قمری و نام كاتب شیخ محمدرضا و متولی آن آقا علی حك شده است.

مراکز تاریخی و باستانی بابل

پل محمدحسن خان

بیهقی از پلی چوبی بر روی بابلرود كه مسعود غزنوی در لشكركشی‌اش به مازندران از آن به سختی گذشت یاد می‌كند. بعدها نصیرالدوله شاه غازی(558- 536) زربه بخروارها ریخته بود و پلی از خشت و آهك بنا كرد. كه تا عهد زندیه باقی بود و احتمالاً همان پلی است كه ظهیرالدین‌مرعشی از آن بعنوان گذرگاه زیار یاد میكند. در اوایل حكمرانی كریم خان زند در سال 1146 به امر محمد حسن خان جد آقا محمدخان قاجار، كه در آشفته بازار سیاسی آن عهد حكومت مستقلی برای خود در مازندران ساخته بود و بعدها به دست كریم خان زند كشته شد با صرف دوازده هزار تومان پل با شكوهی بر سر راه قدیم بارفروش و آمل بنا شد كه 140 متر درازا و 5 تا 6 متر پهنا و 8 متر ارتفاع و 8 چشمه (طاق) دارد، 6 چشمه اصلی آن بزرگتر و دهانه هر یك 755 سانتیمتر است و دو چشمه فرعی آن در طرف این شش چشمه قرار دارد كه كوچكتر است و پهنای هر یك از آن دو 410 سانتیمتر است. پل محمدحسن خان در زمان رضاخان تعمیر شد.

تا سال 1343 ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممكن بود تا اینكه در این سال راه جدید كه از سوی غرب شهر آغاز می‌شد ساخته شد.

پل محمدحسن خان از یادگارهای مهم تاریخ عهد زندیه است و هنوز هم یكی از مهمترین پلهای استان مازندران از نظر مسایل اقتصادی، اجتماعی و ارتباطی به شمار می‌رود.

كاخ بابل

ساختمان این كاخ كه به دوره پهلوی مربوط است، در باغ مصفایی در جنوب بابل قرار دارد و محل فعلی دانشكده پزشكی مازندران است.

بنای كاخ دو طبقه است، با اتاق ها و سالن های متعدد و مزین به گچبری های بسیار زیبا. مصالح عمده ساختمان كاخ را سنگ تشكیل می دهد ونمای خارجی كاخ، ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارد كه مشابه آن در كاخ های دیگر این دوره كمتر دیده می شود.

منبع: تبیان مازندران

تهیه و تنظیم: زهره حضرتی