دامی که برای تو گسترده اند
جوانی ، واژه ای که پر است از هیجان و انرژی و شور و نشاط و البته دوره ای که می توان از آن به بهار عمر یاد کرد. بهار فصلی دل انگیز، پر ثمر، و دوست داشتنی است و افراد به نوعی تمایل دارند در این فصل زمان بیشتری را بگذرانند تا به دلیل اعتدال آن از منابع انسانی و طبیعی بیشتر استفاده کنند. تشابه فصل بهار به جوانی هم به همین دلیل است. جوان دارای امکانات و توانایی های بسیاری است. جوان از سلامتی بیشتری برخوردار است. جوان امید و انگیزه بیشتری دارد . به همین علت استعداد های فراوانی دارد که می تواند آنها را به فعل درآورد. لذا برای آنکه از این زمینه به نحو احسن استفاده کند لازم است تا به دو نکته توجه ویژه داشته باشد.
دین شناسی
فراگیری دانش، ارزش بزرگی است که هماره انسان ها به آن توجهی ویژه داشته اند. در بین دانش ها، خداشناسی جایگاه ممتازی دارد؛ زیرا مربوط به رابطه ی مخلوق و خالق است. چون انسان باید وظایف بندگی خود را در برابر خدای متعال انجام دهد از این رو ضروری است معارف دین را بیاموزد. خطر انحراف و لغزش برای جوانان بیش تر است. جوان به دلیل خامی و کم تجربگی، اگر شناخت عمیق و درست از دین نداشته باشد، زود در دام فساد می افتد. به همین دلیل است که در احادیث، جوانی که دنبال شناخت دین نمی رود مورد نکوهش قرار گرفته است. بسیاری از جوانان مسلمان در اثر ناآگاهی ، در دام گروهک های بی دین ومنافق افتادند و سر از بی دینی و الحاد درآوردند. منشأ این انحراف ها چیزی جز جهل به معارف دینی نبود. روشن است که مقصود از «تفقه» در روایت شناخت عمیق از دین است، نه شناخت سطحی. امام کاظم علیه السلام می فرماید:«تفقّهوا فی دین الله فانّ الفقهَ مفتاحُ البصیرة...»(1) معرفت عمیق به دین خدا به دست آورید، زیرا دین شناسی کلید درک مسائل، کمال عبادت، وسیله ی رسیدن به درجات عالی، و مراتب رفیع است، و انسان را در دنیا و آخرت به مقام عالی می رساند.
حضرت علی علیه السلام می فرماید:«اذا اَراد اللهُ بعبدٍ خیراً فقّهَهُ فی الدّین»(2)
هرگاه خداوند بخواهد به بنده اش خیر رساند او را دین شناس قرار می دهد و به او یقین الهام می کند.
سستی، تنبلی و شکست
تلاش، رمز موفقیت و پیشرفت است. جوان زمانی موفق خواهد بود که به هر کاری که علاقه دارد دل بدهد و وقت صرف کند و بداند که آینده ی روشن او، در گرو کار و تلاش است. تن پروری، تن به کار ندادن، دل به تحصیل ندادن، و هدر دادن وقت، نتیجه ای جز شکست و خواری دوران بزرگسالی و سربار جامعه بودن به همراه نخواهد داشت.
حضرت علی علیه السلام می فرماید: «هیهاتَ مِن نَیلِ السّعادة السّکونُ الی الهوینا و البطالة»(3) کسی که عمر خود را به سستی و تنبلی صرف کند هرگز به سعادت و خوشبختی نخواهد رسید.
حضرت موسی علیه السلام به خداوند عرض کرد: از کدام یک از بندگانت بیشتر ناخشنودی؟
خداوند فرمود: آن که شب همچون مردار می خوابد و روز را به تنبلی و بیکاری به شب می رساند!
پی نوشت ها :
1- بحارالانوار، ص 214 و ج 75، ص 346.
2- کافی، ج 1، ص 32.
3- غرر الحکم، ص 326.
برگرفته از کتاب "جوان موفق" همراه با اضافات
تنظیم برای تبیان : کهتری
اگر می خواهید با دیدگاه های استاد مطهری در باره جوانان بیشتر آشنا شوید کتاب جوان در اندیشه استاد مطهری را بخوانید. همچنین می توانید در مورد راه های حفظ دین و خویشتنداری با دیگر دوستان خود در انجمن های تبیان گفتگو کنید.
مقالات مرتبط
