تجربه هدیه ای برای تمام فصول
خیلی اوقات پیش میآید که دوست داریم همهی شاگردانمان را با هم خجالت بدهیم و به مناسبتی مثل سفر مکه یا کربلا، و یا مناسبتی مثل عید غدیر یا روز دانشآموز، بچهها را شاد کنیم. وقتی چنین حسی به شما دست میدهد، تازه اول ماجراست: حالا چه هدیهای بدهم؟ مداد، کتاب، خودکار یا تسبیح؟
قسمت اصلی ماجرا این جاست که همه دوست داریم هدیهای خوب و تأثیرگذار به شاگردانمان بدهیم؛ بهخصوص اگر سال آخری باشد که با آنها کلاس داریم، میخواهیم ما را از یاد نبرند و با یک هدیه ماندگار شویم! اما چهکنیم که فیش حقوقیمان و بازماندهی سکههای درون جیبمان، چنین اجازهای به ما نمیدهند! من از تجربهی خودم برای شما مینویسم. شاید بتوانید از هدیهای که من انتخاب کردم، بنا به سلیقهی خودتان استفاده کنید. در درس فیزیک دوم دبیرستان، در مبحث اندازهگیری، بحث یکاها و مرتبههای 10 مطرح میشود. به مناسبت این موضوع، فیلم کوتاهی را در کلاس نشان دادم. موضوع فیلم سفر بود، از کهکشان (اعداد بسیار بزرگ) تا درون سلولهای یک برگ (اعداد بسیار کوچک).
بچهها بسیار هیجانزده شدند و بارها از من خواستند، نمایش فیلم را تکرار کنم یا سیدی فیلم را به آنها بدهم. آن روزها پاسخ روشنی به دانشآموزانم ندادم. لحظات پرهیجانی از این دست در طول سال باز هم تکرار شد. روز آخر سال تحصیلی، هنگامی که بعضی از بچهها از من خواستند یادداشتی در دفترشان بنویسم، امتناع کردم و گفتم: «من برای همهی شما یک هدیه دارم و یادگاری را هم خواهم نوشت، اما روی همان هدیه!» همه شگفتزده و خوشحال منتظر هدیه بودند. هدیهی کوچک من چیزی نبود جز یک سیدی. روی این سیدی، فیلمهایی را که در طول سال دیده بودند، همراه با چند اسلاید جالب از شگفتیهای هستی، کپی کرده بودم. با ماژیک مخصوص، برای هر کس روی سیدیاش امضا کردم و جملهای هم به یادگار نوشتم.
زنگ تفریح سایت مدرسه دیدنی بود. مسئول سایت میگفت همهی بچهها آمده بودند تا سیدیهایشان را امتحان کنند. آنها با خوشحالی با دوستانشان در کلاسهای دیگر، از هدیهی جالبی که گرفته بودند، سخن میگفتند. من کار عجیبی نکرده بودم، فقط از مسئول سایت خواسته بودم، فیلمهایی را که در پوشهی خودم در حافظهی رایانهی مدرسه ذخیره کردهام، روی 30 عدد سیدی کپی کند. هزینهی سیدیهای خام را هم پرداختم. شما میتوانید حتی سیدی هم ندهید. نشانی پست الکترونیک بچهها را بگیرید و شب عید و یا برای هر مناسبتی، یک کارت تبریک، به همراه چند تصویر زیبا، برای همهی آنها بفرستید. مثلا" اگر به سفر مکه مشرف شدهاید، میتوانید چند تصویر زیبا از خانهی خدا یا چند جملهی سادهی، به نشانی پست الکترونیک بچهها ارسال کنید. واقعا" ذوقزده خواهند شد. آنهایی که پست الکترونیک ندارند، مسلما" به سرعت دستبهکار میشوند تا از لذت دریافت نامهی معلم بیبهره نمانند. امتحان کنید! این تجربه زیاد پر هزینه نیست، اما لذتبخش و دلنشین است.