دو عنصر اصلی در تربیت دانشجو

دو عنصر اصلی در تربیت دانشجو هست، که هیچ‏کدام نبایستی مغفول عنه بماند؛ اگر مغفول عنه ماند، ما ضرر خواهیم کرد: یکی عنصر علم و تحقیق و کارایی علمی و جوشیدن استعدادهای علمی و این قبیل چیزهاست؛ یکی هم عبارت است از روحیه و تدین و حرکت صحیح و سالم‏سازی معنوی و روحی دانشجو در دانشگاه‏ها، این دو عنصر بایستی بدون تفکیک از یکدیگر، با قدرت و با ظرفیت کامل کشور، تعقیب بشود.

اگر در کار عنصر اول کوتاهی کردیم، نتیجه چیست؟ همه می‏دانند. دانشگاهی که نتواند علم و تحقیق را به دانشجو منتقل بکند، و نتواند دانشجو را یک عالم، یک استاد، یک صاحب صلاحیت، یک مبتکر، و بالاخره یک مدیر بالفعل برای بخشی از بخش‏های بی‏شمار اداره جامعه بسازد، آن دانشگاه، دیگر دانشگاه نیست. در این زمینه، مسئله استاد، مسئله کتاب درسی، فضای آموزشی، آزمایشگاه و مجلات علمی هست؛ از این چیزهایی که دائم و رد زبان ماهاست و همه ما هم آن را دنبال می‏کنیم. همه شماها هم تقریباً دانشگاهی هستید و به این مسائل خیلی خوب توجه دارید و دنبال می‏کنید. ان‏شاءالله روز به روز هم باید به قدر امکاناتت کشور بیشتر برویم.

عنصر دوم، عبارت است از روحیه و تدین و حرکت صحیح و سالم‏سازی معنوی و روحی دانشجو... در فضای عمومی دانشگاهی کشور، به این نکته دوم یعنی مسئله روحیه و تدین و آگاهی دانشجو و بیرون آوردن او از حالت یک عنصر علمی بی‏جهت و بی‏هدف، به سمت یک عنصر علمی جهت‏دار توجه کافی وجود ندارد. انسان یا کامپیوتر متفاوت است. به کامپیوتر برنامه می‏دهند، آن هم برایشان جواب مسئله را حاضر می‏کند؛ اما انسان که این‏طور نیست. انسان خودش برنامه خودش را تنظیم می‏کند؛ خودش تصمیم می‏گیرد و خودش جهت‏گیری پیدا می‏کند. اگر ما از این جهت دوم غفلت بکنیم، دانشگاه همان چیزی خواهد شد که در بیانات امام، مکرر در مکرر نسبت به آن هشدار داده شده است.

منبع: کتاب نکته های ناب (جلد اول)